Skip to main content

Ποιος πραγματικά θα πληρώσει το τίμημα από το νέο μπαράζ δασμών του Τραμπ

REUTERS/Jorge Silva

Με το νέο δασμολογικό μπαράζ, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσκοπούν στο να δώσουν οριστική δομή στη μεγάλη στρατηγική του πρόεδρου Τραμπ: Η σταθεροποίηση του χρέους, η διασφάλιση της αύξησης των εσόδων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και η καθιέρωση του «δασμού» για την πρόσβαση στην αγορά των ΗΠΑ

Νέα ανατροπή στον Λευκό Οίκο: Εν μία νυκτί, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ξεκίνησε ένα νέο μπαράζ δασμών. Υπέγραψε διάταγμα με το οποίο επιβάλλονται μαζικοί δασμοί σε δεκάδες χώρες με τις οποίες δεν υπάρχει ακόμη εμπορική συμφωνία.

Ο Λευκός Οίκος δημοσίευσε έναν κατάλογο σχεδόν 70 χωρών και της ΕΕ, καθεμία από τις οποίες έχει τους δικούς της δασμολογικούς συντελεστές. Αυτοί κυμαίνονται από 10 έως 50%.

Σε αντίθεση με προηγούμενες ανακοινώσεις, αυτοί οι δασμοί δεν θα τεθούν σε ισχύ σήμερα, αλλά στις 7 Αυγούστου.

Ο Λευκός Οίκος δικαιολόγησε την αναβολή λέγοντας ότι θα πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στις τελωνειακές αρχές για να εφαρμόσουν το νέο σύστημα.

Κυβερνητικός αξιωματούχος στην Ουάσιγκτον επιβεβαίωσε ότι αυτό ισχύει και για τον δασμό 15% στις εισαγωγές από την ΕΕ.

Η δασμολογική στρατηγική Τραμπ

Με το νέο δασμολογικό μπαράζ, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποσκοπούν στο να δώσουν οριστική δομή στη μεγάλη στρατηγική του πρόεδρου Τραμπ: Η σταθεροποίηση του χρέους, η διασφάλιση της αύξησης των εσόδων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και η καθιέρωση του «δασμού» για την πρόσβαση στην αγορά των ΗΠΑ.

Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιαπωνία, το Βιετνάμ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Νότια Κορέα και η Ινδονησία το έχουν ήδη αποδεχτεί αυτό, με διμερείς συμφωνίες.

«Τα μεγάλα και επίμονα ετήσια ελλείμματα στο εμπόριο των ΗΠΑ αποτελούν μια ασυνήθιστη και εξαιρετική απειλή για την εθνική ασφάλεια και την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών», υποστήριξε ο Αμερικανός πρόεδρος.

Η Ουάσινγκτον έχει δει άλλωστε μια μαύρη τρύπα 1,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων να αναδύεται το 2024 και τώρα θέλει να αλλάξει πορεία.

Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρωταρχικός στόχος τώρα είναι η σταθεροποίηση του χρέους, η διασφάλιση της αύξησης των εσόδων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού και η καθιέρωση του «δασμού» για την πρόσβαση στην αμερικανική αγορά.

Ο Τραμπ ισχυρίζεται ότι επιβάλλοντας συμφωνίες στους εταίρους του και επαναπροσδιορίζοντας την πορεία του παγκόσμιου εμπορίου. Αλλά ακόμα κι αν είναι έτσι, η νίκη των ΗΠΑ μπορεί να αποδειχθεί Πύρρεια!

«Στην πραγματικότητα, ο Τραμπ δεν επιβάλλει απλά δασμούς στους εμπορικούς εταίρους και αντιπάλους των ΗΠΑ, αλλά, πάνω απ ‘όλα, φορτώνει ένα επιπλέον κόστος στους Αμερικανούς καταναλωτές και τις επιχειρήσεις», τονίζουν στη Ναυτεμπορική Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.

Ορισμένα στοιχεία βοηθούν στην εξήγηση αυτή: Ο πρόεδρος Τραμπ έχει επιβάλει υψηλούς δασμούς σε χώρες όπως η Ινδία και το Βιετνάμ (25% και 20% αντίστοιχα), όπου το εμπόριο  με τις ΗΠΑ διεξάγεται κυρίως μεταξύ αμερικανικών πολυεθνικών, όπως στην περίπτωση της κατασκευής smartphone, επιβάλλοντας ουσιαστικά δασμό στις αμερικανικές εταιρείες. Επιπλέον, μέχρι στιγμής, αυτοί που έχουν κυριολεκτικά πληρώσει τους δασμούς, είναι ήταν κυρίως οι Αμερικανοί καταναλωτές και οι  επιχειρήσεις.

Η ζημία των δασμών για τις ΗΠΑ

Ο Αμερικανός υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ μπορεί να διακηρύσσει ότι θα βάλει από τους δασμούς στον ομοσπονδιακό κορβανά κάπου ένα τρισεκατομμύριο δολάρια το χρόνο, αλλά όπως αναφέρουν επιχειρηματικές ιστοσελίδες στις ΗΠΑ, δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο ρυθμός των εισπράξεων από το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών, αλλά μάλλον η πραγματική κατανομή του βάρους στην αμερικανική οικονομία.

«Οι εξαγωγείς καταβάλλουν δασμούς μόνο έως 10-15%, ενώ οι καταναλωτές απορροφούν δασμούς κατά 25-30%», τονίζουν οι ίδιες πηγές και προσθέτουν: Σε ένα πλαίσιο στο οποίο «οι αμερικανικές εταιρείες πληρώνουν το υψηλότερο κόστος. Περίπου το 60% των αυξήσεων τιμών που προκαλούνται από τους δασμούς, απορροφώνται και, ως εκ τούτου, να πλήττουν τα κέρδη τους».

