Η γηριατρική ογκολογία έχει εξαιρετικά μεγάλο κλινικό ενδιαφέρον λόγω της σημαντικής αύξησης του ποσοστού των ατόμων τρίτης ηλικίας στον γενικό πληθυσμό. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι το 2030 οι άνω των 65 ετών θα αποτελούν το 20% του γενικού πληθυσμού της γης, έναντι του 8,1% το 1950 και του 12,7% που είχε φτάσει το 1990.
Όπως τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της στην επιστημονική διημερίδα της ΑΚΟΣ, η Ακτινοθεραπευτής Ογκολόγος Μυρσίνη Μπαλαφούτα, οι θεραπευτικοί στόχοι της γηριατρικής ογκολογίας είναι η ίαση της νόσου, η παράταση της επιβίωσης αλλά κυρίως η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η πρόληψη-καθυστέρηση της νοσηρότητας και φυσικά η διατήρηση της ποιότητας της ζωής.
Σύμφωνα με τη γιατρό, υπάρχουν πολλοί μύθοι και προκαταλήψεις όσον αφορά την αντιμετώπιση του καρκίνου στους υπερήλικες όπως:
α) Ο καρκίνος στην τρίτη ηλικία έχει πιο βραδεία πορεία.
β) Οι ασθενείς τρίτης ηλικίας δεν ανέχονται και δεν ωφελούνται από την ακτινοθεραπεία ή τη χημειοθεραπεία.
γ) Οι ηλικιωμένοι δεν ανέχονται «θεραπευτικά» χειρουργεία.
Ωστόσο, οι μελέτες αποδεικνύουν ότι τίποτα από αυτά δεν ευσταθεί γιατί και άριστα ανέχονται θεραπευτικά σχήματα χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας με σύγχρονες τεχνικές αλλά και σε χειρουργικές επεμβάσεις υποβάλλονται με την ίδια σχεδόν τοξικότητα με τις νεότερες ηλικίες, αρκεί να διερευνώνται σωστά από την ογκολογική ομάδα των θεραπόντων ιατρών.
Οι συνέπειες όμως αυτών των προκαταλήψεων, όπως λέει η κα Μπαλαφούτα, έχουν οδηγήσει σε μειωμένη θεραπευτική φροντίδα των ασθενών της τρίτης ηλικίας καθώς οι ασθενείς αυτοί δεν συμμετέχουν σε προγράμματα προληπτικού ελέγχου, δεν παραπέμπονται σε ογκολόγο, δεν διερευνώνται επαρκώς και δεν τους προσφέρονται όλες οι ενδεδειγμένες θεραπευτικές επιλογές.
Το βασικό κριτήριο με το οποίο πρέπει να επιλέγεται η σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση του υπερήλικα ασθενή είναι η γενική κατάσταση του και η συνύπαρξη ή όχι άλλων νοσημάτων, σύμφωνα με την ειδικό. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς χρειάζονται εξειδικευμένη αντιμετώπιση από καλά οργανωμένα κέντρα και με τη συμμετοχή ιατρών από πολλές ειδικότητες. Η άποψη ότι όλοι ή τουλάχιστον οι περισσότεροι ηλικιωμένοι είναι τόσο καταβεβλημένοι ώστε δεν επιδέχονται την καθιερωμένη θεραπεία είναι αβάσιμη.
«Είναι επιβεβλημένο να δημιουργηθούν νέα θεραπευτικά πρωτόκολλα και πολυκεντρικές κλινικές μελέτες, ειδικά σχεδιασμένες για ηλικιωμένους ασθενείς ώστε να εντάσσονται σε αυτά ανά περίπτωση, επισημαίνει η γιατρός και συμπληρώνει, η γήρανση είναι εξατομικευμένο φαινόμενο».
