Στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση ξεκίνησε η συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2026, και πολλά θα κριθούν αυτό το Σαββατοκύριακο: Αν η θα βρεθεί μια συμβιβαστική λύση ή η χώρα θα οδηγηθεί σε μια νέα κρίση.
Ο πρωθυπουργός Σεμπαστιάν Λεκορνί πήρε μεν πίσω την αμφιλεγόμενη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, αλλά επιμένει στην ανάγκη περικοπών ύψους 40 δισεκατομμυρίων ευρώ στις δαπάνες. Αλλά η αντιπολίτευση αξιώνει μέτρα δημοσιονομικής και φορολογικής δικαιοσύνης, για να μην ανατραπεί και πάλι η κυβέρνηση με μια νέα πρόταση μομφής.
«Εάν δεν υπάρξει καμία αλλαγή μέχρι τη Δευτέρα, οι σοσιαλιστές θα ψηφίσουν κατά και θα ασκήσουν μομφή », τόνισε ο Ολιβιέ Φορ, επικεφαλής των Σοσιαλιστών,που είχαν σώσει την νέα κυβέρνηση της χώρας, καταψηφίζοντας την πρόταση μομφής της υπόλοιπης αντιπολίτευσης.
Βουνό ιδιωτικού χρέους
Η Γαλλία έχει όμως να αντιμετωπίσει μια οικονομική βόμβα πολύ μεγαλύτερη από ό,τι φαίνεται: το ιδιωτικό χρέος που προσεγγίζει το …300 % του ΑΕΠ, ένα επίπεδο που καμία άλλη χώρα δεν μπορεί να φτάσει.
Την τελευταία δεκαετία, η Γαλλία έχει συσσωρεύσει ένα βουνό υποχρεώσεων μεταξύ των εταιρειών της όπως λίγες άλλες οικονομίες στον πλανήτη.
Σύμφωνα με τελευταία έκθεση, ο ιδιωτικός τομέας στο σύνολό του έχει συσσωρεύσει χρέος που υπερβαίνει το 276% του ΑΕΠ, σε σύγκριση με 235% πριν από μια δεκαετία, όταν θεωρούνταν ήδη υψηλό λόγω των καταστροφών της χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Για σύγκριση: το ιδιωτικό χρέος στις ΗΠΑ είναι στο 216% του ΑΕΠ.
«Αυτός είναι ένας συνδυασμός υψηλού χρέους των νοικοκυριών… αλλά κυρίως του χρέους των μη χρηματοπιστωτικών εταιρειών», τονίζουν οι ίδιες πηγές και εξηγούν: «Οι γαλλικές εταιρείες συσσωρεύουν υποχρεώσεις αξίας 200% του εθνικού ΑΕΠ, σε σύγκριση, για παράδειγμα, με το 152% στις ΗΠΑ, 75% στο Ηνωμένο Βασίλειο ή 152% στην Ιαπωνία. Αν και σε μικρότερο βαθμό, τα νοικοκυριά φέρουν επίσης σημαντικό βάρος. Στην πραγματικότητα, η Γαλλία είναι η χώρα όπου το χρέος των νοικοκυριών είναι το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ με 71,8%. Στις ΗΠΑ, όπου τα δάνεια των νοικοκυριών είναι βαθιά ριζωμένα, κατέχουν μόνο το 67,5%.
Αυτοκαταστροφικός κύκλος ελλειμμάτων
Την ίδια ώρα, το δημόσιο έλλειμμα είναι ασταμάτητο και προσεγγίζει το 6% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 115,6% του ΑΕΠ, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και η τάση αναμένεται να συνεχίσει να αυξάνεται. «Προσθέτοντας το δημόσιο και το ιδιωτικό χρέος στο ΑΕΠ, το ΔΝΤ και η Τράπεζα της Γαλλίας βλέπουν να έρχεται μια μεγάλη έκρηξη», λένε στη Ναυτεμπορική, Γάλλοι οικονομολόγοι.
Το συνολικό δημόσιο και ιδιωτικό χρέος της Γαλλίας ανέρχεται στο 389% του ΑΕΠ, πάνω από 100 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από την Ισπανία και την Ιταλία, 150 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο από τη Γερμανία.
Απέχει ακόμα πολύ από το 456% της Ιαπωνίας, αλλά είναι πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλον.