Στην ουσία, η αμερικανική οικονομία διατηρεί σημαντικά τμήματα των αυξήσεων των τιμών και εσωτερικεύει τις ζημίες, κάτι που θα αντικατοπτριστεί στη μείωση των κερδών και του μεριδίου των μερισμάτων που διανέμονται στους μετόχους, και επομένως στην αξία της χρηματιστηριακής αγοράς, μεσοπρόθεσμα, εάν συνεχιστεί αυτή η τάση.

Υψηλότερο κόστος και λιγότερες θέσεις εργασίας στη βιομηχανία

Ο Κρις Μπάνζερτ – Ντράουν, ανώτερος οικονομολόγος στο Κέντρο Δίκαιης Ανάπτυξης της Ουάσινγκτον, εκτίμησε αύξηση 2% έως 4,5% στο βιομηχανικό κόστος λόγω των δασμών. «Ερευνα που διεξήχθη τον Ιούνιο από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Ατλάντα έδειξε ότι οι εταιρείες θα μετακυλούσαν κατά μέσο όρο το ήμισυ του κόστους των δασμών στους καταναλωτές των ΗΠΑ, μέσω υψηλότερων τιμών».

Τα στοιχεία του Υπουργείου Εργασίας δείχνουν επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχασαν 14.000 θέσεις εργασίας στον τομέα της μεταποίησης μετά την εισαγωγή δασμών από τον Τραμπ, τον Απρίλιο.

«Ο Τραμπ επιβάλλει δασμούς και η Αμερική πληρώνει. Εάν αυτή η τάση συνεχιστεί, οι αμερικανικοί δασμοί θα είναι πρωτίστως μια αύξηση των τιμών για τις ΗΠΑ », τονίζουν Αμερικανικές πηγές.

Τα δεδομένα μιλούν ξεκάθαρα: Η δασμολογική στρατηγική του Ντόναλντ κινδυνεύει να επιδεινώσει, αντί να μετριάσει, τις οικονομικές αντιφάσεις που κρύβονται πίσω από την απόφαση να ξεκινήσει ένας παγκόσμιος δασμολογικός πόλεμος για να αμβλυνθεί η αίσθηση της παρακμής της Αμερικής

Αποβιομηχάνιση της Ευρώπης

Στους μεγάλους χαμένους πάντως της δασμολογικής πολιτικής Τραμπ θα είναι και η Ευρώπη, μετά τη συμφωνία που υπέγραψε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Για να αγοράσει η ΕΕ ενέργεια αξίας 750 δισεκατομμυρίων ευρώ από τις ΗΠΑ, θα πρέπει  να σταματήσει να εισάγει φυσικό αέριο από οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τις οποίες έχει υφιστάμενη συμφωνία σε καλύτερες τιμές.

Επιπλέον, η πρόεδρος της Κομισιόν έχει δεσμευτεί, εκ μέρους των Ευρωπαίων, να επενδύσει άλλα 600 δισεκατομμύρια ευρώ στις Ηνωμένες Πολιτείες. Φυσικά, ουδείς Ευρωπαίος ηγέτες υποχρεούται να εκπληρώσει αδύνατες υποχρεώσεις. Αλλά ο Τραμπ  είναι «λύκος» και η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνει στο τραπέζι των επιχειρήσεων, με την οποία νιώθει πιο άνετα, είναι η γλώσσα της αντιπαράθεσης.

Μεγαλεπήβολο σχέδιο βιομηχανοποίησης

Και ο μόνος τρόπος με τον οποίο η Ευρώπη θα μπορούσε να αντιδράσει, με την Ούρσουλα ή, ακόμα καλύτερα, με έναν πραγματικά ικανό ηγέτη, θα ήταν να αντιτάξει ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο για την αναβιομηχανοποίηση της Γηραιάς ηπείρου. Και φυσικά με την ενίσχυση της εγχώριας κατανάλωσης. Στην Ευρώπη,οι μισθοί αυξάνονται λιγότερο από τις τιμές και το φορολογικό βάρος στις μεσαίες τάξεις είναι πλέον μη βιώσιμο.

Ο πολιτικός χώρος οποιουδήποτε ευρωπαϊκού κόμματος τα επόμενα χρόνια θα είναι η υπεράσπιση της μεσαίας τάξης: υψηλότεροι μισθοί, περισσότερες επενδύσεις, περισσότερη κατανάλωση και χαμηλότεροι φόροι. Η εναλλακτική λύση είναι αυτή που επισημαίνει ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού: υποταγή. Η οριστική παρακμή της Ευρώπης. Η φυγή, που είναι ήδη σε εξέλιξη, των κεφαλαίων της Ευρώπης φορολογικούς παραδείσους. Και η μετατροπή της Ευρώπης σε πάρκο ψυχαγωγίας για την αμερικανική και την υπερεθνική ελίτ, η οποία συγκεντρώνει την πολιτική εξουσία, τον οικονομικό πλούτο και τον έλεγχο των δεδομένων στα ίδια, πολύ λίγα χέρια.

Διαβάστε ακόμα:

→ Τραμπ: Το νέο δόγμα του σοκ, οι δασμοί και το μεγάλο παζάρι με την Κίνα

→ Δεν είναι μόνο οι δασμοί. Ποιους απειλεί ο Τραμπ με «πέναλτι 40%»

→ Ο Τραμπ κηρύσσει εμπορικό πόλεμο στη Βραζιλία: Στο 50% οι δασμοί ως τιμωρία για τη δίωξη Μπολσονάρου