Πέθανε η Αμερικανίδα ηθοποιός και βραβευμένη με Όσκαρ Νταϊάν Κίτον σε ηλικία 79 ετών. Την είδηση δημοσίευσε το People, επικαλούμενο εκπρόσωπο της οικογένειας. Καμιά άλλη διευκρίνιση για τις συνθήκες του θανάτου της δεν έχει γίνει γνωστή επί του παρόντος, σημειώνει το περιοδικό.
Η Κίτον ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1970. Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν ερμήνευσε τον ρόλο της Κέι Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα «Ο νονός», ενώ στις μεγάλες τις επιτυχίες συγκαταλέγονται και οι ταινίες του Γούντι Αλεν, με τον οποίο υπήρξε ζευγάρι για χρόνια.
Μάλιστα, η συμμετοχή της στην ταινία «Νευρικός εραστής», της χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου το 1978.
Είχε άλλες δύο υποψηφιότητες για το χρυσό αγαλματίδιο, με την ηθοποιό να ερμηνεύει με επιτυχία και κωμικούς ρόλους στις ταινίες «Ο μπαμπάς της νύφης» και το «Κλαμπ χωρισμένων γυναικών».
Η επιτυχημένη της πορεία συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 2000, όταν έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία «Κάλλιο αργά παρά αργότερα».
Σε συνέντευξή της στο Γαλλικό Πρακτορείο για τα 50 χρόνια της καριέρας της, η Κίτον δήλωνε «πράγματι τυχερή» που γύρισε ταινίες με τα μεγαλύτερα ονόματα της έβδομης τέχνης. Τόνιζε ότι δεν είχε κανένα παράπονο, συμπεριλαμβανομένης και της προσωπικής της ζωής.
Σε συνέντευξή της στο People το 2019, η Κίτον είχε πει: «Δεν ξέρω τίποτα και δεν έχω μάθει τίποτα. Το να μεγαλώνω δεν με έκανε σοφότερη. Αν δεν ήμουν ηθοποιός, θα ήμουν ένας άνθρωπος εκτός τόπου».
Η Κίτον δεν παντρεύτηκε ποτέ. «Σήμερα σκεφτόμουν πως είμαι η μόνη από τη γενιά μου που έμεινε ανύπαντρη για όλη της τη ζωή. Και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Είμαι ιδιόρρυθμη. Θυμάμαι στο λύκειο, ένα αγόρι μού είχε πει “κάποια μέρα θα γίνεις καλή σύζυγος”, κι εγώ απάντησα “δεν θέλω να είμαι σύζυγος”.»
Στη διάρκεια της ζωής της συνδέθηκε συναισθηματικά με τον Γούντι Άλεν, τον Άλ Πατσίνο και τον Γουόρεν Μπίτι. «Το ταλέντο είναι απίστευτα ελκυστικό», είχε σχολιάσει στο People.
Η Κίτον απέκτησε δύο παιδιά μέσω υιοθεσίας: την κόρη της Ντέξτερ το 1996 και τον γιο της Ντιουκ το 2001. «Η μητρότητα δεν ήταν μια παρόρμηση που δεν μπορούσα να αγνοήσω, αλλά μια σκέψη που ωρίμαζε μέσα μου για χρόνια. Έτσι, απλώς το τόλμησα», είχε δηλώσει στο Ladies’ Home Journal το 2008.
Η Νταϊάν Κίτον άφησε πίσω της τα δύο παιδιά της και μια καριέρα πέντε δεκαετιών που καθόρισε το αμερικανικό σινεμά.
Ο τελευταίος της κινηματογραφικός ρόλος ήταν στην ταινία «Summer Camp» το 2024 όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Κάθι Μπέιτς και Άλφρι Γούνταρντ.
Αξέχαστες ερμηνείες
Η καριέρα της Κίτον εκτοξεύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’70, όταν κέρδισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Annie Hall (1978). Υπήρξε υποψήφια για Όσκαρ άλλες τρεις φορές, για τα Reds (1981), Marvin’s Room (1996) και Something’s Gotta Give (2003).
Αν και διακρίθηκε για τις δραματικές της ερμηνείες, το κοινό την αγάπησε ιδιαίτερα για το μοναδικό της κωμικό ταλέντο, σε ταινίες όπως Father of the Bride, The First Wives Club και Finding Dory.
Μερικές από τις κορυφαίες ερμηνείες της:
The Godfather (1972) – Κέι Κορλεόνε
Στην τριλογία του Φράνσις Φορντ Κόπολα, η Κίτον υποδύεται την Κέι Άνταμς, μια νεαρή γυναίκα που ερωτεύεται τον Μάικλ Κορλεόνε (Άλ Πατσίνο) χωρίς να φαντάζεται τη σκοτεινή ζωή που την περιμένει.
