Την αντιπαλότητα μεταξύ των δύο βρετανικών συγκροτημάτων Oasis και Blur που διεκδικούσαν την πρώτη θέση στα charts το 1995, εξερευνά το πρώτο θεατρικό έργο του Τζον Νίβεν. Πριν από τριάντα χρόνια και τα δύο βρετανικά συγκροτήματα κυκλοφορούσαν ένα νέο single – την ίδια εβδομάδα και ανταγωνίζονταν για την πρώτη θέση στα charts.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, κάποιοι αγόραζαν και τις δύο κυκλοφορίες, ενώ άλλους δεν τους ενδιέφερε καμία από τις δύο. Το μόνο σίγουρο είναι πως για ένα διάστημα επικρατούσε η σκέψη σχετικά με το εάν κάποιος θα ξόδευε 2,99 αγγλικές λίρες στο «Roll With It» των Oasis ή στο «Country House» των Blur, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «The Guardian».
Το «The Battle» είναι το πρώτο θεατρικό έργο του μυθιστοριογράφου και σεναριογράφου Τζον Νίβεν, ο οποίος είπε για την εποχή της Britpop: «Η μουσική ήταν τόσο κεντρική στην κουλτούρα που δύο ποπ συγκροτήματα μπορούσαν να κυριαρχούν ολόκληρο το καλοκαίρι στις βραδινά δελτία ειδήσεων και στην πρώτη σελίδα κάθε εφημερίδας της χώρας. Θα σας πάμε πίσω εκεί».
O σκηνοθέτης του έργου, Μάθιου Ντάνστερ, ανέφερε ότι «η μουσική είχε σημασία». «Θυμάμαι, ότι ήμουν 20 ετών το 1995. Τι άγρια εποχή. Γεμάτη ενέργεια, άτακτη διάθεση και ξεκαρδιστική διάθεση. Ακριβώς όπως το έργο του Τζον Νίβεν» είπε περιγράφοντας την παράσταση ως «δυνατή, ξεκαρδιστική και αποκαλυπτική κωμωδία για δύο από τα καλύτερα συγκροτήματα όλων των εποχών».
Το νέο έργο θα εξερευνήσει, πώς συγκρούστηκαν οι μουσικόφιλοι, καθώς επέλεγαν ποιο συγκρότημα θα υποστηρίξουν. Η αφοσίωση στους Blur ή τους Oasis θα μπορούσε να πάει πέρα από τα μουσικά κομμάτια και να ανοίξει ερωτήματα σχετικά με την κοινωνική τάξη, τη μόδα, την αρρενωπότητα και το χάσμα Βορρά-Νότου.
Ο παραγωγός του θεατρικού έργου Σάιμον Φρεντ δήλωσε σχετικά: «Καθ’ όλη τη διάρκεια της εφηβείας της, η αδερφή μου είχε μια τεράστια αφίσα του Ντέιμον Άλμπαρν στον τοίχο της και θυμάμαι να τσακώνεται με φίλες για το ποιο συγκρότημα αγαπούσαν περισσότερο. Από τότε, αυτή η ιστορία βρίσκεται στο πίσω μέρος του μυαλού μου και χάρηκα πολύ που ο Τζον Νίβεν συμφώνησε να τη γράψει επειδή δεν υπάρχει πιο εξειδικευμένος ή ξεκαρδιστικός χρονικογράφος αυτού του κόσμου».
