Skip to main content

Πέθανε ο Νίκος Μίνως, «ψυχή» της συντήρησης των μνημείων

Ο Νίκος Μίνως υπήρξε από τους πρώτους συντηρητές αρχαιοτήτων και έργων τέχνης στη χώρα μας

Συγκλονισμένη η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων (ΔΣΑΝΜ) αποχαιρέτησε δημόσια τον άνθρωπο που της έδωσε πνοή, τον Νικόλαο Μίνω, ο οποίος  άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, αιφνιδίως, καθώς δεν είχε κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας.

«Ήταν ένας οραματιστής που κατάφερε την αναγνώριση και εδραίωση της επιστήμης της συντήρησης στον ελλαδικό χώρο, μέσα από τη δράση του ως επιστήμονα, καθηγητή και προϊσταμένου της Διεύθυνσης» αναφέρεται στην ανακοίνωση που έκανε η ΔΣΑΝΜ από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη με την αναγγελία της απώλειας του Νίκου Μίνω, επίτιμου διευθυντού του ΥΠΠΟ, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

Με βαθιά θλίψη, πληροφορήθηκα την αιφνίδια απώλεια του φίλου και συνεργάτη Νίκου Μίνω, προϊσταμένου της Διεύθυνσης Συντήρησης Αρχαίων και Νεώτερων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού για πολλά χρόνια. Ως δημόσιος λειτουργός υπήρξε πρωτοπόρος και στην πράξη και στη θεωρία του αντικειμένου του. Η προσφορά του στην επιστήμη του, αλλά και ως στελέχους της Διοίκησης ήταν πολυετής και παραγωγικότατη.

Ο Νίκος Μίνως υπήρξε από τους πρώτους συντηρητές αρχαιοτήτων και έργων τέχνης στη χώρα μας. Εντάχθηκε στο δυναμικό του Υπουργείου Πολιτισμού, μετά τις σπουδές του στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του Λονδίνου. Υπηρέτησε σε όλα τα κλιμάκια, θητεύοντας επί σχεδόν δύο δεκαετίες ως Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Συντήρησης, έως τη συνταξιοδότησή του, το 2012. Απαιτητικός, αλλά και ακατάβλητος επαγγελματίας, κέρδισε επάξια τον σεβασμό ανωτέρων και υφισταμένων και άφησε διακριτό στίγμα και διαρκή παρακαταθήκη.

Ο Νίκος Μίνως ήταν από τους λίγους ανθρώπους με πληρέστατη γνώση των μνημείων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Τα γνώριζε ένα προς ένα και κατανοούσε τις απαιτήσεις συντήρησής τους. Γνώση που μοιραζόταν, γενναιόδωρα, με τους νεώτερους συναδέλφους του. Αλλά και με τη διδασκαλία του στο Τμήμα Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης στο τότε ΑΤΕΙ Αθηνών, στην ίδρυση και την ακμή του οποίου συνέβαλε αποφασιστικά.

Yπήρξε άμεσος συνεργάτης μας, με βαθιά προσήλωση στο αντικείμενό του. Πάντοτε αποκάλυπτε νέες πτυχές και νέες προοπτικές στο αντικείμενο, που τόσο αγάπησε. Χάνουμε έναν φίλο, έναν αφοσιωμένο δημόσιο λειτουργό με τεράστια προσφορά. Στην οικογένειά του απευθύνω ειλικρινή συλλυπητήρια.