Καθώς η αυθάδης διπλωματία του Τραμπ εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα για την Ασία σχετικά με το εάν η Αμερική θα παραμείνει αξιόπιστος εγγυητής ασφάλειας στον Ινδο-Ειρηνικό, η προειδοποίηση του Ιάπωνα πρωθυπουργού Φούμιο Κισίντα, τον Φεβρουάριο του 2022, όταν πραγματοποιήθηκε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ότι ο πόλεμος και οι συνέπειές του θα μπορούσαν να αποτελέσουν προάγγελο του μέλλοντος της Ασίας, αποκτά μια πιο σκοτεινή σημασία.
Κατά τη διάρκεια του Διαλόγου Shangri-La – την κορυφαία αμυντική σύνοδο κορυφής της Ασίας- τον Ιούνιο του 2022, ο Κισίντα υποστήριξε ότι «η Ουκρανία του σήμερα μπορεί να είναι η Ανατολική Ασία του αύριο».
Η δήλωσή του ήταν σαφής: όπως η Ευρώπη αντιμετωπίζει την επιθετικότητα της Ρωσίας, έτσι και η Ασία καλείται να αντιμετωπίσει την αυξανόμενη επιθετικότητα της Κίνας.
Αλλά, η αντιστροφή της πολιτικής του πρώην προέδρου Τζο Μπάιντεν για την Ουκρανία από τον Τραμπ, αφήνει εκτεθειμένες τις ασιατικές χώρες και υπογραμμίζει την ευθραυστότητα των γεωστρατηγικών φαντασιώσεων της Αμερικής, όπως σημειώνει χαρακτηριστικά το Foreign Policy.
Πλέον, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ πιέζει τον πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι να παραχωρήσει έδαφος προκειμένου να εξασφαλίσει μια ειρηνευτική συμφωνία αβέβαιης διάρκειας, απαιτώντας παράλληλα από τους Ευρωπαίους συμμάχους να συμμορφωθούν,.
Εάν επιτραπεί στη Μόσχα να χρησιμοποιήσει βία για να εξασφαλίσει εδαφικά κέρδη χωρίς συνέπειες —και μάλιστα να της παραχωρηθούν επιπλέον εδάφη, όπως φαίνεται να προτείνουν ο Τραμπ και ο εντεταλμένος του στον Πούτιν, Γουίτκοφ— τότε οι γείτονες της Κίνας έχουν κάθε λόγο να ανησυχήσουν.
Η στήριξη της Δύσης έναντι της Ρωσίας τώρα φαίνεται λάθος
Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η Ιαπωνία δεν περιορίστηκε απλώς στο να υποστηρίξει την αντίθεση του Δυτικού κόσμου προς τη Μόσχα, αλλά συμμετείχε ενεργά.
Απαντώντας στο κάλεσμα της Ουάσιγκτον, Τόκιο, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και Νότια Κορέα συμμετείχαν στη διάσκεψη του ΝΑΤΟ το 2022 στη Μαδρίτη, δείχνοντας τη βούλησή τους να εντάξουν την διατλαντική ασφάλεια στις προτεραιότητές τους.
Ωστόσο, η επιλογή αυτή κρίνεται πλέον λανθασμένη.
Η «προφητική» στάση Πεκίνου και Ινδίας
Αντίθετα, η στάση χωρών όπως η Κίνα, η Ινδία και οι περισσότερες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας που απέφυγαν να καταδικάσουν άμεσα την εισβολή της Ρωσίας σήμερα φαίνεται προφητική
Καθώς η Ουάσιγκτον αλλάζει πορεία και επιδιώκει συμβιβασμούς με τη Μόσχα σε βάρος της Ουκρανίας, οι παραπάνω χώρες μπορούν δικαίως να ισχυριστούν ότι η στρατηγική τους ήταν σωστή.
Ενθάρρυνση της επιθετικής στάσης της Κίνας
Την ίδια ώρα τα δαιμόνια που ταλανίζουν την Ασία στον τομέα της ασφάλειας, απλώς επιδεινώνονται.
Η δύναμη της Κίνας στην περιοχή της επισκιάζει αυτή της Ρωσίας στην Ευρώπη. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, που βρίσκεται στα όρια της Ευρώπης, η Κίνα βρίσκεται στο κέντρο της ηπείρου και μοιράζεται μακρά χερσαία σύνορα και στρατηγικά ύδατα με πολλά κράτη. Αν και το Πεκίνο έχει επιλύσει τις περισσότερες εδαφικές διαφορές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τη Ρωσία, συνεχίζει να ασκεί διεκδικήσεις έναντι του Μπουτάν και της Ινδίας. Εκεί, ανακύπτει το ερώτημα: Θα μπει στον πειρασμό να διεκδικήσει πιο επιθετικά την κυριαρχία της στην περιοχή των Ιμαλαΐων;
Στον θαλάσσιο χώρο, υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερες ανησυχίες. Οι διαμάχες της Κίνας στην Ανατολική και Νότια Κίνα συνεχίζονται εδώ και δεκαετίες. Η διάβρωση του κανόνα που απαγορεύει τη χρήση βίας για την αλλαγή συνόρων στην περίπτωση της Ουκρανίας θα μπορούσε να ενθαρρύνει το Πεκίνο.
Η Ταϊβάν, που ήδη βρίσκεται υπό αυξανόμενη πίεση αφότου το Πεκίνο προχώρησε μονομερώς στην κατάληψη του Χονγκ Κονγκ, αντιμετωπίζει ιδιαίτερο κίνδυνο.
Μια ειρηνευτική συμφωνία στην Ουκρανία που θα ανταμείβει τις ρωσικές προσαρτήσεις θα ενθαρρύνει πιθανώς την επιθετική στάση της Κίνας.
Λόγοι ανησυχίας και για το ίδιο το Πεκίνο
Αλλά και το Πεκίνο έχει επίσης λόγους να ανησυχεί. Ο Τραμπ έχει χαρακτηρίσει τη Ρωσία και την Κίνα «φυσικούς εχθρούς» και έχει κατηγορήσει τον Μπάιντεν ότι τους οδήγησε σε μεγαλύτερη προσέγγιση.
Αν και η «απεριόριστη» συνεργασία μεταξύ του Πούτιν και του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπίνγκ είναι απίθανο να καταρρεύσει, οι κινήσεις του Τραμπ θα μπορούσαν να αφήσουν σε Μόσχα και ΗΠΑ μεγαλύτερα περιθώρια για διαπραγματεύσεις με το Πεκίνο, υπό τους δικούς τους όρους.
Σε αντίθεση με την Ευρώπη, η οποία επωφελείται από θεσμικά «μαξιλάρια» όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, οι συμμαχικές χώρες στη Ασία, λειτουργούν σε διμερές ή άτυπο πολυμερές πλαίσιο.
Με βάση αυτό και δεδομένου ότι ο Τραμπ επέλεξε να διαπραγματευτεί το μέλλον της Ουκρανίας όχι μόνο παρακάμπτοντας τους Ευρωπαίους, αλλά και αναγκάζοντάς τους να αποδεχθούν τη συμφωνία, οι ασιατικές χώρες είναι εξαιρετικά εκτεθειμένες στις αλλαγές της πολιτικής της Ουάσιγκτον.
naftemporiki.gr
