© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Μετά από τη μεγάλη της επιτυχία, η ξεκαρδιστική και βαθιά ουσιαστική stand-up comedy παράσταση «Χούγια ή Θάνατος» των Κώστα Τουλάκη και Ισμήνης Βιλλιώτη, σε σκηνοθεσία και ερμηνεία Σοφίας Μουτίδου, επιστρέφει δυναμικά και ανεβαίνει κάθε Σάββατο στο Μικρό Παλλάς [Αμερικής 2, Στοά Σπύρου Μήλιου, Σύνταγμα].
Με φόντο την ελληνική καθημερινότητα και όπλο το βιτριολικό χιούμορ, η Σοφία Μουτίδου εξερευνά –με τόλμη, τρυφερότητα και αυτοσαρκασμό– τις μικρές και μεγάλες μας συνήθειες. Αυτές που μας εκνευρίζουν, μας βολεύουν, μας ενώνουν και μας κάνουν αυτό που είμαστε.
Γιατί στην Ελλάδα: Είναι το μικρό, το καθημερινό, το «έτσι το κάνουμε πάντα». Είναι το λάδι κάτω απ’ τον νεροχύτη. Είναι τα ορφανά ντολμαδάκια. Είναι το εισιτήριο του πλοίου που κλείνουμε στο παρά πέντε. Είναι το σταυροκόπημα όταν περάσει νεκροφόρα – ακόμα κι αν οδηγούμε μηχανάκι. Είναι, τελικά, η ελληνική ψυχοσύνθεση σε υπερσυμπυκνωμένη μορφή. Και η Σοφία Μουτίδου την αποδομεί – όχι για να τη γελοιοποιήσει, αλλά για να την καταλάβει.
Μιλήσαμε μαζί της.
«Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι…» λέει ο σοφός λαός…· να ξεκινήσουμε με ένα σχόλιό σας;
«Καμία παροιμία δεν είναι άστοχη και αναίτια!!! Όλες έχουν βάση και μάλιστα ψυχική!! Ισχύει… το χούι είναι μπετόν, είναι τσιμέντο… δεν αποχωρεί… παρά μόνο μετά θάνατον και ούτε καν… το κληροδοτείς αλλού, μη χαθεί!».
Πρώτες σκέψεις, πρώτες αντιδράσεις όταν «συναντήσατε» το κείμενο των Κώστα Τουλάκη και Ισμήνης Βιλλιώτη;
«Δεν έγινε ακριβώς έτσι. Δεν ήρθε κείμενο, ήρθε η ιδέα και τη βρήκα συναρπαστική! Να κάτσουμε να καταπιαστούμε με όλα τα χούγια των Ελλήνων· ήτανε πάρα πολύ προκλητικό και φουλ δημιουργικό. Σκέφτηκα ότι το ’χω, ότι μπορώ να το κάνω και ότι θα γίνει μία παράσταση που θα αφορά πολύ κόσμο. Βέβαια, στη συνέχεια το υλικό που μαζεύτηκε και από τους τρεις μας, είναι αρκετό για δώδεκα παραστάσεις!»
Πείτε μας κάτι παραπάνω για όσα συναντά ο θεατής στην παράσταση. Σκέψεις, συναισθήματα που πιστεύετε τον συνοδεύουν μετά;
«Και την ώρα της παράστασης και μετά φαντάζομαι, βλέποντας τις αντιδράσεις του κοινού κατά τη διάρκεια του έργου, ότι υπάρχει πολλή χαρά, πολλή ταύτιση, ο κόσμος θυμάται πολλές προσωπικές του στιγμές και πολλές μαζικές στιγμές, καθώς τα χούγια πέρα από προσωπικά είναι και εθνικά!»
«Χούγια ή Θάνατος»· συναντάμε ελευθερία μέσα στα χούγια; Κάνουμε κουμάντο ή κάνουν;
«Ξεκάθαρα τα χούγια κάνουν κουμάντο! Αν κάναμε εμείς θα τα ’χαμε κόψει. Και φυσικά, ναι, υπάρχει ελευθερία, παρόλο που μας εξουσιάζουν, γιατί μας δίνουν αυτό το κάτι που απ’ ό,τι αποδεικνύεται είναι αναγκαίο!»
