Οι δισεκατομμυριούχοι του κόσμου ποτέ δεν ήταν πιο πλούσιοι και ισχυροί από τώρα. Συνολικά φτάνουν τον αριθμό-ρεκόρ των 3.028 σε όλο τον κόσμο, δηλαδή 247 περισσότεροι από ό,τι στην περσινή λίστα του Forbes. Είναι η πρώτη φορά που ο αριθμός των δισεκατομμυριούχων ξεπερνά το ορόσημο των 3.000.
Η συνολική αξία της περιουσίας τους κινείται επίσης στο επίπεδο-ρεκόρ των 16,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων-δύο τρισ. δολάρια περισσότερα από ό,τι πέρυσι . Ένα ποσό μεγαλύτερο από το ΑΕΠ κάθε χώρας στον κόσμο , με εξαίρεση τις ΗΠΑ και την Κίνα.
Σύμφωνα με έκθεση της Oxfam, ο πλούτος των υπερπλούσιων του κόσμου αυξάνεται με συνεχώς επιταχυνόμενο ρυθμό. Ενώ οι πέντε πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου έχουν υπερδιπλασιάσει τον πλούτο τους από το 2020, τα φτωχότερα πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν υποστεί σημαντικές οικονομικές απώλειες. Ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το διευρυμένο όριο φτώχειας παραμένει στάσιμος και ο αριθμός των πεινασμένων αυξάνεται.
«Περισσότεροι δισεκατομμυριούχοι, περισσότερη φτώχεια: το κοινωνικό χάσμα διευρύνεται σε πολλές χώρες – με συνέπειες που εκτείνονται πολύ πέρα από τα πορτοφόλια των ανθρώπων», σύμφωνα με έρευνα επιστημόνων από το Ισπανικό Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα στο περιοδικό «Social Psychological and Personality Science».
Σύμφωνα με την μελέτη, η σημαντική οικονομική ανισότητα ασκεί πίεση σε πολλούς ανθρώπους όχι μόνο οικονομικά, αλλά και ψυχολογικά.
«Αντιληπτή ανισότητα»
Η έρευνα δεν λαμβάνει υπόψη την συγκεκριμένη έκταση της οικονομικής ανισότητας σε κάθε χώρα, αλλά μάλλον την αντιληπτή ανισότητα. Τα υψηλά επίπεδα ανισότητας σε πολλές χώρες δεν αποτελούν μόνο ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, αλλά και ένα πιεστικό πρόβλημα όσον αφορά την ψυχολογική κατάσταση των κοινωνιών.
«Όσο μεγαλύτερη είναι η αντιληπτή οικονομική ανισότητα γύρω τους, τόσο χαμηλότερη είναι η συνολική τους ευημερία», συνοψίζει η μελέτη των Ισπανών ερευνητών που συνέλεξαν και ανέλυσαν δεδομένα από 71 χώρες, με ποικίλα εθνικά εισοδήματα.
Οι ερευνητές συγκρίνουν τις μετρήσεις τόσο της αντιληπτής όσο και της αντικειμενικής οικονομικής ανισότητας, επεκτείνουν την ανάλυση σε πολλαπλά στοιχεία της ευημερίας πέρα από την ευτυχία, συμπεριλαμβανομένου του νοήματος στη ζωή, της αρμονίας και της πνευματικότητας, και τέλος αξιολογούν τα επίπεδα τόσο της τρέχουσας όσο και της ιδανικής ευημερίας. «Όσο μεγαλύτερη είναι η αντιληπτή ανισότητα, τόσο μεγαλύτερο είναι το χάσμα μεταξύ της επιθυμητής κατάστασης και της πραγματικότητας», αναφέρουν.
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ότι η αντιληπτή οικονομική ανισότητα προβλέπει την προσωπική ευημερία πιο έντονα από την αντικειμενική ανισότητα. Επιπλέον, η αντιληπτή ανισότητα σχετίζεται με ένα ευρύτερο χάσμα μεταξύ των σημερινών και των ιδανικών επιπέδων ευτυχίας, νοήματος, αρμονίας και πνευματικότητας, αν και το εθνικό εισόδημα μετριάζει τις επιπτώσεις του νοήματος, της αρμονίας και της πνευματικότητας.
Το πρόβλημα δεν πρέπει να κρύβεται
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι η λύση δεν θα πρέπει να είναι απλώς η απόκρυψη των ανισοτήτων. «Θα ήταν μια μεγάλη παρανόηση να υποθέσουμε ότι η απλή μείωση της του συναισθήματος της ανισότητας είναι μια αποτελεσματική στρατηγική, αντί να αντιμετωπίσουμε το ίδιο το πρόβλημα».
Οι πλούσιοι άνθρωποι συχνά έχουν την ευκαιρία να προστατευθούν από τον πληθωρισμό επενδύοντας τα περιουσιακά τους στοιχεία με τρόπους που είναι λιγότερο ευαίσθητοι στον πληθωρισμό. Αντίθετα, τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού ενδέχεται να μην επενδύουν τις αποταμιεύσεις τους σε περιουσιακά στοιχεία που προστατεύονται από τον πληθωρισμό – ή μπορεί να το κάνουν μόνο σε σημαντικά μικρότερο βαθμό – γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της αγοραστικής τους δύναμης.
