H υποχρηματοδότηση του προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ στα Ιατροτεχνολογικά υλικά για τον Σακχαρώδη Διαβήτη αποκλείει τους ασθενείς από την πρόσβαση σε νέες τεχνολογίες ενώ δημιουργεί ασφυκτικό περιβάλλον για τις εταιρείες με αναλώσιμα.
Με αφορμή την εκδήλωση για την έναρξη δημόσιου διαλόγου που οργανώθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΙΒ σε συνεργασία με το Εργαστήριο Οργάνωσης και Αξιολόγησης Υπηρεσιών Υγείας του ΕΚΠΑ, με συμμετοχή όλων των φορέων που δραστηριοποιούνται στην χρήση ιατροτεχνολογικών βοηθημάτων για την βελτίωση της ρύθμισης των Ατόμων με Διαβήτη (Υπουργείο Υγείας, ΕΟΠΥΥ, ΕΟΦ, Διαβητολογική και Ενδοκρινολογική Εταιρεία, Ομοσπονδίες Ατόμων με Διαβήτη, ΣΕΙΒ) ο πρόεδρος του ΣΕΙΒ Δημήτρης Νίκας, εστίασε στην υποχρηματοδότηση της Κατηγορίας Λ4 που αφορά τα υλικά του διαβήτη και στο πώς αυτό περιορίζει την πρόσβαση των ατόμων με διαβήτη σε σύγχρονες τεχνολογίες που επιτρέπουν την καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης και την βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Αυξάνεται η πιθανότητα για σοβαρές επιπλοκές
Όπως είπε, ο ελλειμματικός προϋπολογισμός αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης σοβαρών επιπλοκών της νόσου και τελικά επιβαρύνει δραματικά το κόστος της θεραπείας. Αυτό ήταν το 1ο συμπέρασμα του Δημόσιου Πολιτικού Διάλογου, στο οποίο συμφώνησαν όλοι οι συμμετέχοντες φορείς.
Ο κ. Νίκας αναφέρθηκε και στις τρεις υποκατηγορίες Λ4α (Αναλώσιμα Συμβατικής Τεχνολογίας), Λ4γ (Αντλία Ινσουλίνης και Αναλώσιμα) και Λ4δ (Συστήματα Καταγραφής Γλυκόζης) που παρουσιάζουν από τον 1ο μήνα εκκαθάρισης, clawback μεγαλύτερο από 20%, με τάση ισχυρής αύξησης σε απαγορευτικά επίπεδα πάνω από 40% ως το τέλος του 2025.
Συγκεκριμένα, στην υποκατηγορία Λ4α (ταινίες σακχάρου) η δαπάνη επιβαρύνεται από το υψηλό κέρδος των καναλιών αποκλειστικής διανομής (φαρμακεία -φαρμακαποθήκες) που επιβαρύνει το clawback κατά 35%.
Στην υποκατηγορία Λ4γ (αντλίες ινσουλίνης) η διείσδυση της θεραπείας στην Ελλάδα είναι εξαιρετικά χαμηλή σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, και τα τεκμηριωμένα συντριπτικά αποτελέσματα σε σχέση με την θεραπεία με Πολλαπλές Ενέσεις, οδηγούν όλο και περισσότερα Άτομα με Διαβήτη Τύπου 1 να ξεκινούν θεραπεία με Αυτοματοποιημένα Συστήματα και Αντλίες Επαφής. Οι πρόσφατες μελέτες αποδεικνύουν εξοικονόμηση 32.000 ευρώ στο σύνολο ζωής ενός ατόμου με Διαβήτη και τουλάχιστον 3 χρόνια περισσότερης ζωής χωρίς επιπλοκές.