Χούγια σας που αγαπάτε; Και κάποια που θα θέλατε να αλλάξετε;
«Αγαπώ πολύ το χούι μου να πρέπει πρώτα να ανακατευτεί πολύ το σπίτι για να κάνω δουλειές! Έχω αποδεχτεί ότι είναι κομμάτι μου και ότι με χαρακτηρίζει, παρόλο που με κουράζει! Αν ήμουν πιο επιμελής θα χαλούσε κάτι στον πυρήνα μου! Από τα χούγια που θέλω να κόψω είναι το γεγονός ότι πάντα χάνω τα κλειδιά μου, επειδή δεν τα βάζω σε ένα συγκεκριμένο συρτάρι που έχουμε πει ότι θα τα βάζουμε! Έτσι, κάθε φορά που βγαίνω απ’ το σπίτι υπάρχει μια κορύφωση άγχους!»
Κάποιο χούι που έχει καθορίσει –είτε θετικά είτε αρνητικά– τη ζωή ή την καριέρα σας;
«Θυμάμαι κάτι καθοριστικό. Το βέβαιο είναι ότι αυτό που με βοήθησε, χωρίς να νιώθω ότι είναι χούι, είναι ότι δε συνηθίζω να βάζω στο κέντρο τη δουλειά αλλά τις σχέσεις».
Μιλήστε μας για την επαφή σας με το κοινό και για τη συμμετοχή του στην παράσταση. Χαρακτηριστικά που διαθέτουν, συνήθως, οι «συμπρωταγωνιστές» σας;
«Πρόκειται για ένα υπέροχο ψυχογράφημα, καθώς ο κόσμος στην αρχή έρχεται πολύ κλειστός και δεν διανοείται ότι θα συμμετέχει και μετά γίνεται χαμός!!! Είναι πολύ αστείο το γεγονός ότι ο κόσμος περιγράφει τα χούγια του σα να ’ναι κάτι πάρα πολύ φυσικό ενώ συνήθως είναι παράλογα! Δηλαδή, καμαρώνουν και για μια μέγιστη βλακεία! Περιγράφουν τη μεγαλύτερη χαζομάρα με ύψιστη περηφάνια! Και εκεί πεθαίνουμε στο γέλιο όλοι! Είναι υπέροχα! Είναι σαν πάρτι!»
Σας έχει τύχει κάποια «συζήτηση» με θεατή που η εξέλιξή της απείχε από αυτό που περιμένατε;
«Ναι! Ήτανε μία στιγμή που μιλούσα σε έναν άντρα και του έλεγα για το πιάτο που έχουμε στην είσοδο του σπιτιού πάνω σε ένα έπιπλο και βάζουμε μέσα από κέρματα μέχρι κουμπιά και ίσως κάποια βελόνα, και μου είπε: “ξέρω!! έχουμε κι εμείς ένα, να φανταστείς ότι εμείς βάζουμε και κάποιο σεξουαλικό βοήθημα εκεί!!!” Ε και καταλαβαίνεις τι έγινε!»
Τελικά, γιατί το λάδι είναι πάντα κάτω από τον νεροχύτη, σε όλα τα ελληνικά σπίτια;
«Γιατί είμαστε ηλίθιοι! Γιατί το ’χούμε σε πρώτη μοίρα! Κι εμείς και οι Ιταλοί και Ισπανοί και οι Βούλγαροι και οι Τούρκοι και οι Αλβανοί! Αν έχουμε λάδι, έχουμε λύσει όλα μας τα προβλήματα! Και θέλουμε να το έχουμε εκεί στα πόδια μας, να μας ζεσταίνει την ύπαρξη!»
Ηθοποιός -τηλεόραση και θέατρο, παρουσιάστρια, influencer, youtuber. Κάποια σημεία σταθμοί στην πολυδιάστατη καλλιτεχνική καριέρα σας;
«Το καθένα όταν ξεκίνησε σταθμός ήταν! Η πρώτη παράσταση που έπαιξα οι “Εκκλησιάζουσες” του Αριστοφάνη και το “Angel Baby” σε σκηνοθεσία Καλογρίδη και το πρώτο σήριαλ που έπαιξα “Οι στάβλοι της Εριέτας Ζαΐμη” και η πρώτη εκπομπή που πήρα το “Ραντεβού στα φανερά” και το κανάλι του YouTube που άνοιξα! Το κάθε ένα απ’ αυτά ξεκίνησε μία πορεία που ακόμα πορεύεται!»
