Δεν είναι μόνο ο Αλέξης Τσίπρας που ακούγεται πώς σχεδιάζει την ίδρυση ενός νέου κόμματος. Ίσως μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, να «ζήλεψε» τον Τζέρεμι Κόρμπιν- τον επίσης πρώην επικεφαλής των Εργατικών στη Βρετανία- ανεξάρτητο βουλευτή πλέον- που ετοιμάζεται να ιδρύσει νέο κόμμα.
«Your party»- Το κόμμα σας, όπως ακούγεται πώς θα λέγεται, με τον 76χρονο Κόρμπιν να φιλοδοξεί να μπει «σφήνα» στη βρετανική πολιτική σκηνή, από τα Αριστερά. Ή καλύτερα, από τα Αριστερά του Εργατικού κόμματος.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν είχε ανακοινώσει από τον περασμένο Ιούλιο την ίδρυση του νέου κόμματος μαζί με άλλους ανεξάρτητους βουλευτές, που αποχώρησαν από το Εργατικό κόμμα, κατηγορώντας τον σημερινό ηγέτη του και πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ για δεξιά στροφή και φιλο-Ισραηλινή πολιτική.
Το έδαφος είναι πρόσφορο για τον Κόρμπιν άλλωστε, καθώς τα ποσοστά αποδοχής της κυβέρνησης Στάρμερ πέφτουν κατακόρυφα.
Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της YouGov, το 53% των ερωτηθέντων δηλώνει «αντιπάθεια» για τον πρωθυπουργό Στάρμερ. Το ποσοστό αποδοχής της κυβέρνησης μάλιστα, μειώθηκαν στο ιστορικό χαμηλό του 23%.
Την ίδια ώρα, το ακροδεξιό κόμμα «Reform UK» του Νάιτζελ Φάρατζ προηγείται για πρώτη φορά στις δημοσκοπήσεις, τόσο έναντι των Εργατικών, όσο και των Τόρις.
Αντίβαρο στην άκρα δεξιά
Ο Κόρμπιν προσδοκά -όπως λέει- να αποτελέσει το αντίβαρο στην συνεχιζόμενη ενίσχυση της άκρας δεξιάς, που ψαρεύει στα θολά νερά της κοινωνικης κρίσης.
Η οικονομική κατάσταση άλλωστε, πολλών Βρετανών επιδεινώνεται ολοένα και περισσότερο. Οι πολίτες αγωνίζονται ολοένα και περισσότερο με το εκρηκτικό κόστος ζωής: Το 11% των Βρετανών δηλώνει πώς δεν μπορεί να θερμάνει επαρκώς το σπίτι τους. Το 30% όλων των παιδιών μεγαλώνει σε «σχετική φτώχεια» και το ένα στα πέντε νοικοκυριά, έχει χαμηλά εισοδήματα.
Εκτός από την επαπειλούμενη κοινωνική καταστροφή, σχεδόν κανένα ζήτημα δεν διχάζει επίσης τη Βρετανία τόσο πολύ, όσο η σύγκρουση στη Μέση Ανατολή. Πέρα από τις μεγάλης κλίμακας διαδηλώσεις με εκατοντάδες χιλιάδες συμμετέχοντες και την αναγνώριση της Παλαιστίνης ως κράτους από τον πρωθυπουργό Στάρμερ, προκαλώντας έντονε αντιδράσεις από την άκρα δεξιά. Όπως άλλωστε και η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης των Εργατικών, που πυροδότησε μεγάλες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.
Κίνδυνος διάσπασης
Στα πρώτα βήματα πριν την ίδρυση του νέου κόμματος, ο Κόρμπιν αντιμετωπίζει πάντως τον κίνδυνο διάσπασης. Η επίσης πρώην βουλευτής των Εργατικών από το Κόβεντρι και νυν ανεξάρτητη, Ζάρα Σουλτάνα, που κινείται μαζί με τον Κόρμπιν στη δημιουργία του νέου κόμματος, κατηγόρησε πριν λίγες ημέρες τον Κόρμπιν ότι παραγκωνίζει τις γυναίκες και θέλει να κάνει μια κομματική «λέσχη ανδρών».
