Μια υπηρεσία «συναισθηματικής υποστήριξης» από γιαγιάδες επί πληρωμή κάνει θραύση στην Ιαπωνία.
Η υπηρεσία ονομάζεται «OK! Obaachan» (Εντάξει! Γιαγιά) και προσφέρει «συναισθηματική υποστήριξη» και διάθεση …χρόνου: Χρόνος για παροχή φροντίδας, χρόνος για αφιέρωση στις σχέσεις, χρόνος που κανονικά συνθλίβεται και ανακατεύεται από τις μυριάδες καθημερινές υποχρεώσεις.
Η υπηρεσία ξεκίνησε το 2011 από τη Client Partners, μια εταιρεία «μόνο για γυναίκες», που διευθύνεται από γυναίκες και απασχολεί μόνο γυναίκες. Σήμερα, απασχολεί ένα μικρό δυναμικό: 300-400 γυναίκες, 80 εκ των οποίων είναι άνω των 60 ετών.
Με κόστος μεταφοράς 3.300 γιεν, συν μια ωριαία αμοιβή 3.300 γιεν, μπορείτε να βασιστείτε στη δική σας «γιαγιά».
Οι εργασίες που εκτελούν οι «γιαγιάδες προς ενοικίαση» μπορεί να ποικίλλουν, καθώς δεν «περιορίζονται» από ένα αυστηρό πρόγραμμα.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα OK!Obaachan, τα αιτήματα που ικανοποιούνται είναι τα πιο ποικίλα: οι γιαγιάδες προς ενοικίαση μπορούν να διδάξουν μαγειρική, να μεσολαβήσουν σε οικογενειακές διαφορές, να βοηθήσουν στην συγγραφή επιστολών με όμορφη καλλιγραφία, να κάνουν babysitting, να παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη ή απλώς να κάνουν συντροφιά σε μοναχικούς ανθρώπους.
«Δεν βαριέμαι ποτέ. Μπορώ να βγω έξω και να έχω αυτές τις εμπειρίες, και γι’ αυτό η ανάληψη αυτής της δουλειάς ήταν η σωστή απόφαση για μένα», είπε μια «γιαγιά προς ενοικίαση», η 69χρονη Ταέκο Κάτζι.
«Όλα σε ένα»
Σύμφωνα με τους διευθυντές της Client Partners, το μυστικό της εταιρείας που τη διαφοροποιεί από άλλες επιχειρήσεις είναι το «όλα σε ένα», είναι ακριβώς η συναισθηματική υποστήριξη που παρέχει.
«Πολλοί πελάτες έχουν στραφεί σε εμάς επειδή μπορεί να δυσκολεύονται να ζητήσουν βοήθεια, ακόμη και για ζητήματα που θα μπορούσαν να επιλυθούν μεταξύ συγγενών ή μελών της οικογένειας. Οι γιαγιάδες μας μαγειρεύουν για τους καλεσμένους και συμπεριφέρονται με μητρικό τρόπο, βοηθούν στην παροχή της ζεστασιάς που χρειάζονται», εξηγεί η εταιρεία.
Πώς πρέπει να ερμηνεύσουμε αυτό το φαινόμενο; Βρισκόμαστε μήπως σε ένα σενάριο που προσφέρει απροσδόκητες δυνατότητες, λόγω της «επιδημίας μοναξιάς» που έχει επηρεάσει τις προηγμένες ασιατικές κοινωνίες;
Σύμφωνα με την Καόρι Οκάνο, καθηγήτρια Ασιατικών και Ιαπωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο La Trobe, «αυτοί οι οργανισμοί παρέχουν ένα αίσθημα δύναμης σε προηγουμένως άνεργες γυναίκες, χάρη στην ικανότητα να είναι χρήσιμες και να εκτιμώνται από τους άλλους».
Η πρωτοβουλία σίγουρα επιχειρεί να αντιμετωπίσει το μείγμα αντιφάσεων που διασπούν την ιαπωνική κοινωνία.
Γήρανση του πληθυσμού
Η γήρανση του πληθυσμού, πρωτίστως, είναι ένα βασικό ζήτημα στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Κάπου 36,19 εκατομμύρια άνθρωποι είναι 65 ετών και άνω. Υπάρχουν 99.763 αιωνόβιοι. Αυτή είναι μια φαινομενικά μη αναστρέψιμη τάση. Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας Πληθυσμού και Κοινωνικής Ασφάλισης, έως το 2050, μία στις πέντε ιαπωνικές οικογένειες θα αποτελείται από ηλικιωμένους που θα ζουν μόνοι. Συνολικά, εκτιμάται ότι 10,8 εκατομμύρια νοικοκυριά θα αποτελούνται από έναν ηλικιωμένο που θα ζει μόνος. Όπως επισημαίνουν οι Japan Times, αυτό αντιπροσωπεύει αύξηση σε σύγκριση με το 2020, όταν 7,37 εκατομμύρια ηλικιωμένοι, ή το 13,2% όλων των οικογενειών, ζούσαν μόνοι.
«Αρχιπέλαγος» μοναξιάς
Μήπως η Ιαπωνία μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε «αρχιπέλαγος» μοναξιάς; Σύμφωνα με κυβερνητική έρευνα, το 39% των Ιαπώνων δηλώνουν ότι αισθάνονται μόνοι. Το ποσοστό των ανθρώπων που ένιωθαν μόνοι «συχνά ή πάντα», «μερικές φορές» ή «πότε πότε πότε» ήταν 39,3% το 2024.
Τέλος, υπάρχει μια άλλη πτυχή στο «πρίσμα» της Ιαπωνίας. Σε πολλές περιπτώσεις, οι συντάξεις δεν επαρκούν για να εγγυηθούν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο, αναγκάζοντας πολλούς ηλικιωμένους να αναζητήσουν νέα εργασία.
Σύμφωνα με την Στατιστική Υπηρεσία, περίπου 9,3 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ιαπωνία εργάζονται μετά την ηλικία των 65 ετών. Με λίγα λόγια, ένας στους τέσσερις ηλικιωμένους παραμένει στο εργατικό δυναμικό μετά την ηλικία συνταξιοδότησης.