Η ερμηνεία της είναι διακριτική αλλά καθοριστική: μέσα από μικρές κινήσεις, βλέμματα και στιγμές σιωπής, η Κίτον αποτυπώνει τη σταδιακή αποξένωση μιας γυναίκας που βλέπει τον έρωτά της να χάνεται μέσα στην ωμότητα της εξουσίας. Η τελευταία σκηνή, όπου η πόρτα κλείνει αργά μπροστά της, είναι ίσως η πιο εμβληματική στιγμή της καριέρας της, ένα σιωπηλό “αντίο” στην αθωότητα.
Annie Hall (1977) – Η εκκεντρική τραγουδίστρια
Με το Annie Hall, η Κίτον γίνεται θρύλος. Ο ρόλος της εκκεντρικής τραγουδίστριας που ζει έναν θυελλώδη έρωτα με τον Άλβι Σίνγκερ (Γούντι Άλεν) της χάρισε Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου και την καθιέρωσε ως είδωλο.
Με φυσικότητα, αμεσότητα και αυτοσχεδιαστικό ρυθμό, δημιουργεί μια ηρωίδα που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Η Annie Hall είναι αδέξια, αστεία, γεμάτη ανασφάλειες, αλλά και ακαταμάχητη.
Η Κίτον συνδύασε τον ρομαντισμό με το χιούμορ και άνοιξε τον δρόμο για μια νέα μορφή γυναικείας απλότητας στον κινηματογράφο ενώ η εμβληματική ανδρική της ενδυματολογική αισθητική έγινε fashion statement.
Reds (1981) – Η επαναστάτρια δημοσιογράφος και ακτιβίστρια
Στο επικό φιλμ του Γουόρεν Μπίτι, η Κίτον ενσαρκώνει τη Λουίζ Μπράιαντ, μια δημοσιογράφο και ακτιβίστρια που αφήνει πίσω της τη συμβατική ζωή για να ακολουθήσει τον ιδεαλισμό της Επανάστασης.
Η ερμηνεία της είναι πύρινη, γεμάτη πάθος και αντιφάσεις, μια γυναίκα που διψά για ελευθερία, αλλά συγκρούεται με τα όρια του έρωτα και της πολιτικής.
Οι σκηνές της στο πλευρό του Μπίτι έχουν μια σπάνια θεατρική ένταση, ενώ ο ρόλος της ανέδειξε τη δραματική της βαρύτητα. Ήταν η δεύτερη υποψηφιότητά της για Όσκαρ και, για πολλούς, η κορυφαία στιγμή της στο δράμα.
Marvin’s Room (1996) – Ανάμεσα στη δύναμη και την ευαισθησία
Στο πλευρό της Μέριλ Στριπ, η Κίτον υποδύεται την Μπέσι, μια γυναίκα που αφιερώνει τη ζωή της στη φροντίδα του άρρωστου πατέρα της. Όταν διαγιγνώσκεται με λευχαιμία, το οικογενειακό παρελθόν και οι παλιές πληγές έρχονται στην επιφάνεια.
Η Κίτον αποδεικνύει για ακόμη μία φορά την ικανότητά της να ισορροπεί ανάμεσα στη δύναμη και την ευαισθησία. Με βλέμμα ήρεμο, γεμάτο κατανόηση, αποπνέει αξιοπρέπεια ακόμη και μέσα στον πόνο. Η ερμηνεία της θεωρήθηκε από τις πιο ώριμες της δεκαετίας του ’90 και της χάρισε άλλη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Something’s Gotta Give (2003) – Σύγχρονη κλασική ρομαντική κωμωδία
Στην ταινία του Νάνσι Μέγιερς, η Κίτον επιστρέφει στην κωμωδία, αυτή τη φορά ως ώριμη γυναίκα που ανακαλύπτει ξανά τον έρωτα στο πρόσωπο του Τζακ Νίκολσον. Η ερμηνεία της είναι πληθωρική, γεμάτη χιούμορ, συγκίνηση και φυσικότητα, μια γυναίκα που αγαπά, πληγώνεται, γελά και ξανασηκώνεται.
Ο ρόλος της έδειξε ότι ο ρομαντισμός δεν έχει ηλικία, και το Something’s Gotta Give έγινε μια σύγχρονη κλασική ρομαντική κωμωδία. Η ίδια η Κίτον είχε πει πως ήταν η αγαπημένη της ταινία, γιατί «μιλά για τη χαρά και τη δυσκολία του να ξαναβρείς τον εαυτό σου μέσα από την αγάπη».