Ενώ στην Υποκατηγορία Λ4δ (Συστήματα Καταγραφής Γλυκόζης), η χρήση των συστημάτων αυτών αποτελεί – σύμφωνα με τις διεθνείς επιστημονικές κατευθυντήριες οδηγίες – αναγκαία προϋπόθεση για τη σωστή και αποτελεσματική διαχείριση του Σακχαρώδους Διαβήτη. Η ένδειξη χρήσης τους επεκτείνεται στο σύνολο των ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1, καθώς και σε ασθενείς με τύπο 2 που βρίσκονται σε θεραπευτικό σχήμα με πολλαπλές ενέσεις ινσουλίνης. Ωστόσο, ο υφιστάμενος προϋπολογισμός δεν επαρκεί για να καλύψει την αυξημένη ζήτηση της νέας τεχνολογίας από τους ασθενείς με Διαβήτη τύπου 1. Επιπλέον, όπως αποτυπώνεται και στον συνημμένο χάρτη, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις ελάχιστες χώρες του δυτικού κόσμου που δεν αποζημιώνουν τη χρήση αυτών των συστημάτων για άτομα με Διαβήτη τύπου 2 σε πολλαπλό σχήμα ενέσεων ινσουλίνης.
Ο ΣΕΙΒ προτείνει αύξηση του προϋπολογισμού 2025 του διαβήτη στην κατηγορία Λ4 κατά τουλάχιστον 18 εκ. ευρώ, με κατανομή 5 εκ. € στην υποκατηγορία Λ4α, 6 εκ. € στην Λ4γ και 7 εκ. € στην Λ4δ, ενώ στις προτάσεις του Συνδέσμου περιλαμβάνεται και η δημιουργία μίας νέας κατηγορίας Λ4ε με προυπολογισμό 25 εκ. ευρώ, για την αποζημίωση Συστημάτων Καταγραφής Γλυκόζης σε επιλεγμένες ομάδες Ατόμων με Διαβήτη Τύπου 2.
Πάγιο το αίτημα για την αντικατάσταση του μηχανισμού
Κλείνοντας, ο πρόεδρος του ΣΕΙΒ, τόνισε για ακόμα μια φορά το πάγιο αίτημά για την αντικατάσταση του μηχανισμού του clawback με ένα σύστημα αποζημίωσης βασισμένο στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας (Value-Based Healthcare – VBHC) και την αφαίρεση επενδυτικών δαπανών – όπως ισχύει και στα φάρμακα- από το ποσό του clawback.
Ενώ ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ.) Χρήστος Δαραμήλας τόνισε πως για τη διαχείριση του Διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 είναι αναγκαία η πρόσβαση, τόσο στα νέα φάρμακα, όσο και στα νέα ιατροτεχνολογικά προϊόντα (Ι/Π), καθώς με τη χρήση των νέων τεχνολογιών θα επιτευχθεί η ποιοτική διαβίωση των ασθενών χωρίς επιπλοκές.
Επίσης, ενημέρωσε ότι τα δεδομένα της Η.ΔΙ.Κ.Α. για το πλήθος των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη στη χώρα μας το 2024, οδηγούν στην αξιολόγηση των αυξήσεων στον προϋπολογισμό της Λ4 του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. τα τελευταία χρόνια ως πενιχρές.
Οι αυξήσεις όπως είπε, δεν επιτρέπουν σε κανέναν να μιλά για υποστήριξη στο χώρο του σακχαρώδη διαβήτη την ώρα που οι άνθρωποι που λαμβάνουν τα απαραίτητα μηνιαία Ι/Π με ιατρικές συνταγές, δεν ξεπερνούν τους 90.000 πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και 2. Κλείνοντας τόνισε ότι οι δεσμεύσεις του υπουργού Υγείας άμεσα να γίνουν πραγματικότητα, διαθέτοντας τα 37 εκατ. ευρώ που περισσεύουν από τον ετήσιο προϋπολογισμό του υπουργείου για το 2025, εξαιτίας των διαπραγματεύσεις των Ι/Π του Ε.Κ.Π.Υ. με μια Υπουργική Απόφαση, να μετακινηθούν απευθείας στη Λ4 κατηγορία του προϋπολογισμού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και να μην περάσουν από οποιαδήποτε άλλη “διαχείριση”.
Στο θέμα αναφέρθηκε και η πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη (ΕΛΟΔΙ), Τσιακάλου Σοφία λέγοντας πως η επιβολή πολιτικών clawback και rebate στις εταιρείες που προσφέρουν καινοτόμα ιατροτεχνολογικά προϊόντα στην Ελλάδα δημιουργεί σοβαρά εμπόδια στην πρόσβαση των ασθενών με διαβήτη σε σωτήριες τεχνολογίες.