Τελικά φαίνεται πώς η διάσπαση απετράπη και ο Κόρμπιν, με βίντεο ζήτησε συγγνώμη από όλους τους υποστηρικτές του νέου κόμματος για τη σύγχυση που προκλήθηκε. «Το κόμμα θα ανήκει στη βάση του και τα μέλη θα λαμβάνουν τις βασικές αποφάσεις και θα εκλέγουν την ηγεσία», τόνισε.
Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως ,κάπου 650.000 άτομα είχαν ήδη εγγραφεί στο νέο κόμμα, καταβάλλοντας μηνιαία συνδρομή πέντε λιρών
Οι απόψεις του Κόρμπιν σχετικά με την εδραίωση του νέου κόμματος βασίζονται ουσιαστικά σε τρεις πυλώνες – την συνεργασία με τα συνδικάτα, την κοινοβουλευτική αντιπολίτευση και την αντιπολεμική δράση. «Ο Κόρμπιν αντιπροσωπεύει μια Βρετανία της προ-Θάτσερ εποχής: Ζητά να περάσουν σε δημόσιο έλεγχο οι πηγές ενέργειας, επανεθνικοποίηση των σιδηροδρομικών δικτύων, των ταχυδρομικών και υγειονομικών υπηρεσιών», λένε Βρετανοί δημοσιογράφοι στη Ναυτεμπορική.
«Σίγουρα, οι ιδέες του Κόρμπιν είναι φιλόδοξες – αλλά είναι περισσότερο μεταρρυθμιστικές παρά επαναστατικές», όπως γράφει το αριστερό περιοδικό Jacovin.
Ο «Κορμπινισμός»
Ο Κόρμπιν είχε εργαστεί άλλωστε με τα συνδικάτα και εξελέγη για πρώτη φορά στο Συμβούλιο του Χάρινγκεϊτ το 1974. Το 1983 ήταν η πρώτη του καθοριστική χρονιά: εξελέγη βουλευτής των Εργατικών στην εκλογική του περιφέρεια, το Ισλινγκτον Νορθ και γρήγορα θεωρήθηκε ως «η κριτική συνείδηση του κόμματος».
Μετά την εκλογική ήττα των Εργατικών το 2015, ο Κόρμπιν κέρδισε τις εσωκομματικές εκλογές ως ηγέτης
Ο «Κορμπινισμός» έκανε καλό στους Εργατικούς. Τα μέλη του αυξήθηκαν απότομα, ενώ το κόμμα επέστρεψε στα βασικά σοσιαλδημοκρατικά του χαρακτηριστικά.
Ο Κόρμπιν ακολούθησε πολιτική που υποστήριζε τον δημόσιο έλεγχο, την αντίθεση στη λιτότητα και τα ισχυρότερα δικαιώματα των εργαζομένων- σε αντίθεση με τις κεντρώες πολιτικές των Νέων Εργατικών του Τόνι Μπλέρ. Κατηγορήθηκε όμως από την εσωκομματική αντιπολίτευση για αντι-σημιτισμό και αναγκάστηκε να παραιτηθεί και να καθίσει στο Κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος βουλευτής από το 2024.
Σήμερα, με τον Κόρμπιν ως ηγετική προσωπικότητα, το κόμμα του θα είχε μια πραγματική ευκαιρία στις τοπικές εκλογές του 2026 και τις βουλευτικές του 2029, ακόμη και αν η ηλικία του αρχηγού πλησιάζει τα όριά της. Ωστόσο, είναι αμφισβητήσιμο το κατά πόσον αυτό θα ήταν αρκετό για μια σαρωτική νίκη.
Με ένα ισχυρό στρατόπεδο του Κόρμπιν, η Βρετανία θα μπορούσε να πυροδοτήσει μια ευρωπαϊκή αναθεώρηση των ζητημάτων της Μέσης Ανατολής και της κοινωνικής πολιτικής. Αλλά ο δρόμος προς αυτό είναι ακόμα μακρύς και επικίνδυνος.
Άλλωστε, υπάρχει ένας γενικός νόμος στη σοσιαλιστική πολιτική: όσο περισσότερο η αριστερά επικεντρώνεται στον εαυτό της, τόσο πιο ανόητες γίνονται οι διαμάχες της.
