Σε μια μικρή πόλη ψηλά στις κολομβιανές Άνδεις, η Κλοβισνέρις Μπεχαράνο γονατίζει μπροστά σε ένα γυάλινο κουτί που περιέχει το «απολιθωμένο» πτώμα της μητέρας της. Πέθανε πριν από 30 χρόνια, αλλά μοιάζει σαν να κοιμάται.
Η Σατουρνίνα Τόρες ντε Μπεχαράνο είναι ντυμένη με το ίδιο ροζ φόρεμα και την ίδια πράσινη μάλλινη φανέλα με την οποία θάφτηκε, κρατώντας ένα ψεύτικο κόκκινο γαρύφαλλο στα απόκοσμα καλοδιατηρημένα χέρια της.
«Το μικρό πρόσωπό της, είναι ακόμη στρογγυλό, ενώ τα μαλιά της είναι ακόμα πλεξούδες», δήλωσε η 63χρονη Μπεχαράνο στο AFP από την τελευταία κατοικία της μητέρας της, ένα μουσείο που εκθέτει το σώμα της και τα σώματα άλλων 13 ατόμων από την πόλη Σαν Μπερνάρντο, περίπου 100 χιλιόμετρα νότια της Μπογκοτά, που μουμιοποιήθηκαν μυστηριωδώς μετά τον θάνατό τους.
«Αν ο Θεός ήθελε να τη διατηρήσει έτσι… πρέπει να υπάρχει λόγος», δήλωσε η Μπεχαράνο.
Η Τόρες ενταφιάστηκε στο δημοτικό νεκροταφείο του Σαν Μπερνάρντο το 1993.
Κατά την εκταφή της το 2001 – οι συγγενείς της την βρήκαν να έχει ακόμη μαλλιά, νύχια και μεγάλο μέρος των ιστών της ανέπαφα.
Αυτό δεν αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη. Δεκάδες μουμιοποιημένα σώματα έχουν βρεθεί στα κοιμητήρια , αρχής γενομένης το 1963.
«Όταν άρχισε όλο αυτό, οι άνθρωποι ήταν λίγο δύσπιστοι για το τι συνέβαινε- πίστευαν ότι επρόκειτο για μεμονωμένα περιστατικά», δήλωσε η ξεναγός του μουσείου Ρόθιο Βεργκάρα.
«Όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν όλο και πιο συχνή η εύρεση πτωμάτων σε αυτή την κατάσταση», δήλωσε στο AFP. «Ορισμένα είχαν ακόμη και τα μάτια τους που συνήθως αποσυντίθενται γρήγορα».
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, βρίσκονταν περίπου 50 μούμιες τον χρόνο, αλλά ο ρυθμός πλέον έχει μειωθεί σε μια χούφτα ανά έτος.
Ανταμοιβή μετά θάνατον;
Παρά τις πολυάριθμες προσπάθειες των ειδικών να εξηγήσουν το φαινόμενο – το οποίο έχει παρατηρηθεί επίσης σε χώρες όπως το Μεξικό και η Ιταλία – ο λόγος για την φυσική μουμιοποίηση στο Σαν Μπερνάρντο δεν έχει ποτέ αποσαφηνιστεί.
Ορισμένοι ντόπιοι «πιστεύουν ότι “η διαδικασία (της μουμιοποίησης) οφείλεται στο γεγονός ότι το άτομο ήταν πολύ καλό και ότι πρόκειται για μια ανταμοιβή μετά θάνατον», είπε η Βεργκάρα.
«Υπάρχουν και άλλοι που θεωρούν ότι… είναι τιμωρία».
Οι περισσότεροι είναι πεπεισμένοι ότι αυτό οφείλεται στην υγιεινή διατροφή των κατοίκων του εύκρατου Σαν Μπερνάρντο και στον δραστήριο, αγροτικό τρόπο ζωής.
Αλλά αυτό δεν επιβεβαιώνεται πάντα από τα στοιχεία: μία από τις μούμιες ανήκει στον Χόρχε Αρμάντο Κρουθ, ο οποίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη μεγαλούπολη της Μπογκοτά, όπου πέθανε προτού μεταφερθεί πίσω στη γενέτειρά του για να ταφεί.
Δεν υπάρχει κάποιο σαφές μοτίβο στις μουμιοποιήσεις: όσοι εμπλέκονται είναι διαφορετικής ηλικίας όταν πέθαναν, και δεν επικρατεί κάποιο συγκεκριμένο φύλο ή σωματότυπος.
Επίσης δεν υπάρχει ούτε κάποιος συγκεκριμένος χώρος του νεκροταφείου που να εμφανίζει περισσότερες μούμιες από άλλους.
Σαν φούρνος
Πολλοί πιστεύουν ότι η απάντηση πρέπει να βρίσκεται στους τάφους.
Οι πρώτες μούμιες βρέθηκαν στο Σαν Μπερνάρντο μόλις εγκαινιάστηκε το νεκροταφείο, το οποίο δεν διαθέτει υπόγειους τάφους.
Πριν από τη δεκαετία του 1960, η πόλη είχε δύο νεκροταφεία με καμία γνωστή περίπτωση μουμιοποίησης, δήλωσε ο Vergara.
Το κλίμα στην περιοχή είναι υγρό, γεγονός που κανονικά θα βοηθούσε την αποσύνθεση και όχι θα την εμπόδιζε, πρόσθεσε.
Η ανθρωπολόγος Ντανιέλα Μπετανκούρ του Εθνικού Πανεπιστημίου της Κολομβίας δήλωσε ότι το φαινόμενο θα μπορούσε να οφείλεται στην τοποθέτηση του νεκροταφείου σε μια απότομη πλαγιά του βουνού.
«Ο άνεμος που φυσάει συνεχώς είναι καυτός. Υποθέτουμε ότι οι θόλοι λειτουργούν σαν φούρνοι… σε αφυδατώνουν».
«Αυτή η υπόθεση πρέπει να ελεγχθεί» είπε η Μπετανκούρ στο AFP.
«Υπάρχει έλλειψη (μελετών) σχετικά με το τι συμβαίνει και ποιες συγκεκριμένες συνθήκες είναι αυτές που προκαλούν τη μουμιοποίηση αυτών των ανθρώπων» κατέληξε.
naftemporiki.gr
