Η Shannon Chin ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο Κολέγιο με τηλεκπαίδευση και στη συνέχεια εργάστηκε σε δύο διαφορετικές δουλειές – και στις δύο εξ αποστάσεως, παραμένοντας με την οικογένειά της στο Τορόντο. Δεν συνάντησε τους συναδέλφους της παρά μόνο τον περασμένο Δεκέμβριο – περίπου 1,5 χρόνο μετά την πρόσληψή της. Μάλιστα έως τότε δεν είχε δει καθόλου τα πρόσωπά τους. «Είχαμε κλειστές κάμερες στις τηλεδιασκέψεις, οπότε δεν ήξερα καν πώς έμοιαζαν», λέει η 22χρονη στη Wall Street Journal.
Οργάνωσαν μία συνάντηση ίσα – ίσα για να γνωριστούν και τώρα συνεχίζουν να τηλεργάζονται. H Shannon ανήκει στην Gen Z. Μία ομάδα νέων εργαζομένων, αρκετοί από τους οποίους δεν έχουν εργαστεί ποτέ από το γραφείο.
Αποφοίτησαν εν μέσω πανδημίας ή έπιασαν δουλειές ακριβώς τη στιγμή που τα γραφεία άρχισαν τα lockdown. Και κάποιοι εξ αυτών φαντάζονται ότι μπορεί να μην χρειαστεί να εργαστούν ποτέ σε γραφείο, καθώς η εξ αποστάσεως εργασία γίνεται η προεπιλογή για ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις.
Σε γενικές γραμμές είναι εντάξει με αυτό. Σε πολλούς αρέσει το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να μετακινούνται καθημερινά για τη δουλειά, ούτε να μετακομίσουν σε μεγαλουπόλεις, όπου τα ενοίκια τείνουν να είναι υψηλότερα, προκειμένου να εργαστούν στο αντικείμενο που επιθυμούν. Μπορούν ακόμη και να βρουν δουλειά σε άλλη πολιτεία ή και άλλη χώρα, χωρίς να μετακινηθούν από το σπίτι τους.
Υπάρχουν όμως σοβαρά μειονεκτήματα. Έρευνες δείχνουν ότι οι νέοι εργαζόμενοι από απόσταση αισθάνονται επίσης ότι δεν είναι δεσμευμένοι στη δουλειά τους, ενώ πολύ έχουν έντονο το αίσθημα της εργασιακής ανασφάλειας.
Μελετητές υποστηρίζουν ακόμη ότι μπορεί η εργασία από το σπίτι να αποδειχθεί επιζήμια για την προσωπική τους ζωή, αλλά και να θέσει εμπόδια στην επαγγελματική σταδιοδρομία τους, αφού χάνουν τις παραδοσιακές εμπειρίες που οι προηγούμενες γενιές θεωρούσαν δεδομένες: μάθηση από μεγαλύτερους συναδέλφους, συναναστροφή με τα αφεντικά, προσαρμογή στους ρυθμούς μιας εργάσιμης ημέρας γραφείου – ή ακόμα και να έρχεσαι πρόσωπο με πρόσωπο με άλλους.
Τα μέλη της Gen Z – όσοι γεννήθηκαν από το 1997 και έπειτα – αναμένεται να αντιπροσωπεύουν σχεδόν το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού των ΗΠΑ έως το 2030. Και ως επί το πλείστον αυτοί οι ψηφιακοί… ντόπιοι δεν θέλουν να πάνε στο γραφείο με πλήρη απασχόληση. Μεταξύ των Gen Zers που ερωτήθηκαν το φθινόπωρο του 2020, αρκετούς μήνες μετά την πανδημία του Covid-19, το 69% είπε ότι θα ήθελε να εργάζεται εξ αποστάσεως τουλάχιστον τον μισό χρόνο, σύμφωνα με τους καθηγητές Santor Nishizaki και James DellaNeve, οι οποίοι γράφουν ένα βιβλίο για τον Gen. Z και το μελλοντικό εργατικό δυναμικό.
Παραδόξως, η έρευνα των καθηγητών αποκάλυψε επίσης ότι σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες ανέφεραν αύξηση του άγχους και της κατάθλιψης που αποδίδεται στην εξ αποστάσεως εργασία.
naftemporiki.gr με πληροφορίες από WSJ
