Μας αρέσει να ακούµε τους Έλληνες εφοπλιστές να σχολιάζουν µε το γνωστό καυστικό χιούµορ τους τις διάφορες πτυχές του σαγηνευτικού επαγγέλµατός τους και λατρεύουµε να ακούµε τις – βγαλµένες από την πείρα τους – ατάκες τους για τη θάλασσα, τα βαπόρια, το χρήµα, την πολιτική, την ίδια τη ζωή.
Ο Παναγιώτης Λασκαρίδης, µε ευθυκρισία και παρρησία, δεν φείδεται σταράτων λόγων. «Για να ’χεις φωνή και ν’ ακούγεσαι πρέπει να βγαίνεις µπροστά», έλεγε το 2018 ως Πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών (European Community Shipowners’ Associations).
Η ζωή του µοιάζει να συνυφαίνεται µε το απέραντο γαλάζιο: από τις καταβολές του έως τις σπουδές του. Από την κύρια επιχειρηµατική του δράση έως την ενεργό συµµετοχή του σε συναφείς συλλογικούς, επιστηµονικούς και πολιτιστικούς φορείς.
Ακόµη, από την εκλεκτικότητα των συλλεκτικών ενδιαφερόντων του: ναυτιλιακά όργανα και συσκευές, που άρχισε να συλλέγει από τα φοιτητικά του χρόνια, αλλά και τεκµήρια ζωής από τη θρυλική ηρωική µορφή των θαλασσών, του ναυάρχου Horatio Nelson, ή τα έργα τέχνης του ζωγράφου της θάλασσας, του Κωνσταντίνου Βολανάκη.
Με εξαίρετο χορηγικό έργο, που δεν αφήνει περιθώρια αµφιβολίας για το πόσα πολλά έχει προσφέρει στην πατρίδα του, ο Παναγιώτης Λασκαρίδης κατέχει δικαίως µια θέση ζηλευτή στον παγκόσµιο ναυτιλιακό χάρτη.
Η πορεία του
Ο εφοπλιστής και επιχειρηµατίας Παναγιώτης Λασκαρίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και είναι πέντε χρόνια µεγαλύτερος από τον επίσης εφοπλιστή και επιχειρηµατία αδελφό του Αθανάσιο, µε τον οποίο είχαν κοινό επιχειρηµατικό βίο επί πολλά χρόνια. Είναι γιοι του Κωνσταντίνου Λασκαρίδη, ο οποίος διατηρούσε ήδη από τη δεκαετία του 1960 µια µικρή αλιευτική επιχείρηση, και της Αικατερίνης Λασκαρίδη.
Σηµειώνεται ότι η Βιβλιοθήκη «Καίτη Λασκαρίδη», που δηµιουργήθηκε το 1993 στο Νέο Φάληρο από τον Κωνσταντίνο στη µνήµη της συζύγου του, µετεξελίχθηκε από την οικογένεια Λασκαρίδη στο δραστήριο Ίδρυµα Αικατερίνης Λασκαρίδη το 2007 και µεταστεγάστηκε στον Πειραιά, αποτελώντας «έναν φάρο πολιτισµού και µια κιβωτό γνώσης» προσβάσιµη σε όλους.
Ο Παναγιώτης Λασκαρίδης πραγµατοποίησε έναν µακρύ όσο και εντυπωσιακό κύκλο σπουδών: ξεκίνησε από την Αθήνα και τη Γερµανική Σχολή Αθηνών· συνέχισε στο Πολυτεχνείο του Braunschweig λαµβάνοντας το πτυχίο µηχανολόγου µηχανικού· εν συνεχεία ταξίδεψε στο Λονδίνο για µεταπτυχιακές σπουδές, φοιτώντας στο King’s College για M.Sc. στη Μηχανολογία και στο University College London, γνωστό ως UCL, για M.Sc. στη Ναυπηγική. Αναγορεύτηκε επίτιµος διδάκτωρ του Τµήµατος Οικονοµικών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστηµίου Αθηνών και του Πανεπιστηµίου Πειραιώς. Είναι fellow του Institute of Marine Engineers, του Institute of Mechanical Engineers, του Royal Institution of Naval Architects και της Society of Naval Architects and Marine Engineers (SNAME).
Υπηρέτησε τη θητεία του στο Πολεµικό Ναυτικό, ασφαλώς, ως σηµαιοφόρος έφεδρος αξιωµατικός, και ως πολίτης πλέον εντάχθηκε στο δυναµικό της οικογενειακής επιχείρησης, η οποία διαχειριζόταν αλιευτικά-ψυγεία ανοιχτής θαλάσσης στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Η εφοπλιστική δραστηριότητα
Ωστόσο, δεν πέρασε πολύς καιρός και τα δύο αδέλφια, Παναγιώτης και Αθανάσιος, αποφάσισαν να κινηθούν δυναµικά στον τοµέα του εφοπλισµού. Το 1977 ίδρυσαν τη Laskaridis Shipping και αρχικά δραστηριοποιήθηκαν ως ναυλοµεσίτες.
Μέσα σε έναν µόλις χρόνο σύστησαν και τη ναυτιλιακή εταιρεία Lavinia Corporation. Σταδιακά, η επιχείρησή τους γιγαντώθηκε σε παγκόσµια κλίµακα, διαθέτοντας από τους µεγαλύτερους στόλους αλιευτικών πλοίων-ψυγείων, πετρελαιοφόρα, πλοία µεταφοράς χύδην ξηρού φορτίου, εγκαταστάσεις επισκευής πλοίων και θαλάσσιους τερµατικούς σταθµούς. Ταυτόχρονα, αναδείχθηκαν από τους σηµαντικότερους επενδυτές κεφαλαίων από τη θάλασσα προς την ξηρά, µε συµµετοχές σε ξενοδοχειακές µονάδες (όπως το κορυφαίο ιστορικό ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία» στην καρδιά της Αθήνας), στον κλάδο των ακινήτων και της ψυχαγωγίας και στις αεροµεταφορές.
