Μετά την κατά 7,8% άνοδο του Γ.Δ. την εβδομάδα μετά τις εκλογές, πολλοί εγχώριοι επενδυτές υποστήριζαν πως οι αποτιμήσεις ήταν ακριβές, τονίζοντας πως ο 25άρης με μόλις πέντε συνεδριάσεις από τις 19/5 κέρδιζε 8,9%. Στις 16:00 χθες, με μεταβολή του ΔΤΡ +26% από το προεκλογικό κλείσιμο, οι ξένοι θεσμικοί δεν «επέτρεπαν» να διατηρούν για πολλή ώρα τις έστω και οριακές απώλειες οι τράπεζες. Την ίδια ώρα, οι βασικοί δείκτες στα χρηματιστήρια της Ευρωζώνης εμφάνιζαν πορεία αυτοκρατορικής βουτιάς, που δεν επέτρεπε υποσχέσεις ότι ο πυθμένας για τη μέρα είχε βρεθεί. Αντίθετα, στην Αθήνα ήταν σε εξέλιξη η αναζήτηση οροφής για τη μέρα.
Οι 1.239,4 μονάδες κατακτήθηκαν με τη συμπλήρωση τζίρου 78,4 εκατ. ευρώ στις 16:22 με κατώτερο ημέρας τις 1.220,99, που ήταν πολύ κοντά στο κλείσιμο της προηγούμενης συνόδου. Μόλις μία μέρα πριν αναφερθήκαμε στην οροφή των 1.245 μονάδων και με τρόμο διαπιστώσαμε πως οι επαγγελματίες διαχειριστές, συμφωνώντας κατά κάποιον τρόπο με την προσέγγισή μας, έσπευσαν να οδηγήσουν εκεί τον μέσο όρο. Αυτά αναφέρονται για να τα αναιρέσουμε αμέσως τώρα. Το χρηματιστήριο της Wall Street θεωρείται και είναι το πλέον αξιοπρόσεκτο στον πλανήτη. Παρ’ όλα αυτά, σοβαρότατοι αναλυτές δεν διστάζουν να υποστηρίζουν μια αποκαλυπτική, αν ισχύει, κατάσταση ανατροπών.
Χθες δικαιολογούσαν ως εξής την ηρεμία που εμφανίζουν τα επιμέρους χρηματιστήρια της Wall Street εν όψει της μάχης για το ανώτατο όριο του χρέους στις ΗΠΑ: Σχηματίζεται ένα διαρκώς αυξανόμενο χάσμα μεταξύ των κυρίαρχων επενδυτών που έχουν εγκαταλείψει το χρηματιστηριακό ράλι του 2023 και των μηχανών που οι δικές τους εντολές αγοράς οδήγησαν την τρέχουσα άνοδο. Τους τελευταίους μήνες οι μετοχές έχουν αντιπαρέλθει με ευκολία την πίεση στο τραπεζικό σύστημα, τον επίμονο πληθωρισμό και τις αυξήσεις των επιτοκίων. Πέρυσι αυτού του είδους τα ζητήματα «ψαλίδιζαν» αισθητά τις μετοχικές αποτιμήσεις. Φέτος οι αγορές τα αντιμετωπίζουν με άνεση. Σαν να έχουν υιοθετήσει τη ρήση «και αυτό θα περάσει».
Οι σύμβουλοι επενδύσεων για επιτυχή διαχείριση χαρτοφυλακίων παροτρύνουν την απόρριψη των ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Ίσως βρισκόμαστε σε σημείο καμπής, αλλά αν άφησαν τις συναλλαγές στη Νέα Υόρκη στα μηχανήματα, σιγά να μην απασχολήσουν άτομα με σάρκα και οστά στη διαχείριση χαρτοφυλακίων με ελληνικές αξίες. Η παρέμβαση στις δημοπρασίες που προκάλεσε απώλειες στα τραπεζικά blue chips δεν ήταν από τη στήλη αναμενόμενη και το μήνυμα από το ταμπλό, από εκεί που ήταν σαφές και χωρίς δεύτερες ερμηνείες, έγινε χρησμός μαντείου. Η δυναμική σήμερα θα ξεκαθαρίσει ποια ήταν τα αίτια που οδήγησαν σε ενθυλάκωση κερδών στις δημοπρασίες. Με έντονο άδειασμα χαρτοφυλακίων.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Όσα δεν φθάνει η αλεπού…
Τις μέρες που η επιλογή των μετοχών γινόταν με βελάκια που πέταγαν οι ιδιώτες επενδυτές σε έναν πίνακα με τα ονόματα των εισηγμένων και σε μερικές μέρες έγραφαν κέρδη, τις γνώρισαν οι παλαιότεροι από τους ενεργά συμμετέχοντες στις συναλλαγές αυτή την περίοδο. Το θέμα είναι να θυμηθούν όλοι, ή να μάθουν την κατάσταση που δημιουργήθηκε από αυτή τη λογική και νοοτροπία. Η απέχθεια με την οποία διαπότισαν οι τότε παραπλανημένοι 45άρηδες τα παιδιά τους είναι μετρήσιμη. Ψυχολογικά δικαιολογημένη, αφού ουδέποτε δέχθηκαν ότι η αιτία εξάτμισης της αξίας των χαρτοφυλακίων τους ήταν οι επίμονες εντολές αγοράς που επέλεξαν, από τη βιασύνη τους, στα χρόνια που βούλιαζαν οι αποτιμήσεις, να σταματήσουν να χάνουν. Τώρα, φορτωμένοι με αρνητική προκατάληψη, θεωρούν ακριβές τις μετοχές. Όσα δεν φθάνει η αλεπού, είναι η εύκολη απόκριση σε αυτή τη στάση, επενδυτικά. Οι αγοραίοι τόνισαν προς τους αρμόδιους, χωρίς να διαφημιστεί το καλό… μαθαίνεται. Όπως η μείωση φόρων από κέρδη σε αντιδημοφιλείς δραστηριότητες.
Σοφοκλής Β’
Κατά κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
