Από την έντυπη έκδοση
Της Σοφίας Εμμανουήλ
[email protected]
Μέσω γραφείων σε χώρες-μέλη της Ε.Ε. επιχειρούν να διασφαλίσουν τη συνέχεια της δραστηριότητάς τους εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου (μεταξύ των οποίων και εταιρείες ελληνικών συμφερόντων), κυρίως από τους τομείς της επιστήμης και της τεχνολογίας, οι οποίες χρηματοδοτούνται από ερευνητικά προγράμματα, καθώς και κοινωνικές επιχειρήσεις για τις οποίες η χρηματοδότηση από προγράμματα της Ε.Ε. είναι ζωτικής σημασίας.
Το ίδιο ισχύει για μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις φτωχότερες περιοχές της Βρετανίας, όπου έχουν αναπτυχθεί συμπράξεις, στη λειτουργία των οποίων οι επιχορηγήσεις λειτουργούν συμπληρωματικά των δανειακών κεφαλαίων.
Ένας συνεργάτης ή ένα γραφείο στο Δουβλίνο έχει λύσει το πρόβλημα πολλών εξ αυτών των εταιρειών. Η ιρλανδική πρωτεύουσα είναι σαφώς ο δημοφιλέστερος προορισμός, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναζήτησαν τρόπο μετεγκατάστασης στη Σκωτία προβλέποντας ότι η διενέργεια δημοψηφίσματος θα ευνοήσει την ανεξαρτητοποίηση της χώρας, όπως παρατηρεί μιλώντας στη «N» η δρ Φιόρη Α. Ζαφειροπούλου, Co-founder MD The Nest Κοιν.Σ.Επ., λέκτορας Κοινωνικής Επιχειρηματικότητας City Unity- Cardiff University και Ερευνητής Brunel University, London.
Οι περισσότεροι επιχειρηματίες μελετούν εναλλακτικά σχέδια, αλλά πριν τα θέσουν σε εφαρμογή περιμένουν να ξεκαθαρίσει το πολιτικό και οικονομικό σκηνικό και ο θόρυβος από τη νευρικότητα των αγορών, όπως σχολιάζει στη «N» o Μιχάλης Σπανός, διευθύνων σύμβουλος της Global Sustain Group, με δραστηριότητα στην Αγγλία, καθώς και σε Γερμανία, Βέλγιο και Ελλάδα.
Ωστόσο, δεν έχουν όλοι οι οργανισμοί τη δυνατότητα να τηρήσουν στάση αναμονής, ειδικά όταν δραστηριοποιούνται στον χρηματοοικονομικό τομέα. Έτσι, πολλές από τις τράπεζες του City έχουν λάβει μέτρα για την περίπτωση Brexit ανοίγοντας σε ασφαλείς για τις συναλλαγές των πελατών τους έδρες, δηλαδή σε χώρες μέλη της Ε.Ε. Μάλιστα σχετικές πρωτοβουλίες έχουν ληφθεί εδώ κι έναν χρόνο, σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις.
Η εφοδιαστική αλυσίδα
Ανησυχία υπάρχει ως προς τους προμηθευτές και την εφοδιαστική αλυσίδα, δεδομένου ότι διαταράσσεται το εμπορικό μοτίβο μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ε.Ε. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν νέες ευκαιρίες για συναλλαγές με επιχειρήσεις και προμηθευτές άλλων χωρών. Το Brexit μπορεί να σημάνει το «σπάσιμο» της εφοδιαστικής αλυσίδας αν συνδεθεί με τον υπαρκτό κίνδυνο για τις συμβάσεις εν όψει πολιτικών και νομοθετικών αλλαγών.
Επίσης ο αποκλεισμός του Ηνωμένου Βασιλείου από την ελεύθερη εμπορική συμφωνία της Ε.Ε. θα μπορούσε να οδηγήσει σε αύξηση του κόστους προμήθειας πρώτων υλών, εξαρτημάτων και άλλων εισαγωγών από την ηπειρωτική Ευρώπη επηρεάζοντας σημαντικά την δραστηριότητα των τοπικών επιχειρήσεων. Έτσι, μειώνεται η ανταγωνιστικότητα των βρετανικών εξαγωγών και υπάρχουν φόβοι ότι η εξάντληση της εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων θα μπορούσε να οδηγήσει τις πολυεθνικές σε μείωση των επενδύσεών τους στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου.
Έρευνα
Εν κατακλείδι, οι στρατηγικές των επιχειρήσεων θα ξεκαθαρίσουν ανάλογα με το μοντέλο του «διαζυγίου» Ηνωμένου Βασιλείου – Ε.Ε.: νορβηγικού, ελβετικού ή τουρκικού τύπου, με ή χωρίς συμφωνία ελεύθερου εμπορίου… Προς το παρόν έχουν παγώσει επενδύσεις και σχέδια προσλήψεων για μία στις τρεις επιχειρήσεις, όπως έδειξε έρευνα του Institute of Directors (IoD) σε 1.000 μέλη της. Μία στις τρεις επιχειρήσεις λέει ότι θα διατηρήσει τον ίδιο ρυθμό προσλήψεων, με ένα 5% να λέει ότι σχεδιάζει να μειώσει τις θέσεις εργασίας.
Είναι πάντως ενδεικτικό ότι 71% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα διατηρήσει τις δραστηριότητές του στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά το 17% είπε ότι εξετάζει τη μεταφορά ορισμένων δραστηριοτήτων σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
