Η λίμνη Κίβου, στα σύνορα της Ρουάντα με τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, είναι λιγότερο γνωστή ως περιοχή φυσικής ομορφιάς και περισσότερο γνωστή για τις τεράστιες συγκεντρώσεις μεθανίου και διοξειδίου στα ύδατά της, που την καθιστούν «ωρολογιακή βόμβα».
Τώρα, σε συνεργασία με μια αμερικανική εταιρεία, η κυβέρνηση της χώρας σκοπεύει να μετατρέψει την απειλή σε πλεονέκτημα, αντλώντας αέριο για την παραγωγή ενέργειας.
Κοντά στην πόλη Ρουμπάβου, πιλοτική μονάδα παράγει ήδη περίπου 2MW ηλεκτρικού ρεύματος από το μεθάνιο της λίμνης Κίβου, όπως ανακοίνωσε σήμερα η κυβέρνηση.
Η παραγωγή αναμένεται να ενισχυθεί πολύ σύντομα, καθώς η αμερικανική Contour Global έχει αρχίσει την ανέγερση ακόμη μιας μονάδας.
«Η ομάδα μας επικεντρώνεται στην εξαγωγή μεθανίου από τη λίμνη για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος που θα ενισχύσει την πρόσβαση των νοικοκυριών στην ενέργεια, θα ρίξει τις τιμές και θα περιορίσει τους περιβαλλοντικούς κινδύνους», ανέφερε η ίδια η εταιρεία σε ανακοίνωσή της.
Η λίμνη βρίσκεται στους πρόποδες ηφαιστείων και πάνω από το ρήγμα της ανατολικής Αφρικής, σε μια περιοχή με έντονη γεωλογική δραστηριότητα.
Αυτό προκαλεί τη συσσώρευση τόσων αερίων που «υπάρχει ο κίνδυνος ξαφνικής έκλυσης, η οποία θα μπορούσε να πυροδοτήσει καταστροφική έκρηξη.
Κύματα διοξειδίου του άνθρακα θα προκαλούσαν ασφυξία σε ανθρώπους και ζώα στην περιοχή», όπως εξήγησε ερευνητής σε παρατηρητήριο, που βρίσκεται πάνω στις όχθες της λίμνης.
Ο κίνδυνος δεν είναι αμελητέος. Κοντά στη λίμνη ζουν περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι. Πριν από τριάντα χρόνια, τέτοιες εκρήξεις σε δύο λίμνες με αντίστοιχα επίπεδα αερίων, στο Καμερούν, είχαν ως αποτέλεσμα περισσότεροι από 1.700 άνθρωποι να χάσουν τη ζωή τους.
Η τεχνολογία που αξιοποιεί η ContourGlobal για την εξαγωγή των αερίων από τα βάθη της λίμνης δεν προϋποθέτει γεωτρήσεις. Μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα θα συλλέγονται στην επιφάνεια και θα διαχωρίζονται.
Το μεθάνιο θα διοχετεύεται στη μονάδα, ενώ το διοξείδιο του άνθρακα θα διαλύεται και θα καταλήγει πίσω στη λίμνη.
Οι υπεύθυνοι φιλοδοξούν στο τέλος της πρώτης φάσης να παράγουν περισσότερα από 25MW, συνεχίζοντας για τα 100MW – ισχύς σχεδόν διπλάσια από τη σημερινή παραγωγή της Ρουάντα.
