Σε μια ιδιότυπη παγίδα έχουν πέσει οι διαχειριστές ιδιωτικών κεφαλαίων, ο χρηματοοικονομικός τομέας, ευρέως γνωστός ως ιδιωτική πίστη, ο οποίος ανθεί τα τελευταία χρόνια. Δεν τους λείπουν τα χρήματα. Το ερώτημα είναι αν θα έχουν ευκαιρίες για να τα επενδύσουν.
Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων, πρόσφατων, περιόδων αστάθειας και αβεβαιότητας, οι διαχειριστές ιδιωτικών δανείων άμεσης χορήγησης, που συγκεντρώνουν κεφάλαια από επενδυτές για να τα δανείζουν σε εταιρείες υψηλού κινδύνου, σημείωσαν αύξηση της δραστηριότητάς τους.
Μετά την πανδημία του Covid-19, η χορήγηση άμεσων δανείων και οι αποδόσεις των επενδύσεων αυξήθηκαν κατακόρυφα.
Οι εμπορικές πολιτικές του Προέδρου Τραμπ για την «Ημέρα της Απελευθέρωσης», οι «μετασεισμοί» και η αβεβαιότητα που ακολούθησαν για πολλές εταιρείες, φάνηκε ότι σηματοδοτούν άλλη μία μεγάλη στιγμή για την ιδιωτική πίστη.
Οι κρίσιμες διαφορές
Αυτή τη φορά, όπως σημειώνει η Wall Street Journal, υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες διαφορές.
Πρώτον, η περίοδος αστάθειας έρχεται μετά από μια ήδη απότομη αύξηση της άντλησης κεφαλαίων από ιδιωτικά δάνεια, καθώς οι παραδοσιακοί διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, τράπεζες και διαχειριστές εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων, έχουν λανσάρει νέους τρόπους άμεσης δανειοδότησης και επέκτειναν συνεργασίες.
Εντωμεταξύ, η ζήτηση από τους δανειολήπτες είναι περισσότερο περιορισμένη από ό,τι αναμενόταν. Αυτό πιθανώς σημαίνει ότι οι αποδόσεις για τους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των ιδιωτών αποταμιευτών που προσελκύει ο κλάδος των ιδιωτικών δανείων, θα είναι χαμηλότερες για ορισμένα funds.
Ο τομέας των ιδιωτικών επενδυτικών κεφαλαίων είναι ένας σημαντικός παράγοντας για δάνεια με χαμηλότερο επιτόκιο, ο οποίος όμως απαιτεί μεγάλο ύψος χορηγήσεων δανείων για τη χρηματοδότηση εξαγορών με μόχλευση.
Η οικονομική αβεβαιότητα έχει επιβραδύνει τις νέες συμφωνίες και ο κλάδος των ιδιωτικών κεφαλαίων μπορεί να βρεθεί σε ακόμη πιο δύσκολη κατάσταση: Διατηρούν παλαιότερες επενδύσεις για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, μειώνοντας έτσι την επιστροφή των ταμειακών ροών στους επενδυτές σε αυτά τα κεφάλαια. Αυτό εμποδίζει την αξιοποίηση κεφαλαίων για νέες συμφωνίες.
Πλήρωσαν πολλά και απαιτούν καλές αποδόσεις
«Ο κλάδος προωθεί έντονα την επάνοδο των συγχωνεύσεων και εξαγορών, εν μέρει για να δικαιολογήσει το ύψος των κεφαλαίων που έχει συγκεντρώσει», δήλωσε ο Τζος Ίστερλι, συνδιευθύνων επενδυτικός διευθυντής της εταιρείας διαχείρισης εναλλακτικών περιουσιακών στοιχείων Sixth Street, νωρίτερα αυτό το μήνα,
«Το πρόβλημα είναι ότι οι επενδυτές πλήρωσαν υπερβολικά πολλά για περιουσιακά στοιχεία μεταξύ 2019 και 2022, και κανείς δεν θέλει να τα πουλήσε χωρίς αξιοσημείωτη απόδοση».
Αυτή η δυναμική μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλότερες αποδόσεις των νέων συναλλαγών που θα προκύψουν, καθώς οι δανειστές θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους ως προς τις τιμές.
Ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης
«Αυτό που βλέπουμε είναι μια ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης», λέει η Μαρίνα Λουκάτσκι, παγκόσμια επικεφαλής ερευνών για πιστώσεις και ιδιωτικά κεφάλαια στις ΗΠΑ, στην PitchBook LCD. «Όταν οι δανειστές ανταγωνίζονται για συμφωνίες, αυτό ασκεί πίεση στα spreads».
Το spread αφορά την πρόσθετη απόδοση των πιο επικίνδυνων δανείων, σε σχέση με τα βασικά επιτόκια.
Όλα αυτά εξηγούν γιατί οι μεγαλύτεροι ιδιωτικοί διαχειριστές πιστώσεων, όπως η Apollo Global (APO), η Ares Management (ARES) και η Blue Owl (OWL), έχουν δώσει τόση έμφαση στην έκδοση νέων τύπων δανείων. Αυτά εκτείνονται από τον εξειδικευμένο καταναλωτικό δανεισμό έως δάνεια για πολυσύνθετα έργα, όπως τα κέντρα δεδομένων.
