Skip to main content

Αγγελική Κώσταλου: «…εμπνέομαι, συνήθως, από τον άνθρωπο και το περιβάλλον»

«Το δάκρυ της Μαστίχας» στη Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας

Η ατομική έκθεση της ζωγράφου Αγγελικής Κώσταλου «Το δάκρυ της Μαστίχας» εγκαινιάζεται σήμερα στις 7 το απόγευμα στη Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας «Σοφία Λασκαρίδου»,  σε επιμέλεια του Ιστορικού και Κριτικού Τέχνης Λεόντιου Πετμεζά [Λασκαρίδου 120 και Φιλαρέτου, Καλλιθέα].

Η έκθεση -που θα διαρκέσει έως τις 10 Απριλίου- τελεί υπό την αιγίδα της Ένωσης Μαστιχοπαραγωγών Χίου.

Η εικαστικός μίλησε μαζί μας.

Ποια ήταν η αφορμή να ασχοληθείτε,  σε αυτή την  ατομική σας έκθεση, με τη μαστίχα;
«Έχοντας εδώ και αρκετά χρόνια επαφή με το νησί της Χίου λόγω καταγωγής και κατοικίας μας εκεί, ένιωθα πάντα θαυμασμό γι’ αυτό το υπέροχο δώρο της Φύσης. Την αφορμή μού την έδωσε η επίσκεψή μου στο Μουσείο Μαστίχας,  όπου βλέπει κανείς την ιστορία της μαστίχας μέσα στα χρόνια και την προσπάθεια του ανθρώπου να καλλιεργήσει και να συλλέξει αυτό το πραγματικά υπέροχο προϊόν».

Τι θα δει ο επισκέπτης της έκθεσης;         
«Στα έργα μου προσπάθησα να αποτυπώσω το δάκρυ της μαστίχας, τη σχέση του ανθρώπου με το μαστιχόδεντρο όπως και την εικόνα της γήρανσής του μέσα στα χρόνια».

Ποιες είναι οι πηγές της έμπνευσής σας;   
«Στην παρούσα έκθεση εμπνεύστηκα, κυρίως, από το ίδιο το δάκρυ του μαστιχόδεντρου και από την αγάπη και την προσπάθεια του ανθρώπου να προστατεύσει και να καλλιεργήσει το μαστιχόδεντρο. Γενικότερα, εμπνέομαι, συνήθως, από τον άνθρωπο και το περιβάλλον».

Αν σας ζητούσαν να ξεκινήσετε το επόμενο έργο σας, ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις σας, που  αυθόρμητα που θα το δημιουργούσαν;          
«Αν ξεκινούσα ένα καινούργιο έργο,  η πρώτη σκέψη μου θα ήταν και πάλι ο άνθρωπος σε σχέση με το περιβάλλον και την προστασία του».

Μιλήστε μας για τη σχέση σας με τη ζωγραφική.            
«Η ενασχόληση με τη ζωγραφική μού προσφέρει τη δυνατότητα να εκφραστώ, να αισθάνομαι τη χαρά της δημιουργίας και μέσω αυτής να έχω τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τον θεατή».

Πώς βλέπετε τη θέση της Τέχνης στην Ελλάδα και, πιο συγκεκριμένα, των εικαστικών;
«Στην χώρα μας λείπει η παιδεία γύρω από την Τέχνη και ιδίως στα εικαστικά, όπου θα έπρεπε να υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα για έκφραση και δημιουργία στους νέους, προσφέροντάς τους καλύτερη ψυχολογία,  σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε».

Μια ευχή για εσάς, για την Τέχνη;
«Εύχομαι να μπορώ για αρκετό καιρό ακόμη να δημιουργώ, να εξελίσσομαι και να βλέπω γύρω μου όλο και περισσότερους, και ιδίως νέους ανθρώπους, να ασχολούνται με την Τέχνη· προάγοντας, έτσι, πολιτισμό».