Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Ένα σύνηθες λάθος, στο οποίο συχνά υποπίπτουν αρκετοί και αφορά τη λογιστική διαχείριση των εσόδων των ιδιωτικοποιήσεων, περιέχει και η -κατά τα άλλα εύστοχη- έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, επί του Προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού 2017.
Αναφέρει συγκεκριμένα στην εισαγωγή: «Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι (σ.σ.: το Προσχέδιο) προβλέπει πολύ λιγότερα έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες αποτυπώνονται εμφανέστερα οι εσωτερικές δυσκολίες των μεταρρυθμίσεων».
Παραπέμπει δε στον πίνακα 2.2 στη σελ. 27 του Προσχεδίου και στο συμπληρωματικό κείμενο του τρίτου μνημονίου, όπου στο μεν Προσχέδιο υπάρχει πρόβλεψη για έσοδα αποκρατικοποιήσεων ύψους 179 εκατ. ευρώ για το 2016 και 330 εκατ. ευρώ το 2017, στο δε συμπληρωματικό μνημόνιο οι αντίστοιχες προβλέψεις είναι 2,5 δισ. ευρώ και 2,2 δισ. ευρώ. Η διαφορά είναι σημαντική, αλλά η εξήγηση απλή.
Στους πίνακες των εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού ΔΕΝ αναγράφονται ΟΛΑ τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων παρά μόνο έσοδα ειδικών κατηγοριών, που προέρχονται από πωλήσεις ακινήτων ή από παραχωρήσεις δικαιωμάτων και δεν αναγράφονται εισπράξεις, π.χ., από πωλήσεις μετοχών που κατέχει το Δημόσιο κ.λπ.
Δηλαδή ο στόχος των εισπράξεων 2,2 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις το 2017 παραμένει, αλλά βέβαια με τα σημαντικά ερωτήματα και την αβεβαιότητα για το εάν θα επιτευχθεί.
