Στο παγοδρόμιο του Βλαδιβοστόκ, στα ρωσικά ανατολικά, ο 30χρονος Ντμίτρι Αφανάσιεφ προπονείται με την ομάδα Para ice hockey της πόλης, Soyuz.
Οι παίκτες έχουν αφαιρέσει τα προσθετικά τους μέλη και κάθονται σε ειδικά έλκηθρα. Ο Ντμίτρι δηλώνσει στο BBC πως ονειρεύεται να γίνει κάποια μέρα Παραολυμπιονίκης.
Η διαδρομή του δεν είναι εύκολη. Όπως και οι περισσότεροι συμπαίκτες του, βρέθηκε στο μέτωπο της Ουκρανίας. «Ήρθε μια νάρκη κατά πάνω μου», θυμάται. «Κοίταξα κάτω και το πόδι μου είχε διαλυθεί. Έβαλα μόνος μου αιμοστατικό ιμάντα. Εστειλα στη γυναίκα μου, που είναι χειρουργός, φωτογραφία και μου είπε: “Θα στο κόψουν”. Εντάξει, απάντησα. Με ένα πόδι, με δύο… Ό,τι και να γίνει».
Τα μνήματα του πολέμου
Στην πόλη, που βρίσκεται μόλις 45 χλμ. από την Κίνα και περίπου 130 χλμ. από τη Βόρεια Κορέα, η απόσταση των 7.000 χιλιομέτρων από το ουκρανικό μέτωπο δεν αρκεί για να κρύψει τις συνέπειες.
Σε λόφο με θέα το Βλαδιβοστόκ, σειρές από φρέσκους τάφους Ρώσων στρατιωτών φέρουν ορθόδοξους σταυρούς, τρίχρωμες σημαίες και στρατιωτικά λάβαρα.
Ένα μνημείο στους «ήρωες της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» συνοδεύεται από άγαλμα οπλισμένου στρατιώτη και την επιγραφή: «Οι στρατιώτες ζουν για πάντα».
Τι σκέφτονται οι πολίτες
Η ερώτηση «τι σκέφτονται οι Ρώσοι για τον πόλεμο;» δεν έχει εύκολη απάντηση, σχολιάζει το BBC. Στην Πριμόρκσι Κράι, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα χαρακώματα, η καθημερινότητα συνεχίζεται με ανάμεικτα συναισθήματα.
Η Σβετλάνα, σε πάρκο της πόλης, λέει: «Φυσικά ανησυχούμε. Θέλουμε να τελειώσει το συντομότερο. Είχαμε ελπίσει ότι η Σύνοδος Αλάσκας ανάμεσα στον Τραμπ και τον Πούτιν θα άλλαζε κάτι. Δεν έγινε».
Ο Ίλια επιμένει ότι η ζωή δεν έχει αλλάξει θεμελιωδώς: «Μπορείς ακόμα να ζήσεις και να βγάλεις τα προς το ζην. Το βιοτικό επίπεδο δεν ανεβαίνει, αλλά ούτε και πέφτει».
Οι νεότεροι, όπως ο μουσικός Τζόνι Λόντον που τραγουδά σε πεζόδρομο, δηλώνουν ότι «δεν μιλάμε ποτέ για τον πόλεμο. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι’ αυτό. Ελπίζουμε ότι σε λίγα χρόνια όλα θα γυρίσουν στο φυσιολογικό. Και φυσιολογικό είναι: να μην υπάρχει πόλεμος».
Αντίθετα, ο συνταξιούχος Βίκτορ, φανατικός υποστηρικτής του Πούτιν, υπερασπίζεται την πολιτική του Κρεμλίνου και θεωρεί ότι η Δύση χάνει δύναμη, υπογραμμίζοντας τη συμμαχία Ρωσίας, Κίνας, Ινδίας.
Το Βλαδιβοστόκ περιμένει τον Πούτιν
Η πόλη προετοιμάζεται για την άφιξη του Ρώσου προέδρου και τη συμμετοχή του στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ. Στον δρόμο προς τον χώρο διεξαγωγής, ένα τεράστιο γκράφιτι καλύπτει τοίχο: ο Βλαντίμιρ Πούτιν με στρατιωτική στολή αγκαλιάζει μια σιβηρική τίγρη.
Δημιουργός του έργου είναι ο νεαρός καλλιτέχνης Φιλίπ Ντουλματσένκο. «Η τίγρη του Αμούρ είναι σύμβολο της άγριας φύσης. Και ο Πούτιν είναι σύμβολο της Ρωσίας», εξηγεί. Πλάι στην εικόνα, μια φράση: «Η αυγή ξεκινά εδώ».
Σε μια γωνιά της ρωσικής Άπω Ανατολής, μακριά από τον ήχο των όπλων, το μήνυμα που εκπέμπεται συνδέει τον πόλεμο, την πολιτική και την καθημερινότητα με έναν κοινό παρονομαστή: ότι, για τη Ρωσία, «η αυγή ξεκινά εδώ».
