Ο Ερντογάν, που ανήλθε στην εξουσία με την βοήθεια της Ουάσινγκτον και του εν ΗΠΑ διαμένοντος Γκιουλέν, άρχισε να απομακρύνεται από τις ΗΠΑ και να ακολουθεί την πολιτική του εκκρεμούς μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, κυρίως μετά το 2014, όταν ο αμερικανικός στρατός βοήθησε τους Κούρδους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους, κατά την πολιορκία του Κομπάνι. Η συνέχιση της βοήθειας των ΗΠΑ προς τους Κούρδους της Συρίας, εκλήφθηκε από την Τουρκία ως μια προσπάθεια ίδρυσης ενός δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους στην περιοχή, το οποίο η Άγκυρα θεωρεί μείζονα εθνική απειλή.
Η καχυποψία Ερντογάν απέναντι στις ΗΠΑ (και τον Γκιουλέν) κορυφώθηκε μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016, μετά το οποίο ο πρόεδρος της Τουρκίας ήλθε πιο κοντά στον Πούτιν, παρά στον Τραμπ και μετά τον Μπάιντεν.
Ο Ερντογάν έκτοτε ακολουθούσε την πολιτική του εκκρεμούς, με ταλαντώσεις μεταξύ Μόσχας και Ουάσινγκτον, αναζητώντας τη στήριξη του Πούτιν στα σχέδιά του στη Συρία, δεδομένης της επιρροής που ασκούσε η Μόσχα στο καθεστώς Άσαντ. Έτσι προέκυψε η διαδικασία της Αστάνας, μεταξύ Τουρκίας-Ρωσίας-Ιράν, για τη διαχείριση του ζητήματος Συρία.
Διαβάστε περισσότερα στο pontosnews.gr
