Έξοδο από τη ζώνη Σένγκεν μέσα στο 2016 που θα αποτελεί προπομπό εξόδου της χώρας από το ευρώ εάν δεν υπάρξει άμεση σοβαρή και ορθολογική επαναδιαπραγμάτευση του τρίτου μνημονίου, προέβλεψε ο επίτιμος πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Γιάννος Γραμματίδης, από το βήμα του 12ου Athens Tax Forum, που διοργανώνει σήμερα το Ελληνο-Aμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο.
Ο κ. Γραμματίδης στάθηκε στην ανάγκη το μνημόνιο «να γίνει αναπτυξιακό από υφεσιακό, στη βάση δυναμικών αντί ταμειακών ισοδυνάμων».
Όπως υπογράμμισε, με την εξαίρεση της περιόδου 1994-2002 η χώρα μας από το 1960 μέχρι και σήμερα έχει ένα συνεχές δημοσιονομικό πρόβλημα, με την έννοια ότι αδυνατεί να περιορίσει τα δημοσιονομικά της ελλείμματα όπως και το δημόσιο χρέος σε μόνιμη βάση.
Παρακολουθώντας την εξέλιξη των δεικτών, ο κ.Γραμματίδης προέβαλε τα εξής συμπεράσματα:
- Τα έσοδα του κράτους από την φορολογία παραμένουν πάντα στο ίδιο επίπεδο ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης, οπότε θα ανέμενε κανείς να υπάρχει αύξηση των φορολογικών εσόδων.
- H πορεία του δημόσιου χρέους διαμορφώνεται δυσανάλογα με την διαμόρφωση του ΑΕΠ και η χώρα δανειζόταν περισσότερο ακόμα κι όταν πετύχαινε αυξημένο ΑΕΠ.
- Παρά την αυξητική πορεία του ΑΕΠ ο μέσος όρος της ανεργίας παραμένει σταθερά στην ίδια κατά μέσο όρο περιοχή του 10%.
Κατά τον κ.Γραμματίδη, η απίσχνανση του παραγωγικού ιστού της χώρας οφείλεται στο δομικό πρόβλημα της υπερίσχυσης του κλάδου των μη διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων έναντι εκείνου των διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων πού, σε συνδυασμό με την εξ αυτού του λόγου στρεβλή υπερκατανάλωση απετέλεσε μια από τις καίριες αιτίες της έξαρσης τόσο του ιδιωτικού όσου και του εξωτερικού δανεισμού.
«Η στρεβλή παραγωγικότητα της χώρας μαζί με την αλόγιστη σπατάλη των δανεικών προκαλεί για δεκαετίες έλλειμμα φορολογικών εσόδων και άμβλυνση του αισθήματος φορολογικής συμμόρφωσης», πρόσθεσε, χαρακτηριστικά.
Κατά τον κ. Γραμματίδη, η διαπραγμάτευση Αθήνας – δανειστών, στα χρόνια των μνημονίων, με ταμειακά ισοδύναμα μέτρα οδήγησε τελικά σε καταστροφικές για την οικονομία συμφωνίες που θεωρητικά ίσως να βοηθούν τη χώρα να πιάνει τους δημοσιονομικούς στόχους, αλλά στο τέλος καταστρέφουν την οικονομία και την κοινωνία.
