Μια ισχυρή παρέμβαση για τον ρόλο της ναυτιλίας στον παγκόσμιο οικονομικό και γεωπολιτικό στίβο έκανε η πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Μελίνα Τραυλού κατά την ομιλία της στο 9ο Συνέδριο της «Ναυτεμπορικής».
Στη σκιά των παγκόσμιων αναταράξεων και της αυξανόμενης πίεσης για πράσινη μετάβαση και κανονιστική συμμόρφωση, η κ. Τραυλού παρουσίασε τη ναυτιλία ως τον ευαίσθητο δείκτη των εξελίξεων, αλλά και ως μια αδιαμφισβήτητη σταθερά, που λειτουργεί αδιάλειπτα και ενώνει τον πλανήτη υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.
«Αντιμετωπίζουμε πολλαπλά μέτωπα που διαρκώς επεκτείνονται», τόνισε. «Από μη ρεαλιστικούς στόχους και κανονισμούς για την απανθρακοποίηση, μέχρι έναν συνεχώς εντεινόμενο προστατευτισμό και το μείζον ζήτημα της ασφάλειας. Όλα αυτά δοκιμάζουν καθημερινά την ανθεκτικότητα του κλάδου».
Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον που μεταβάλλεται ραγδαία, η πρόεδρος της ΕΕΕ επεσήμανε την ανάγκη για διακρατική εγρήγορση και κοινή δράση. «Χρειάζεται οικουμενική δέσμευση για να διαφυλαχθεί η ανεμπόδιστη ροή των θαλάσσιων μεταφορών. Αυτό ήταν και το βασικό μήνυμα που μετέφερα και στον ΟΗΕ, στη Νέα Υόρκη», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ζωντανός τροφοδότης της ελληνικής οικονομίας
Η κ. Τραυλού δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει την ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος έθεσε το θέμα της θαλάσσιας ασφάλειας στο επίκεντρο στον ΟΗΕ. «Ήταν μια πρωτοβουλία ιστορικής σημασίας, που τίμησε την ελληνική ναυτιλία και της έδωσε τη δυνατότητα να τοποθετηθεί στον παγκόσμιο διάλογο ως ηγέτιδα δύναμη», σημείωσε.
Η ελληνική ναυτιλία, σύμφωνα με την πρόεδρο της ΕΕΕ, είναι ένας ζωντανός τροφοδότης της ελληνικής οικονομίας, ένας πολυεπίπεδος επενδυτής και ένας σταθερός κοινωνικός εταίρος με τεράστιο ανθρωπιστικό αποτύπωμα – τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
«Έχουμε την τύχη –και ταυτόχρονα τη μεγάλη ευθύνη– να εργαζόμαστε και να εκπροσωπούμε τον θεματοφύλακα της παγκόσμιας οικονομίας και της ευρωπαϊκής σταθερότητας. Είναι μια ευθύνη που μεγαλώνει όσο μεγαλώνουν οι προκλήσεις και οι κρίσεις», επισήμανε. Και κατέληξε με σαφήνεια: «Ο δικός μας δρόμος είναι μονόδρομος. Πρόσω ολοταχώς».
