“Οταν είμαστε σε θέση να επιτεθούμε, πρέπει να φαινόμαστε ανήμποροι- όταν δραστηριοποιούμε τις δυνάμεις μας, πρέπει να φαινόμαστε αδρανείς- όταν είμαστε κοντά, πρέπει να κάνουμε τον εχθρό να πιστέψει ότι είμαστε μακριά- όταν είμαστε μακριά, πρέπει να τον κάνουμε να πιστέψει ότι είμαστε κοντά”.
«Όλος ο πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση” έγραψε στο βιβλίο του “Η Τέχνη του Πολέμου”, ο αρχαίος Κινέζος στρατιωτικός στρατηγός Σουν Τζου αναδεικνύοντας τη σημασία της εξαπάτησης του εχθρού.
Και αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει η Ουκρανία, ενόψει της αναμενόμενης αντεπίθεσης, που κατά πάσα πιθανότητα θα γίνει το κλειδί των εξελίξεων αυτού του πολέμου, καθώς η υπομονή των δυτικών φαίνεται να εξαντλείται.
Κρίσιμη φάση εξαπάτησης
Βρισκόμαστε πλέον σταθερά σε μια κρίσιμη φάση εξαπάτησης, αναφέρει το Politico. Όπως το 1943, όταν οι Βρετανοί οργάνωσαν την επιχείρηση “Κιμάς“. Μια επιτυχημένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού που είχε ως σκοπό να πείσει τη γερμανική Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση της Βέρμαχτ ότι οι Σύμμαχοι επρόκειτο να εισβάλλουν στη Σαρδηνία και την Ελλάδα αντί για τη Σικελία που ήταν ο πραγματικός τόπος της απόβασης.
Ή, το 1944, όταν οι δυτικοί σύμμαχοι, κατά την Επιχείρηση Σωματοφύλακας, μεταξύ άλλων, επιστράτευσαν ακόμα και σκηνογράφους των κινηματογραφικών στούντιο Σέπερτον και δημιούργησαν ένα μεγαλοπρεπές ψεύτικο συγκρότημα εγκαταστάσεων, με δεξαμενές πετρελαίου και προκυμαίες ελλιμενισμού στο Ντόβερ ώστε να αποκρύψουν πού σκόπευαν να αποβιβαστούν στην κατεχόμενη από τους Ναζί Γαλλία.
Και οι δύο ήταν επιτυχείς.
Παρομοίως, σήμερα, την παραμονή της πολυαναμενόμενης αντεπίθεσης που απέχει μόλις λίγες εβδομάδες – πιθανότατα στα μέσα Μαΐου, αν το έδαφος είναι αρκετά στεγνό, ή ενδεχομένως στις αρχές Ιουνίου – η Ουκρανία στέλνει όσα περισσότερα ψευδή σήματα μπορεί, για να μπερδέψει τη Ρωσία ως προς το πότε και πού θα χτυπήσει.
Οι δημοσιογράφοι δεν έχουν πρόσβαση σε τεράστιες εκτάσεις, ενώ ορισμένα δυτικά ειδησεογραφικά πρακτορεία προσπαθούν να δωροδοκήσουν μεμονωμένες μονάδες και διοικητές για να λάβουν πληροφορίες – προσπάθειες που δεν αποδίδουν.
Τα σενάρια
Θα μπορούσε η κύρια επίθεση να αιφνιδιάσει τους πάντες και να έρθει στη βορειοανατολική περιφέρεια του Χάρκοβο, όπου η ρωσική άμυνα κατέρρευσε το περασμένο φθινόπωρο, μπροστά σε μια απροσδόκητηπίθεση για την οποία δεν είχαν ενημερωθεί ούτε καν οι Ουκρανοί διοικητές μέχρι λίγο πριν από το χτύπημα;
Από τότε η Ουκρανία δεν έχει ασχοληθεί πολύ με την περιοχή και το μέτωπο χαρακτηρίζεται από την έλλειψη δραστηριότητας – πιθανώς μια προσπάθεια να αποκοιμηθούν οι Ρώσοι. Ο στόχος ενός χτυπήματος εδώ, θα ήταν να εισέλθει η Ουκρανία στο Λουχάνσκ, να αναγκάσει τη Ρωσία να φύγει από το Σεβεροντονέτσκ και να απειλήσει το Μπαχμούτ.
