Η θεωρία των Reaganomics που καθόρισε την οικονομική ορθοδοξία των Ρεπουμπλικάνων για δεκαετίες, υπό τον Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να πεθαίνει. Ως 40ός πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, ο Ρόναλντ Ρίγκαν, με το σύνθημα «Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά» που «δανείστηκε» ο Τραμπ υποστήριξε τις αρχές της ελεύθερης αγοράς.
Αλλά με τις πρόσφατες οικονομικές πολιτικές του, ο Ρεπουμπλικανός Ντόναλντ Τραμπ πέτυχε να αποσπάσει τους επαίνους του γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς του Βερμόντ, ο οποίος αυτοαποκαλείται σοσιαλιστής.
Τριπλή «προδοσία» μέσα σε μία εβδομάδα
Μέσα σε μία εβδομάδα, ο Αμερικανός πρόεδρος παραβίασε τρεις φορές τις αρχές του Ρίγκαν, σκιαγραφώντας ένα όραμα για έναν πολύ πιο εκτεταμένο ρόλο της κυβέρνησης στον ιδιωτικό τομέα από ό,τι συνήθως ανέχεται η Αμερική.
Έπεισε την Intel να παραχωρήσει στην κυβέρνηση μερίδιο 10% της εταιρείας, πανηγύρισε την αύξηση των κρατικών εσόδων κατά τρισεκατομμύρια δολάρια μέσω των νέων δασμών στις εισαγωγές και ενέτεινε την εκστρατεία πίεσης διάρκειας κατά της ανεξάρτητης Ομοσπονδιακής Τράπεζας, σε αντίθεση με την κατά κύριο λόγο μη παρεμβατική προσέγγιση του Ρίγκαν.
«Ειλικρινά, ο Ρόναλντ Ρίγκαν πρέπει να στριφογυρίζει στον τάφο του. Οι τακτικές Τραμπ είναι εντελώς αντίθετες με όλα όσα πίστευαν γενιές συντηρητικών για τον καπιταλισμό», σημείωσε στην Washington Post o Τζέφρι Καμπάσεβις, αντιπρόεδρος πολιτικών σπουδών στο Niskanen Center και συγγραφέας του «Rule and Ruin», ενός ιστορικού έργου για το σύγχρονο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
Λευκός Οίκος: «Όχι στις αποτυχημένες πολιτικές του κατεστημένου»
Ωστόσο, ο Λευκός Οίκος δηλώνει ότι οι συγκεκριμένες τακτικές είναι σύμφωνες με τις παραδοσιακές ιδέες των Ρεπουμπλικάνων. Η συμφωνία με την Intel, και άλλες παρόμοιες, αιτιολογούνται με κριτήρια εθνικής ασφάλειας, ισχυρίζεται.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν πρωτοφανείς προκλήσεις για την εθνική και οικονομική τους ασφάλεια, και η κυβέρνηση Τραμπ τις διαχειρίζεται με σθένος, χωρίς να περιορίζεται από αποτυχημένες πολιτικές του κατεστημένου» δήλωσε ο Κους Ντεσάι, εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου.
Οι δεκαετίες καταγγελιών του σοσιαλισμού από τον Ρίγκαν
Ο Ρίγκαν, που κάποτε ήταν Δημοκρατικός, πέρασε δεκαετίες καταγγέλλοντας τον σοσιαλισμό. Όταν συζητιόταν το Medicare στις αρχές της δεκαετίας του 1960, έκανε εκστρατεία κατά της «σοσιαλιστικοποιημένης υγείας» και συνήθιζε να προειδοποιεί ότι ένα συνεχώς διογκούμενο κράτος έθετε σε κίνδυνο τις ελευθερίες των Αμερικανών.
«Ο σοσιαλισμός λειτουργεί μόνο στον παράδεισο, όπου δεν είναι απαραίτητος, και στην κόλαση, όπου ήδη υπάρχει» έλεγε.
