Skip to main content

Οι θέσεις της ΓΣΕΒΕΕ για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό

Στην ανάγκη θεσμοθέτησης ενός αποτελεσματικού συστήματος εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών που θα καλύπτει όλο το φάσμα των χρεών των επιχειρήσεων σε τράπεζες, εφορίες, ασφαλιστικά ταμεία και προμηθευτές, στέκεται η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ).

Σε επιστολή της προς τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Οικονομίας Γιώργο Σταθάκη, η Συνομοσπονδία σημειώνει ότι το μοντέλο που θα επιλεγεί θα πρέπει να είναι ευέλικτο και να καλύπτει τις ειδικότερες ανάγκες  των δανειοληπτών.

Τονίζει επίσης ότι ιδιαίτερα στην περίπτωση των επιχειρήσεων απαιτείται η διαμόρφωση ενός οδικού χάρτη διαχείρισης χρέους, που θα λειτουργήσει συντεταγμένα και αποτελεσματικά και θα οδηγήσει σε μόνιμες και βιώσιμες λύσεις.

Ο ρόλος των ινστιτούτων των κοινωνικών εταίρων στη διαδικασία κατάρτισης και διαχείρισης ενός τέτοιου σχεδίου είναι καθοριστικός, σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ, η οποία υπογραμμίζει ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός επίλυσης διαφορών αποτελεί ασφαλώς ένα σημαντικό εργαλείο στα χέρια των αντισυμβαλλόμενων μερών και της πολιτείας, που μειώνει σημαντικά το διοικητικό κόστος, ενώ βελτιώνει σημαντικά τους επιχειρηματικούς κινδύνους.

Η ΓΣΕΒΕΕ κάνει λόγο για διοικητικό και γραφειοκρατικό βάρος που παράγεται από τις στρεβλώσεις στην απονομή δικαιοσύνης και το οποίο επιφέρει δυσανάλογο έμμεσο και άμεσο κόστος στις μικρές επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά αποτρέπονται από τη δικαστική διεκδίκηση και επίλυση διαφορών με το δημόσιο και τους ιδιώτες.

Προϋπόθεση για την επιτυχία ενός τέτοιου μηχανισμού είναι, σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ, η αποτελεσματική αξιοποίηση όλων των υφιστάμενων εργαλείων τα οποία θα πρέπει να λειτουργήσουν παράλληλα (νομοθεσία για πτώχευση – δεύτερη ευκαιρία), η κοινή προσέγγιση και δέσμευση των θεσμικών παραγόντων (κυβέρνηση, δικαιοσύνη, τραπεζικό σύστημα, κοινωνικοί εταίροι, επιχειρηματικοί φορείς).

Άλλα εργαλεία που πρέπει να αξιοποιηθούν, κατά τη Συνομοσπονδία:

  • Κώδικας Δεοντολογίας
  • Διαμεσολάβηση / οργανωμένη λειτουργία/ θεσμική κατοχύρωση
  • Πτωχευτικός Κώδικας (αναθεώρηση)
  • Funds (λειτουργία)
  • Νομικό πλαίσιο για την εξουσιοδότηση τραπεζικών στελεχών

Ποιους πρέπει να περιλαμβάνει:

  • Επαγγελματίες
  • Μικρομεσαίες επιχειρήσεις ΟΕ-ΕΕ
  • Μεγάλες επιχειρήσεις/ ΑΕ
  • Επιτηδευματίες που έχουν διακόψει τη λειτουργία της επιχείρησης
  • Συνταξιούχους πρώην επιτηδευματίες
  • Εγγυητές

Ποιες οφειλές περιλαμβάνει:

  • Φόροι
  • Εισφορές κοινωνικής ασφάλισης (οι οφειλές στον ΟΑΕΕ είναι ένα σημαντικό πρόβλημα για τις μικρές επιχειρήσεις, αδρανείς και μη)
  • Δάνεια/ πιστώσεις
  • Προμηθευτές/ επιταγές

Περιγράφοντας ορισμένα θέματα που χρήζουν διερεύνησης, η ΓΣΕΒΕΕ αναφέρει:

  1. Κεφαλαιοποίηση τόκων και ανατοκισμός. Πρέπει να υπάρξει μια συντεταγμένη ρύθμιση επανυπολογισμού αρχικού κεφαλαίου και νόμιμων τόκων. Επί τη βάση αυτή πρέπει  να πραγματοποιηθούν οι αναδιαρθρώσεις δανείων.
  2. Νομική κάλυψη τραπεζικών στελεχών και δημοσίων λειτουργών. Στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των χαρτοφυλακίων των τραπεζών, θα πρέπει να δοθεί στα στελέχη μεγαλύτερη ελευθερία διαπραγμάτευσης και απoδέσμευσης από την προοπτική δικαστικής διερεύνησης (με κανόνες).
  3. Οφειλές προς ασφαλιστικά ταμεία (ΟΑΕΕ). Σημαντικό πρόβλημα είναι οι οφειλές στον ΟΑΕΕ, για τις οποίες πρέπει να υπάρξει μια συντεταγμένη ρύθμιση παγώματος με αντίκρισμα σε πλασματικό χρόνο με δυνητική εξαγορά ή προσαρμογή της σύνταξης σε χαμηλότερα επίπεδα. 252,000 που διέκοψαν οφείλουν 3 δις, € στον ΟΑΕΕ, εκ των οποίων οι 200,000 οφείλουν έως 20,000€). 170,000 ενεργοί οφείλουν έως 20,000€.
  4. Προστασία πρώτης κατοικίας δανειολήπτη. Θα πρέπει να διασφαλίζεται ότι η ρύθμιση δε θα δημιουργεί κατάσχεσης ή εκποίησης της πρώτης κατοικίας. Σε περιπτώσεις που εφαρμόζεται κατάσχεση για οφειλή ενώ υπάρχουν εμπράγματες εξασφαλίσεις ή υποθήκες, τότε να παύει η υποχρέωση του δανειολήπτη με το πέρας της κατάσχεσης, ακόμη κι αν το ποσό δεν καλύπτει την αρχική υποχρέωση.
  5. Παρακολούθηση και αξιολόγηση της διαδικασίας διαμεσολάβησης και των προτάσεων που κατατίθενται από τους αντισυμβαλλόμενους, μέσα από τη λειτουργία ενός μητρώου καταγραφής υποθέσεων και αξιολόγησης συνεπειών.