Θα μας πείτε και λίγα λόγια για την ενασχόλησή σας με τον χώρο της ψυχικής υγείας;
«Είναι, ουσιαστικά, ένας χώρος που πορεύεται μαζί μου σχεδόν από τότε που γεννήθηκα. Από πολύ μικρή, η επικοινωνία με τους ανθρώπους, η συνύπαρξη και η αναζήτηση του δεσμού μαζί τους ήταν στα ζητούμενα. Στην πορεία, ό,τι και να έκανα, έβγαινε μπροστά μου η μεγάλη ανάγκη να πλησιάσω περισσότερο την ψυχή του ανθρώπου. Και ύστερα από δώδεκα χρόνια θεραπείας προσωπικής, πήρε μορφή η ανάγκη μου να περάσω στην απέναντι καρέκλα».
Κάτι που αγαπάτε πολύ στη χώρα μας;
«Κάτι;! Αγαπώ σχεδόν τα πάντα στη χώρα μας! Από τα εντελώς κλασικά και τουριστικά, τον υπέροχο ήλιο, το γαλάζιο ουρανό και το πολύ νόστιμο σουβλάκι μέχρι τα απλά κλασικά, την αταξία, το χάος αλλά και τη βαθιά ανθρωπίλα… Νομίζω ότι η χώρα αυτή έχει ακόμα πολύ έντονη τη μυρωδιά του ανθρώπου με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει αυτό!»
Και κάτι που αν μπορούσατε, θα αλλάζατε αμέσως σε αυτήν;
«Θα άλλαζα το εκπαιδευτικό σύστημα».
Μια αγωνία σας;
«Ο φόβος θανάτου».
Μια ευχή σας;
«Να στραφούμε σιγά-σιγά όλο και περισσότεροι στην ψυχική θεραπεία μας»
Να κλείσουμε με στίχους ενός αγαπημένου τραγουδιού;
«“Είμαστε ακόμα ζωντανοί”».
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο: Κώστας Τουλάκης & Ισμήνη Βιλλιώτη Σκηνοθεσία – Ερμηνεία: Σοφία Μουτίδου Φωτισμοί: Θοδωρής Γκόγκος Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης,
Πρωταγωνιστεί η Σοφία Μουτίδου.
Παραγωγή: Αθηναϊκά Θέατρα
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Θεατρο Μικρό Παλλάς
Αμερικής 2 Στοά Σπύρου Μήλιου Σύνταγμα, Αθήνα
Τηλέφωνο : 211 1000 365
Ημέρες & Ώρες παραστάσεων:
Κάθε Σάββατο στις 21.00
Τιμές εισιτηρίων:
VIP: 25€
A’ ΔΙΑΖΩΜΑ: 20€
Β΄& Γ΄ΔΙΑΖΩΜΑ: 18€
Φοιτητικό, Ανέργων, ΑΜΕΑ (χωρίς αμαξίδιο), Συνοδός ΑΜΕΑ: 16€ στις Ζώνες Β’ & Γ’.
Άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο εισέρχονται δωρεάν, κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με το ταμείο του θεάτρου, λόγω περιορισμένων θέσεων.
Εισιτήρια : · https://www.more.com/gr-el/tickets/theater/xougia-i-thanatos-1/
· Στο τηλεφωνικό κέντρο των Αθηναϊκών Θεάτρων 211 1000 365
· Στο ταμείο του Θεάτρου Αλίκη, Αμερικής 4, Aθήνα
Για Ομαδικές Κρατήσεις :
Κώστας Μπάλτας – Γιώτα Καραίσκου: 211- 1026277 & 210-2117240 (εσωτ. 305) Δευτ- Παρ : 10:00 -19:00.
Εmail Τμήματος Ομαδικών Κρατήσεων: [email protected]
Πληροφορίες : www.a-th.gr
