Μετά από δέκα χρόνια εξερεύνησης άλλων θεματικών, αλλά χωρίς ποτέ να ξεχνά τη Λήμνο, ο Ανδρέας Κοντέλλης επιστρέφει στον τόπο καταγωγής του με την καινούργια ενότητα έργων, «Λήμνου Περιπλάνησις», πάνω στην αγαπημένη του θεματική, τη Λήμνο.
Τα εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 1 Αυγούστου, στις 8 το βράδυ, στον Χώρο Τέχνης «ΑΠΟΘΗΚΗ», σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Ήρας Παπαποστόλου [Aιγαίου 13, παλιό λιμάνι Μύρινας].
Ο Έλληνας εικαστικός αναφέρει για τη «Λήμνου Περιπλάνησις»: «Θυμάμαι τη δεκαετία του ’70, τη Λήμνο να ζει κατά τόπους με την Ησιόδεια τεχνολογία. Στα μηχανουργεία δίπλα, ήταν δεμένα υποζύγια, οι ανεμόμυλοι άλεθαν, τα σπίτια είχαν αργαλειούς, αρχαία σκαριά έπλεαν με πανιά, η ντοπιολαλιά αντηχούσε παντού. Κοίταζα έκπληκτος τα πάντα, τα ταπεινά καλύβια, τα σημάδια και τις φλέβες στα χέρια και τα πρόσωπα των ανθρώπων, τα ζωντανά τους. Ήταν άνθρωποι του μόχθου και του αγώνα, της καθαρότητας και της ευθύτητας. Παντού κερνούσαν και φίλευαν με το υστέρημά τους. Όλα αυτά έχουν εντυπωθεί βαθιά ως στάσεις, γραμμές, εκφράσεις και δυνάμεις, διανθισμένα με ισχυρές δόσεις χρώματος.
Μπαίνω στην Καλών τεχνών και το καλοκαίρι του ’84, φτάνω στη Λήμνο με τελάρα και χρώματα και αρχίζω να ταξιδεύω και να ζωγραφίζω. Βλέπω το νησί με νέα μάτια, το χρώμα αναδύεται και κυκλοφορεί ωστόσο, δέκα χρόνια μετά θυμάμαι, πως στο καλοκαίρι του ’94 το χρώμα με κατέλαβε… όλα ηχούσαν και έλαμπαν, φώναζα απ’ τη χαρά μου! Για τρία καλοκαίρια, ζωγράφιζα μέσα στον ήλιο! Η φωταύγεια του νησιού αμείωτη όλα αυτά τα χρόνια συνεχίζει να ενισχύεται έως κορεσμού.
Η ευδαιμονία του καλοκαιριού της Λήμνου δεν υποκαθίσταται. Μόνο στη Λήμνο μπορώ να φορτιστώ και μόνο στη Λήμνο αποταμιεύω ενέργεια και εμπειρία. Η μυστικιστική ενέργεια του νησιού, διαχέεται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και είναι αντιληπτή από όσους ερωτεύονται τον τόπο.
Σήμερα, η Λήμνος αλλάζει βίαια, μοιάζει να απειλείται η υπόστασή της. Αυτή τη στιγμή οι φορείς της παράδοσης, είναι άνθρωποι στα 70 τους και μεγαλύτεροι. Φοβόμαστε πως δεν θα δούμε ξανά τις ίδιες χειρονομίες, τα ίδια βλέμματα ευθύτητας, δεν θα ακούσουμε την ίδια ντοπιολαλιά, όμως η ψυχική συνέχεια είναι κάτι βαθύτερο. Η κυτταρική μνήμη, η συλλογική μνήμη υπάρχει, δεν υφέρπει απλά.
Η ψυχή της Λήμνου μένει αλώβητη γιατί είναι απροσπέλαστη. Στα χιλιάδες χρόνια της ιστορίας του το νησί είδε πόλεις να ανθίζουν και να αποσαθρώνονται, ηγεμονίες και κατακτητές. Ο χρόνος σβήνει την αλαζονεία, επιστρέφοντας τα πάντα στους άμμους του χρόνου. Ας είμαστε σε εγρήγορση αλλά και στη βεβαιότητα ότι τίποτα ουσιαστικό δεν χάνεται.
Με τους πρώτους βοριάδες του Σεπτεμβρίου, ο τόπος επιστρέφει στην παρθενικότητά του. Η γη φυτρώνει τον Οκτώβριο και το κύμα θα σαρώσει τα ίχνη των εκδρομέων γεμίζοντας τις ακτές κοχύλια και σπαράγματα.
Βαδίζοντας, ίσως να μην ακούω πια τους χαιρετισμούς των βοσκών αλλά ανάμεσα στον βόμβο των εντόμων, ο αέρας είναι φορτισμένος από ό,τι συνέβη και θα συμβεί, είναι κατάφορτος μνήμης».
Η Ήρα Παπαποστόλου σημειώνει χαρακτηριστικά στον κατάλογο που συνοδεύει την έκθεση: «Ο Ανδρέας Κοντέλλης αποδεικνύει, για ακόμη μία φορά, ότι έχει τη Λήμνο στην καρδιά του. Η θάλασσα, τα βράχια, ο κάμπος και ιδιαίτερα το φως που χαρακτηρίζει το νησί είναι τα αγαπημένα του θέματα. Η γυναικεία παρουσία είναι έντονη στο έργο του, συμβολίζοντας το μυστήριο αλλά και την ίδια την έννοια της ελευθερίας, ενώ, ταυτόχρονα, άνθρωποι της Λήμνου, υπαρκτά πρόσωπα που τον έχουν σημαδέψει, παίρνουν την δική τους θέση στους καμβάδες του.
Γνωρίζοντας όσο κανείς τον τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο ζωγράφος θέλει να τον κάνει γνωστό στον θεατή, μέσα από την ευαισθησία των δικών του ματιών».
Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 19:30-23:00