Από το 2021 τα δύο αδέλφια έχουν διαχωρίσει τις επιχειρηµατικές δραστηριότητές τους και κινούνται σε διαφορετικούς, αυτόνοµους επαγγελµατικούς δρόµους.
Σήµερα, ο Παναγιώτης Λασκαρίδης διαχειρίζεται περί τα 90 πλοία και είναι CEO των Laskaridis Shipping και Lavinia, που απασχολούν περίπου 3.500 εργαζοµένους και εξακτινώνονται σε όλα τα µήκη, τα πλάτη, τα πελάγη: οι δραστηριότητες του Οµίλου εκτείνονται από την Ευρώπη και την Άπω Ανατολή έως τις ΗΠΑ και τη Νότια Αµερική.
Εθνικός ευεργέτης
Τα media τον αποκαλούν «εθνικό ευεργέτη», ο ίδιος όµως δεν φαίνεται να νιώθει άνετα µε αυτόν τον χαρακτηρισµό. «Να κάνεις το καλό χωρίς πολλές κουβέντες και προβολή. Τότε πιάνει πραγµατικά τόπο», πιστεύει· ή όπως είχε πει µε τον µοναδικά αφοπλιστικό τρόπο του σε πρόσφατη εκδήλωση της «Ναυτεµπορικής» για το λεύκωµα The Greeks: «Ευεργέτες πραγµατικοί ήταν αυτοί οι άνθρωποι, πριν από 100 ή 150 χρόνια, που κατέλειπαν όλη την περιουσία τους στην πατρίδα. Εµείς απλώς πολεµάµε από δω και από κει για να “βουλώσουµε” κάποιες τρύπες».
Η αλήθεια όµως είναι πως ο Παναγιώτης Λασκαρίδης, τόσο ως επιχειρηµατική οντότητα όσο και ως Πρόεδρος του Ιδρύµατος Αικατερίνης Λασκαρίδη, έχει προσφέρει σε αναρίθµητους κοινωνικούς, νοσοκοµειακούς, εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς φορείς, αλλά κυρίως στις Ελληνικές Ένοπλες ∆υνάµεις, ειδικά στο Πολεµικό Ναυτικό, και στα Σώµατα Ασφαλείας, ειδικά στο Λιµενικό Σώµα. Για τις πολύχρονες υπηρεσίες του προς την πατρίδα, το 2020 το Πολεµικό Ναυτικό τού απένειµε τον βαθµό του Υποναυάρχου επί τιµή, ενώ δύο φορές τιµήθηκε από την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας – το 2018 µε το παράσηµο του Ανώτερου Ταξιάρχη του Τάγµατος της Τιµής και το 2024 µε αυτό του Μεγαλόσταυρου του Τάγµατος της Τιµής.
Tι είπε για το όραμά του
«Η τύχη και η πατρίδα με ευνόησαν να πραγματοποιήσω σχεδόν όλα μου τα όνειρα. Έτσι κατέληξα και εγώ στο σημείο να δημιουργήσω ένα άλλο, διαφορετικό όραμα.
Με τις ανάγκες τις δικές μου και της οικογένειάς μου να έχουν καλυφθεί και να έχουν μπει
σε στέρεες βάσεις, σήμερα πια αυτό που ονειρεύομαι είναι, πρώτα απ’ όλα, να μπορώ
να βοηθήσω την πατρίδα μου ανταποδίδοντας τα όσα έκανε και πρόσφερε σε μένα.
Σαν μεγαλύτερο στόχο έχω να δω επιτέλους την Ελλάδα να βγαίνει από το καβούκι
της μιζέριας και της κακομοιριάς και με τη βοήθεια της νέας γενιάς της να γίνεται ένα μοντέρνο, εύρωστο, ευνομούμενο και ισχυρό κράτος της Ευρώπης.
Πριν από 100 χρόνια, ο ολετήρας του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, Μουσταφά Κεμάλ Πασάς, ο επονομαζόμενος Ατατούρκ, κυβερνώντας τη Νέα Τουρκία, αντιμετώπισε και αυτός μεγάλα προβλήματα και προκλήσεις. Έλεγε λοιπόν ο Κεμάλ: “Για να μεγαλουργήσει ένα έθνος απαιτούνται τρία πράγματα: Πρώτον, να υπάρχει ένα όραμα για το πού πρέπει
να οδηγηθεί το έθνος αυτό. Δεύτερον, ο λαός να πιστέψει σε αυτό το όραμα. Και τρίτον,
να υπάρχει μία ισχυρή, οραματική ηγεσία που να οδηγήσει τον λαό αυτόν στην πραγματοποίηση αυτού του οράματος”.
Εμείς στην Ελλάδα έχουμε κατακτήσει τους πρώτους δύο από αυτούς τους τρεις στόχους. Όλοι οι Έλληνες θέλουμε μια Ελλάδα όπως την περιέγραψα παραπάνω και έχουμε πιστέψει σε αυτήν.
Απαιτείται τώρα να βρεθεί και η ικανή εκείνη ηγεσία που θα μας οδηγήσει στην πραγματο-
ποίηση αυτού του οράματος».
