Skip to main content

Μπορεί το άγχος να οδηγήσει σε χαμηλότερη γνωστική λειτουργία;

Το στρες είναι γνωστό ότι επιβαρύνει σωματικά τον οργανισμό, αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, κακής ανοσολογικής απόκρισης και άλλα.

Οι άνθρωποι με αυξημένα επίπεδα άγχους είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν μείωση της γνωστικής λειτουργίας, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, επηρεάζοντας την ικανότητά τους να θυμούνται, να συγκεντρώνονται και να μαθαίνουν νέα πράγματα, μεταδίδει το CNN.

Το στρες είναι γνωστό ότι επιβαρύνει σωματικά τον οργανισμό, αυξάνοντας τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, κακής ανοσολογικής απόκρισης και άλλα. Μπορεί επίσης να οδηγήσει τους ανθρώπους σε ανθυγιεινές συμπεριφορές, όπως το κάπνισμα και η φτωχή σωματική δραστηριότητα.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο JAMA Network Open, διαπίστωσε ότι οι συμμετέχοντες με αυξημένα επίπεδα στρες είχαν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίζουν ανεξέλεγκτους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και κακούς τρόπους ζωής.  Αλλά ακόμη και μετά την προσαρμογή για πολλούς από αυτούς τους φυσικούς δείκτες κινδύνου, τα άτομα με αυξημένα επίπεδα στρες είχαν 37% περισσότερες πιθανότητες να έχουν κακή γνώση, διαπίστωσαν οι ερευνητές.

Οι άνθρωποι που παλεύουν με προβλήματα μνήμης μπορεί να είναι στρεσαρισμένοι λόγω των προκλήσεων που αυτό συνεπάγεται. Όμως η νέα μελέτη υποδηλώνει ότι η σύνδεση γίνεται και από την άλλη πλευρά, με το αίσθημα του στρες να οδηγεί σε επιβλαβείς επιπτώσεις στη γνώση, δήλωσε ο Dr. Ambar Kulshreshtha, αναπληρωτής καθηγητής προληπτικής ιατρικής και επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο Emory και συν-συγγραφέας της μελέτης. «Το άγχος όχι μόνο επιδεινώνει την τρέχουσα γνωστική σας ικανότητα, αλλά μπορεί στην πραγματικότητα να έχει βλαβερές συνέπειες και μακροπρόθεσμα», δήλωσε.

«Φαύλος κύκλος»

Η νέα έρευνα βασίζεται σε δεδομένα από μια μακροχρόνια, κρατικά χρηματοδοτούμενη μελέτη που αποσκοπούσε στην κατανόηση των ανισοτήτων στην υγεία του εγκεφάλου, ιδίως μεταξύ των μαύρων και όσων ζουν σε περιοχές του Νότου που είναι γνωστές ως «ζώνη εγκεφαλικών επεισοδίων». Χιλιάδες συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν μια αυτοαξιολόγηση του στρες και εξετάστηκαν με μια τυποποιημένη αξιολόγηση της γνωστικής λειτουργίας, με τακτικούς ελέγχους για περισσότερο από μια δεκαετία. Η σχέση μεταξύ του στρες και της γνωστικής λειτουργίας είναι ένας «φαύλος κύκλος», δήλωσε η δρ Έιμι Άρνστεν, καθηγήτρια νευροεπιστήμης στην Ιατρική Σχολή του Γέιλ.

«Αυτές οι οδοί μετάδοσης σημάτων του στρες απελευθερώνονται και εξασθενούν γρήγορα τις ανώτερες γνωστικές λειτουργίες του προμετωπιαίου φλοιού που περιλαμβάνουν πράγματα όπως η μνήμη εργασίας», δήλωσε ο Arnsten, ο οποίος έχει ερευνήσει πώς το στρες επηρεάζει τον εγκέφαλο, αλλά δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη. «Με το χρόνιο στρες, χάνετε στην πραγματικότητα φαιά ουσία στον προμετωπιαίο φλοιό, δυστυχώς στις ακριβείς περιοχές που εμπλέκονται με την αναστολή της αντίδρασης στο στρες και σε εκείνες τις περιοχές που σας δίνουν την ενόραση ότι χρειάζεστε βοήθεια».

Στη νέα μελέτη, η σχέση μεταξύ αυξημένου στρες και χαμηλότερης γνωστικής λειτουργίας ήταν παρόμοια τόσο για τους μαύρους όσο και για τους λευκούς – αλλά οι μαύροι συμμετέχοντες ανέφεραν συνολικά υψηλότερα επίπεδα στρες. Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι μαύροι ενήλικες έχουν περίπου 50% περισσότερες πιθανότητες να πάθουν εγκεφαλικό επεισόδιο από ό,τι οι λευκοί ενήλικες.

Έχει επίσης βρεθεί ότι το στρες αυξάνεται σταθερά με την ηλικία, αλλά η μελέτη έδειξε ότι η σχέση μεταξύ στρες και γνωστικής λειτουργίας ήταν σχετικά σταθερή σε όλες τις ηλικίες. Η ηλικία των συμμετεχόντων στη μελέτη κυμαινόταν από 45 έως 98 ετών κατά τη στιγμή της τελευταίας αξιολόγησής τους.