Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δεν φαίνεται να συμμερίζονται τις ίδιες απόψεις ως προς τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, γεγονός που γίνεται πιο εμφανές τις τελευταίες μέρες, γράφει η Deutsche Welle.
Όταν πριν από μια εβδομάδα έγινε γνωστό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, η καγκελάριος αποφάσισε να μεταβεί την επόμενη μέρα στο Παρίσι για να διαπραγματευτεί με τον Φρανσουά Ολάντ, τον σημαντικότερο εταίρο του Βερολίνου σε καλές και κακές στιγμές και πρόεδρο της δεύτερης σε μέγεθος οικονομίας της Ευρωζώνης. Αυτές τις μέρες και ιδιαίτερα σήμερα αποκαλύφθηκε ο λόγος της σπουδής: Μέρκελ και Ολάντ δεν βλέπουν την ελληνική κρίση μέσα από το ίδιο πρίσμα.
Διαφορές στην κοινή γνώμη των δύο χωρών
Ενώ ο Φρανσουά Ολάντ ήταν ο πρώτος που από την περασμένη Παρασκευή επαίνεσε ως σοβαρές τις νέες ελληνικές προτάσεις, η Άγκελα Μέρκελ προτίμησε να σιωπήσει και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών να χαρακτηρίσει ανοιχτή την έκβαση του σημερινού Eurogroup. Η επιφυλακτικότητα των Γερμανών έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση προτείνει μεταρρυθμίσεις που αφορούν περισσότερο την τετράμηνη παράταση του προγράμματος, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα εντελώς νέο πρόγραμμα διάρκειας τριών χρόνων.
Οι δύο ηγέτες στις αποφάσεις τους έχουν να λάβουν υπ’ όψιν τους επίσης έναν αριθμό παραγόντων. Καταρχάς την κοινή γνώμη που είναι διαφορετική στις δύο χώρες. Στη Γαλλία είναι ισχυρή η έννοια της αλληλεγγύης προς τους Έλληνες στις τάξεις των κυβερνώντων σοσιαλιστών και περιμένουν από τον Ολάντ να την επιδείξει.
Αντίθετα στη Γερμανία επικρατεί έντονη επικριτική διάθεση και η πλειοψηφία απορρίπτει νέα χρηματοδοτική βοήθεια προς τους Έλληνες, όπως φαίνεται άλλωστε και μέσα από τις στήλες και τις κατά καιρούς καμπάνιες της λαϊκής εφημερίδα Bild. Η τάση αυτή αντικατοπτρίζεται και στην σκλήρυνση του τόνου στις πρόσφατες δηλώσεις του αντικαγκελαρίου και υπουργού Οικονομίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος προειδοποίησε την Αθήνα να μην στηρίζει την πολιτική της στα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων.
Διαφορετικοί κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί σε Γαλλία και Γερμανία
Αλλά και οι διαδικασίες στα κοινοβούλια των δύο χωρών είναι διαφορετικές. Στη Γαλλία ο Ολάντ δεν έχει πρόβλημα να περάσει το νέο πακέτο από την Ολομέλεια της Εθνοσυνέλευσης. Αντίθετα στη Γερμανία οι διαδικασίες στο πλαίσιο του ESM είναι αυστηρότερες από ό,τι τα προηγούμενα πακέτα. Η Μέρκελ και ο Σόιμπλε πρέπει να λάβουν από τη Bundestag εντολή για να διαπραγματευτούν και οι βουλευτές διατηρούν το δικαίωμα να αρνηθούν τη χορήγηση κάθε βοήθειας. Η κοινοβουλευτική ομάδα των Χριστιανικών Koμμάτων (CDU/CSU), στην οποία υπάρχουν πολλοί επικριτές της ελληνικής διάσωσης πρέπει να πειστούν ότι και οι δύο διαπραγματεύτηκαν σκληρά.
Τέλος, η τρίτη διαφορά Γαλλίας και Γερμανίας έχει να κάνει με τη γενικότερη δημοσιονομική φιλοσοφία τους. Η Γαλλία λόγω του αυξανόμενου πληθυσμού της και της παρεμβατικής πολιτικής της δεν έχει «αλλεργία» απέναντι στα χρέη. Αντίθετα στη Γερμανία επικρατεί το δόγμα της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. Οι περισσότεροι Γάλλοι οικονομολόγοι και πολιτικοί αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό την πολιτική της αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιβάλει η Γερμανία στην Ευρωζώνη. Γι’ αυτό και σε κυβερνητικούς κύκλους των Παρισίων αντιμετωπίζουν μια περαιτέρω μείωση του ελληνικού χρέους με λιγότερο δέος.
Πηγή: Deutsche Welle
