Το Πάσχα των Καθολικών πλησίασε και η υποχώρηση του ενδιαφέροντος για τις χρηματιστηριακές συναλλαγές για αρκετούς θεωρείται δεδομένη. Παράλληλα, στη διάρκεια του Ορθοδόξου Πάσχα θα ξεκινήσει η ανακοίνωση αποτελεσμάτων για τις εισηγμένες της μεγαλύτερης αγοράς του κόσμου. Αυτά είναι στοιχεία που θα δώσουν τον τόνο ή την ατονία στην παγκόσμια κεφαλαιαγορά. Τα αναφέρουμε για να τονίσουμε πως δεν θα είναι μόνο το άγχος και η αγωνία των πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα που θα καθορίσει τη διάθεση για ρίσκο στην αθηναϊκή αγορά. Χθες, άλλωστε, είχαμε τόσα θετικά και ευχάριστα γεγονότα, που αν και αρκετοί προσπάθησαν να τραβήξουν χαμηλότερα την κεφαλαιοποίηση του Χ.Α., δεν το κατάφεραν.
Η ΙΝΚΑΤ πήρε το «πράσινο φως» για την εξαγορά της ΑΚΤΩΡ. Ενώ προσφορές άνω των 15,9 δισ. ευρώ εμφανίστηκαν για το πενταετές ομόλογο, με επιτόκιο που «κλείδωσε» στο 3,92%. Να λοιπόν γιατί χθες είχαμε μια συνεδρίαση εξισορρόπησης, μετά την προχθεσινή βουτιά που σχεδόν όλοι την απέδωσαν στην αναγγελία της ημερομηνίας των εκλογών στη χώρα. Η ομοιογένεια, που έφερε το ψαλίδισμα των αποτιμήσεων των μετοχικών αξιών σε μεγάλο ποσοστό αμέσως μετά την ανακοίνωση της διαδρομής μέχρι τις κάλπες, υποδηλώνει μια σχετικά αναμενόμενη απόφαση από τους θεσμικούς επενδυτές. Εκλογές ίσον αύξηση του ρίσκου σε κάθε περίπτωση.
Οι επαγγελματίες θεώρησαν καλύτερη τη δημιουργία ενός πλεονάσματος ρευστότητας που θα τους επιτρέψει τοποθετήσεις σε ευκαιρίες σε μια επόμενη φάση πιέσεων, λόγω υπερβολικής ανησυχίας ή αμφισβήτησης της σταθερότητας στη διάρκεια του 2023. Καλώς ή κακώς, δεν γνωρίζουμε πόσα κεφάλαια εκπροσωπούν εκείνοι οι θεσμικοί που εκτιμούν πως τιμές για τον Γ.Δ. πέρα από τις 1.040 μονάδες θα αργήσουν να φανούν. Αλλά νομίζουμε πως αριθμητικά είναι περισσότεροι από όσους βλέπουν ως πιθανή την εγγραφή τιμών άνω του υψηλού (σε βάθος περίπου 9 ετών) από την πρώτη σύνοδο του Μαρτίου.
Υπάρχει πιθανότητα να τους εκπλήξει μια άνοδος που ίσως δούμε στο ταμπλό τον Απρίλιο. Αυτή η πρόβλεψη δεν έχει να κάνει με κάποιο πείσμα, λόγω προσωπικού εγωισμού. Καθώς έχουμε προειδοποιήσει για κάτι τέτοιο, πριν καν περάσουμε στις συναλλαγές του Μαρτίου. Είναι η χθεσινή εικόνα των μεταβολών των blue chips που φιλοξενούνται στα θεσμικά χαρτοφυλάκια. Έκτος από το ότι μόλις πέντε στα εννέα που εμφάνισαν χθες απώλειες έχασαν πάνω από 0,5%, το σημαντικότερο ήταν ότι αρκετά πλέον κέρδιζαν σε σχέση με το κλείσιμο της περασμένης εβδομάδας. Ότι το Χ.Α. δεν ακολούθησε τη δυναμική των υπόλοιπων ευρωπαϊκών δεν μετρά, αφού και στην άνοδό της η Αθήνα ήταν συχνότατα ανεξάρτητη. Επιβάλλεται ψυχραιμία.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου…
Απλή… μονοτονία
Η απλή αναλογική αποτέλεσε ένα μόνιμο αίτημα των πολιτικών δυνάμεων που τοποθετούνταν στον χώρο της Αριστεράς. Θεωρούσαν, λόγω βαθύτατης αυτογνωσίας μάλλον, πως δεν αρμόζει να συμμετέχουν σε ένα κόμμα όλοι όσοι πίστευαν πως… έτσι κι αλλιώς η γη θα γίνει κόκκινη. Άλλωστε, άλλοι πίστευαν στη διαρκή επανάσταση που στηριζόταν σε θέσεις του Τρότσκι, κάποιοι στην καθοδήγηση μέσω των εξελίξεων στην ΕΣΣΔ, το κατεξοχήν δημιούργημα του Στάλιν. Χωρίς να είχαν μικρότερη πέραση όσοι είχαν εμπιστοσύνη στο μοντέλο της Κούβας ή της Κίνας, που αποδείχθηκαν μακροβιότερα. Σήμερα η απλή αναλογική, όπως τη σχολιάζουν και όπως τοποθετούνται οι ηγεσίες των κομμάτων, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και μάλιστα μοιάζει σαν ένας ουτοπικός δρόμος για τη δημιουργία πολύχρωμης πλειοψηφίας. Υποψιαζόμαστε πως για τους παλαιούς και ρομαντικούς αριστερούς οι φετινές εκλογές δεν θα λειτουργήσουν ως δικαίωση ενός αιτήματος που στόχο είχε να δημιουργήσει περιβάλλον κατάλληλο για να ανθίσουν χιλιάδες λουλούδια. Μπλε ή ροζ με πράσινο κοτσάνι θα ανθίσουν, μονοτονία συμβιβασμένων.
Σοφοκλής Β’
Κατά κόσμον Κώστας Ιωαννίδης