Οι αποκλίσεις Τραμπ
Ο Τραμπ έχει μετατρέψει το Οβάλ Γραφείο σε κέντρο λήψης αποφάσεων για την οικονομία των ΗΠΑ.
Η Intel, η οποία μετέτρεψε την κρατική επιχορήγηση σε μετοχικό κεφάλαιο, έγινε η τρίτη εταιρεία στην οποία έχει επενδύσει η αμερικανική κυβέρνηση κάτι που «θα ήταν ανάθεμα για τον Ρίγκαν» όπως δήλωσε ο Καμπάσεβις,
Τον Ιούλιο, το Υπουργείο Άμυνας έγινε ο μεγαλύτερος μέτοχος της MP Materials, μιας εταιρείας παραγωγής σπάνιων γαιών και μαγνητών. Ένα μήνα νωρίτερα, ο Τραμπ απέκτησε τη «χρυσή μετοχή» της U.S. Steel στο πλαίσιο της εξαγοράς της από την ιαπωνική Nippon Steel, η οποία του έδωσε προσωπικό έλεγχο επί της δυνατότητας της αμερικανικής εταιρείας να αλλάξει το όνομά της, να μεταφέρει την έδρα της ή να τροποποιήσει τα επενδυτικά της σχέδια.
Και αυτό μπορεί να μην είναι το τέλος της αγοραστικής μανίας του Τραμπ.
Οι δασμοί και η Fed
Η απομάκρυνση του Τραμπ από τον Ρεϊγκανισμό εκτείνεται πέρα από τα ζητήματα της κρατικής ιδιοκτησίας και φτάνει μέχρι τους φόρους και τις σχέσεις με την κεντρική τράπεζα της χώρας.
Ο Αμερικανός πρόεδρος χαιρέτισε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μια ανάλυση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «οι δασμοί μειώνουν το έλλειμμα κατά 4 τρισεκατομμύρια δολάρια».
Ο Τραμπ επιμένει λανθασμένα, σημειώνει η Washington Post, ότι οι δασμοί επιβαρύνουν τις ξένες χώρες. Στην πραγματικότητα, είναι οι Aμερικανοί εισαγωγείς και καταναλωτές που επιβαρύνονται. Πράγμα που σημαίνει ότι ουσιαστικά πανηγυρίζει για μια αύξηση των φόρων.
Η απόπειρά του να απολύσει τη Λίζα Κουκ, μέλος της διοίκησης της Fed, λόγω κατηγοριών για απάτες με ενυπόθηκα δάνεια, ενέτεινε την εκστρατεία πίεσης που ασκεί κατά της Fed. Ο Τραμπ πιέζει τον Τζερόμ Πάουελ, να μειώσει τα επιτόκια, και η επιτυχής απομάκρυνση της Κουκ θα του επέτρεπε να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στο διοικητικό συμβούλιο της Fed.
Τι έπραξε ο Ρίγκαν σε αντίστοιχες περιπτώσεις
Αντίθετα, το 1982, αν και οι αντιπληθωριστικές πολιτικές περιορισμού της προσφοράς χρήματος του προέδρου της Fed Πολ Βόλκερ οδήγησαν σε υψηλά επίπεδα την ανεργία, προκαλώντας τεράστια πολιτικά προβλήματα στον Ρίγκαν, ο τότε πρόεδρος δήλωσε ότι είχε εμπιστοσύνη στην Fed. Ένα χρόνο αργότερα, επαναδιόρισε τον Βόλκερ για μία ακόμη θητεία.
Οπαδοί του Ριγκανισμού, επισημαίνουν ότι η πορεία του Ρίγκαν αποκλίνε μερικές φορές από τη ρητορική του για την ελεύθερη αγορά και επιμένουν ότι, παρά τις αιρετικές του απόψεις, ο Τραμπ εξακολουθεί να ακολουθεί τον δρόμο που χάραξε ο «Gipper»
naftemporiki.gr