Το ΔΝΤ εξέφρασε επίσης εδώ και καιρό ανησυχία για την αύξηση του γαλλικού ιδιωτικού χρέους και προειδοποίησε ότι αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε τραπεζική κρίση εάν συνεχίσει να αυξάνεται, κάτι που συμβαίνει αυτή τη στιγμή. « Η άμεση έκθεση του τραπεζικού συστήματος στις εταιρείες θα μπορούσε να δημιουργήσει σημαντικές δευτερογενείς επιπτώσεις σε περίπτωση πίεσης. Ο έμμεσος κίνδυνος της αγοράς θα κατέληγε να είναι σημαντικός για τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα funds».
Επηρεάζει όλη την κοινωνία
Τελικά, η κρίση χρέους της Γαλλίας δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα δημόσιου χρέους. Είναι ένα πρόβλημα που επηρεάζει ολόκληρη την κοινωνία και, τελικά, μπορεί να επηρεάσει ολόκληρη την ΕΕ εάν δεν αντιμετωπιστεί σωστά.
«Οι επενδυτές δεν έχουν καμία αμφιβολία για το πού βρίσκεται η επόμενη μεγάλη βόμβα που θα εκραγεί στην Ευρώπη. Η Γαλλία βιώνει έναν αυτοκαταστροφικό κύκλο ελλειμμάτων και πολιτικού χάους που φαίνεται ασταμάτητος», προσθέτουν.
«Η περιοριστική πολιτική της ΕΚΤ δεν θα σώσει τη Γαλλία σε περίπτωση οικονομικών σοκ», λέει η Νατάσα Βαλά, Κοσμήτορας της Σχολής Διοίκησης και Καινοτομίας στο πανεπιστήμιο Sciences Po.
«Καθώς ο προϋπολογισμός της Γαλλίας συζητείται εν μέσω απόλυτης πολιτικής αβεβαιότητας, ας θυμηθούμε το προφανές: το πλαίσιο έχει αλλάξει ριζικά σε σύγκριση με την ακόμη πρόσφατη εποχή, όταν νομίζαμε ότι είχαμε περιθώρια δημοσιονομικών ελιγμών. Πρώτον, το παγκόσμιο χρέος έχει αλλάξει κλίμακα, με περισσότερα από 100 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ομόλογα παγκοσμίως. Αυτό είναι πρωτοφανές στην έκτασή του… και πιθανώς διαρκές στη δομή του.
Και το χειρότερο είναι ότι αυτό το χρέος δεν έχει χρησιμοποιηθεί πάντα για παραγωγικές επενδύσεις. Έχει ανακυκλωθεί εν μέρει μέσω επαναγοράς μετοχών και αναχρηματοδότησης
Τέλεια καταιγίδα
Η Τράπεζα της Γαλλίας εξηγεί ότι το συνολικό χρέος αποτελεί σαφή κίνδυνο, δημιουργώντας μια τέλεια καταιγίδα στην πιστωτική κρίση της Γαλλίας. Αυτό το τεράστιο βάρος αρχίζει να πνίγει τις επιχειρήσεις της χώρας και να στραγγαλίζει την οικονομία, εμποδίζοντας την ικανότητα του Μεγάρου των Ηλυσίων να παράγει έσοδα και να ανακόψει το αυξανόμενο έλλειμμα. « Αυτή η κατάσταση το εκθέτει σε μια σειρά κινδύνων. Η απόδοση των ιδίων κεφαλαίων αρχίζει να καθορίζεται περισσότερο από τη μόχλευση παρά από τις βελτιώσεις στην λειτουργική κερδοφορία», προειδοποιεί η Τράπεζα της Γαλλίας . Επίσης, «η ικανότητά τους να εξυπηρετούν το χρέος τους θα επιδεινωθεί σημαντικά εάν τα επιτόκια αυξηθούν μεσοπρόθεσμα. Θα ήταν πιο δύσκολο για αυτούς να ανακτήσουν τα ταμειακά τους αποθέματα».
Η τάση δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης.
Το κόστος του χρέους για τις γαλλικές εταιρείες συνεχίζει να αυξάνεται, ακολουθώντας την πορεία των κρατικών ομολόγων. Τελικά, η Γαλλία θα είναι η μεγάλη πρόκληση που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη, και από όπου θα μπορούσε να προκύψει μια «κρίση του ευρώ».