Αλλά τα στρατηγικά κέρδη που θα προέκυπταν από μια επιτυχία στο βορρά, δεν είναι συγκρίσιμα με αυτά που θα μπορούσαν να κερδηθούν από μια προέλαση νότια. Είτε από τη Χερσώνα είτε από τη Ζαπορίζια, με κατεύθυνση προς τη Μαριούπολη, το Μπερντιάνσκ, τη Μελιτόπολη και το Τόκμακ, και με στόχο την αποκοπή της λεγόμενης χερσαίας γέφυρας που συνδέει την ηπειρωτική Ρωσία με τα νότια ουκρανικά εδάφη που κατέχει, μέσω του ισθμού της Κριμαίας, τον οποίο προσάρτησε το 2014.
Η Ρωσία φαίνεται να φοβάται περισσότερο μια νότια επίθεση, αναμφίβολα ανησυχώντας ότι η επιτυχία εκεί θα έβαζε, πράγματι, την Κριμαία στο στόχαστρο. Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο απόστρατος Αμερικανός στρατηγός Χόντζες, δήλωσε στο POLITICO ότι η Κριμαία είναι το κλειδί για να τελειώσει ο πόλεμος με μια κολοσσιαία ρωσική στρατιωτική ήττα.
Αμερικανικές αμφιβολίες
Ωστόσο, το Πεντάγωνο -συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλής του αμερικανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού Μαρκ Μίλεϊ- αμφιβάλλει συστηματικά για την ικανότητα της Ουκρανίας να διεκδικήσει στρατιωτικά τη χερσόνησο.
Καθώς οι κορυφαίοι αξιωματούχοι της Ουκρανίας οριστικοποιούν τα σχέδιά τους και προσπαθούν να παραπλανήσουν με τεχνικές παραπληροφόρησης, γνωρίζουν πολύ καλά ότι πρέπει να κερδίσουν μεγάλα εδαφικά κέρδη και ότι η μοίρα αυτού του πολέμου μπορεί να εξαρτηθεί από αυτή την αντεπίθεση.
Οι αντοχές της Δύσης τελειώνουν
“Μέτρια εδαφικά κέρδη”, θα μπορούσαν να διαταράξουν τις δυτικές αντοχές, δίνοντας ώθηση σε παρασκηνιακούς χειρισμούς για να οδηγηθούν Ουκρανία και Ρωσία σε συνομιλίες.
Η πρώην αναπληρώτρια πρωθυπουργός Ιβάνα Κλιμπούς-Τσιντσάντζε που βρέθηκε πρόσφατα στην Ουάσινγκτον για τη Σύνοδο Κορυφής για τη Δημοκρατία δήλωσε ανήσυχη για το αν θα συνεχιστεί στα ίδια επίπεδα, η οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία, μετά το τρέχον οικονομικό έτος – το οποίο, για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό των ΗΠΑ, είναι ο Σεπτέμβριος.
Η Κλιμπούς-Τσιντσάντζε και οι συνάδελφοί της διαισθάνθηκαν ότι πολλές κρίσιμες αποφάσεις των δυτικών βρίσκονται εν αναμονή, με Αμερικανούς, Γάλλους και Γερμανούς να περιμένουν την εξέλιξη της αντεπίθεσης. Κι αν τα αποτελέσματα είναι φτωχά, να αρχίσουν να πιέζουν για διαπραγματεύσεις.
Η Ουκρανία έχει και στο παρελθόν εισπράξει τέτοια σημάδια κόπωσης της Δύσης και φωνές για διαπραγματεύσεις, όταν υπήρχε φόβος για αδιέξοδο το περασμένο φθινόπωρο.
Αλλά έπνιξε αυτές τις ανησυχίες με τις εξαιρετικά αποτελεσματικές αντεπιθέσεις γύρω από το Χάρκοβο στα βόρεια και τη Χερσώνα στα νότια.
Τώρα θα χρειαστεί εξίσου μια μεγάλη επιτυχία, αυτήν τη φορά πιθανότατα μεγαλύτερη.
