Δεκάδες fund managers θα σου πουν ότι είναι αισιόδοξοι για την πορεία των μετοχών, καθώς οι δείκτες καλπάζουν από ρεκόρ σε ρεκόρ. Αλλά υπάρχει και ένας που περιμένει να βγάλει κέρδος από την κατάρρευση.
«Είμαι ο τύπος της κατάρρευσης και παραμένω ο τύπος της κατάρρευσης», δηλώνει στη Wall Street Journal ο Μαρκ Σπιτζνάγκελ, ο άνθρωπος που το 2015, στη διάρκεια του “Flash Crash”, κέρδισε 1 δισ. δολάρια σε μία μέρα για τους πελάτες του.
Με το hedge fund Universa Investments έχει αποκομίσει τεράστια κέρδη τόσο στην κατάρρευση της Lehman όσο και στην πανδημία του Covid-19.
Αυτήν τη φορά, η ανησυχία του είναι ότι οι αγορές θυμίζουν το 1929. Η ειρωνεία; Πιστεύει ότι είμαστε ακόμα στο πρώτο μισό εκείνης της χρονιάς, όταν η Wall Street συνέχισε το ξέφρενο ράλι των «Roaring ’20s».
Ράλι πριν από την πτώση
Κατά τον Σπιτζνάγκελ, οι συνθήκες (μεταξύ άλλων οι μειώσεις επιτοκίων της Fed) είναι ιδανικές για να φτάσει ο S&P 500 ακόμα και τις 8.000 μονάδες, δηλαδή περίπου 20% υψηλότερα από τα σημερινά επίπεδα.
Όμως το «τελικό ξεφούσκωμα» θα μπορούσε να είναι το σφοδρότερο εδώ και σχεδόν έναν αιώνα. Όπως εξηγεί η WSJ ο χρηματιστής πιστεύει ότι οι αγορές αυτή τη στιγμή θυμίζουν δάσος: αν σβήνεις όλες τις μικρές φωτιές (με συνεχείς κρατικές διασώσεις), συσσωρεύεται καύσιμη ύλη για μια μεγάλη καταστροφή.
Η στρατηγική της Universa δεν βασίζεται στο να προβλέπει κανείς την ακριβή στιγμή της πτώσης. Αντίθετα, επενδύει σε παράγωγα που συνήθως χάνουν χρήματα, αλλά σε περιόδους μεγάλης αναταραχής εκτοξεύουν την αξία τους. Έτσι τα παραδοσιακά χαρτοφυλάκια (συνταξιοδοτικά ταμεία, θεσμικοί) «αγοράζουν προστασία» και μπορούν να επωφεληθούν απρόσκοπτα από το ανοδικό σκέλος.
Όπως σημειώνει: «Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τους επενδυτές δεν είναι η αγορά – είναι ο εαυτός τους».
Σήματα υπερβολής
Τα δεδομένα δείχνουν ότι οι επενδυτές αυξάνουν την έκθεσή τους στις μετοχές σε επίπεδα-ρεκόρ. Η State Street καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό από το 2007, λίγο πριν το μεγάλο κραχ, ενώ τα αμερικανικά νοικοκυριά έχουν φτάσει σε κατανομή μετοχών μεγαλύτερη κι από την εποχή της «φούσκας» των dot-com.
Την ίδια στιγμή, τα spreads στα εταιρικά ομόλογα έχουν πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο από το 1998, ενώ οι όγκοι συναλλαγών αγγίζουν ρεκόρ.
Ο ίδιος ο Σπιτζνάγκελ το συνοψίζει κυνικά: «Οι αγορές είναι διεστραμμένες – υπάρχουν για να καταστρέφουν τους επενδυτές». Το ερώτημα που μένει είναι αν το ράλι που προαναγγέλλει θα είναι όντως, όπως πιστεύει, η τελευταία ανάσα πριν από την καταστροφή.
