Skip to main content

Οι μεγάλες προσδοκίες του Πούτιν – Τι θέλει να πάρει (από τον Τραμπ) στην Αλάσκα

Κι όμως. Η Ουκρανία μπαίνει σε δεύτερο πλάνο - Τι πραγματικά επιδιώκει ο Ρώσος πρόεδρος

Θα είναι η πρώτη επίσκεψη Ρώσου προέδρου σε αμερικανικό έδαφος από το 2015. Συνιστά ήδη μία διπλωματική νίκη για τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Και μία ιστορική ευκαιρία για τη Μόσχα.

Ο λόγος βεβαίως για την επικείμενη συνάντηση κορυφής, Πούτιν – Τραμπ, στην Αλάσκα, που παρά την επίσημη ατζέντα για την Ουκρανία, φαίνεται ότι θα εστιάσει περισσότερο σε ευρύτερες γεωπολιτικές και οικονομικές συμφωνίες: από την Αρκτική έως τις κυρώσεις – με στόχο να διαμορφωθεί ένα νέο πλαίσιο σχέσεων ανάμεσα σε Ουάσιγκτον και Κρεμλίνο.

Πέρα από την Ουκρανία

Παρά τις διαβεβαιώσεις του Ντοναλντ Τραμπ ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα είναι «το βασικό θέμα», Ρώσοι αξιωματούχοι αφήνουν να εννοηθεί ότι η πραγματική έμφαση θα δοθεί σε σχέδια οικονομικής και υποδομειακής συνεργασίας στην Αρκτική, με ιδιαίτερη μνεία στην Αλάσκα.

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων της Δούμας, Σεργκέι Γκαβρίλοφ, έκανε λόγο για «πολύ σημαντικότερα παγκόσμια ζητήματα» που θα τεθούν στο τραπέζι.

Η ίδια η διεξαγωγή της συνόδου στις ΗΠΑ θεωρείται ήδη νίκη για τον Πούτιν, ο οποίος επιχειρεί να αποτινάξει την εικόνα του διεθνούς παρία. Αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η εικόνα του Ρώσου προέδρου να στέκεται «ισότιμα» δίπλα στον Αμερικανό ομόλογό του έχει μεγάλη συμβολική αξία για το Κρεμλίνο.

Τα ρωσικά «αιτήματα»

Η Μόσχα αναμένεται να επιδιώξει:

  • Άρση ή χαλάρωση κυρώσεων, ιδιαίτερα στον ενεργειακό τομέα.
  • Επενδυτικές συμφωνίες στον Αρκτικό Κύκλο και σε αμερικανικές υποδομές στην Αλάσκα.
  • Αναγνώριση εδαφικών κερδών στην Ουκρανία, με αντάλλαγμα μια περιορισμένης διάρκειας κατάπαυση πυρός.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πρόταση που μεταφέρθηκε στην Ουάσιγκτον αφορά παράδοση τμημάτων του Ντονέτσκ από το Κίεβο, κάτι που ο πρόεδρος Ζελένσκι έχει απορρίψει κατηγορηματικά.

Σε κάθε περίπτωση για τη ρωσική οικονομία, που δοκιμάζεται από ύφεση και υψηλό πληθωρισμό, μια συμφωνία με τις ΗΠΑ θα μπορούσε να ανοίξει παράθυρο ανάκαμψης και πρόσβασης σε νέες επενδύσεις.

Η ουκρανική απουσία

Η απουσία εκπροσώπησης της Ουκρανίας από τη συνάντηση προκαλεί έντονες ανησυχίες σε Κίεβο και ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Ο Ζελένσκι επαναλαμβάνει ότι «καμία συμφωνία για το μέλλον της Ουκρανίας δεν μπορεί να συναφθεί χωρίς τη συμμετοχή της». Οι Ευρωπαίοι πιέζουν για ένταξή του στις συνομιλίες, ενώ η Ουάσιγκτον αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο πρόσκλησης.

Η συνάντηση έρχεται σε μία περίοδο κατά την οποία η Ρωσία φαίνεται να διατηρεί την πρωτοβουλία στο μέτωπο του πολέμου. Εντείνει την πίεση στην ανατολική Ουκρανία, ενώ αυξάνει τις επιθέσεις με drones και πυραύλους σε ουκρανικές πόλεις.

Οι ουκρανικές επιτυχίες σε ναυτικό επίπεδο και σε επιθέσεις εντός ρωσικού εδάφους δεν έχουν ακόμη μεταφραστεί σε στρατηγικό πλεονέκτημα.

Το ρίσκο μιας «ειρήνης» χωρίς θεμέλια

Ειδικοί προειδοποιούν ότι οι ανταλλαγές εδαφών ή μια προσωρινή εκεχειρία δύσκολα θα τερματίσουν τον πόλεμο.

Η ιστορική εμπειρία δείχνει ότι χωρίς ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας και μηχανισμούς επιβολής, οι πιθανότητες επανέναρξης των συγκρούσεων παραμένουν υψηλές.

Για τον Πούτιν, η Αλάσκα είναι ευκαιρία για τη μεγάλη επιστροφή στην παγκόσμια σκηνή. Για τον Τραμπ ευκαιρία να παρουσιαστεί ως ο μεγάλος ειρηνοποιός. Για όλους τους υπόλοιπους ένα παιχνίδι υψηλού ρίσκου, που παίζεται από άλλους για λογαριασμό τους.