Η Ρουθ Πόσνερ, Πολωνοεβραία επιζήσασα του Ολοκαυτώματος και ηθοποιός με σημαντική καριέρα στη Βρετανία, πέθανε σε ηλικία 96 ετών μαζί με τον σύζυγό της Μάικλ, 97 ετών, σε κλινική ευθανασίας στην Ελβετία.
Το ζευγάρι, που έζησε μαζί σχεδόν 75 χρόνια, άφησε πίσω του ένα email προς φίλους και συγγενείς: «Όταν λάβετε αυτό το μήνυμα, θα έχουμε φύγει από αυτόν τον κόσμο. Η απόφαση ήταν κοινή, χωρίς καμία πίεση. Είχαμε ζήσει μια γεμάτη ζωή. Από ένα σημείο και μετά, δεν ζούσαμε, απλώς υπάρχαμε».
Από το γκέτο του Ράντομ στη σκηνή του Σαίξπηρ
Η Πόσνερ γεννήθηκε στην Πολωνία και έζησε την κόλαση του Ολοκαυτώματος. Όλη σχεδόν η οικογένειά της εξοντώθηκε από τους Ναζί.
Η ίδια κατόρθωσε να δραπετεύσει από το γκέτο του Ράντομ με τη βοήθεια του πατέρα της και να κρυφτεί με ψεύτικη ταυτότητα σε καθολική οικογένεια.
Συνελήφθη ως «Πολωνή καθολική» μετά την Εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944, φυλακίστηκε, αλλά επέζησε. Μετά τον πόλεμο κατέφυγε στη Βρετανία σε ηλικία 16 ετών.
Στο Λονδίνο ακολούθησε καριέρα στον χορό και το θέατρο: έγινε μέλος του London Contemporary Dance Theatre και στη συνέχεια εντάχθηκε στη Royal Shakespeare Company, αφήνοντας έντονο αποτύπωμα στον καλλιτεχνικό χώρο.
Μια ζωή μαζί
Ο σύζυγός της, Μάικλ Πόσνερ, υπήρξε διακεκριμένος χημικός και εργάστηκε στον ΟΗΕ για την UNICEF, ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο. Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο, στο Μπέλσαϊζ Παρκ, όπου έζησε μέχρι τέλους.
Η κοινή τους ζωή σημαδεύτηκε και από προσωπικές απώλειες, όπως τον θάνατο του μοναχογιού τους, Τζέρεμι.
Ωστόσο, όπως έγραψαν στο αποχαιρετιστήριο μήνυμα, «προσπαθήσαμε να μη μετανιώνουμε για το παρελθόν, να ζούμε το παρόν και να μην περιμένουμε πολλά από το μέλλον».
«Έχουμε χορτάσει, είμαστε έτοιμοι να φύγουμε»
Η στενή τους φίλη και θεατρική συγγραφέας Σόνια Λίντεν περιγράφει τη Ρουθ Πόσνερ ως «την πιο ζωντανή, καταπληκτική γυναίκα» και τον Μάικλ ως «έναν αξιοθαύμαστο, διανοούμενο άντρα».
Μιλώντας στο BBC και στο PA, αποκάλυψε ότι η Ρουθ τον τελευταίο χρόνο έλεγε συχνά: «Έχουμε χορτάσει, είμαστε έτοιμοι να φύγουμε. Δεν ζούμε, απλώς υπάρχουμε».
Η Λίντεν δήλωσε ότι, αν και η ίδια νιώθει μεγάλη θλίψη, κατανοεί και «υποστηρίζει απολύτως» την απόφαση του ζευγαριού.
Η συζήτηση για την ευθανασία
Ο θάνατός τους φέρνει ξανά στο προσκήνιο τη συζήτηση για τη νομιμοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας (ευθανασίας) στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το ζήτημα εξετάζεται από το Κοινοβούλιο, με προτάσεις να επιτρέπεται σε ασθενείς με τερματική νόσο και προσδόκιμο ζωής κάτω των έξι μηνών.
Ωστόσο, σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι Πόσνερ δεν έπασχαν από ανίατη ασθένεια· η απόφαση τους ήταν αποτέλεσμα προχωρημένης ηλικίας και της επιθυμίας να μη συνεχίσουν μια ζωή «χωρίς ποιότητα».
Η φωνή που δεν σώπασε ποτέ
Η Ρουθ Πόσνερ δεν έμεινε σιωπηλή για το παρελθόν της. Στα 80 της χρόνια αποφάσισε να μιλήσει δημόσια για τις εμπειρίες της από το Ολοκαύτωμα, με την ελπίδα, όπως έλεγε, «οι ηγέτες του αύριο να μάθουν τα μαθήματα του χθες».
Το Holocaust Memorial Trust την χαρακτήρισε «μια ξεχωριστή γυναίκα, γεμάτη χάρη και ζεστασιά», που άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα σε όσους τη συνάντησαν. Το Campaign Against Antisemitism σημείωσε πως υπήρξε καταλυτική στο να εκπαιδεύσει τις επόμενες γενιές και να σταθεί απέναντι στον αντισημιτισμό.
