Skip to main content

«Πύλαι Αρρήτων Επών» – Ποιητική συλλογή του Αλέκου Αλαβάνου

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Καστανιώτη αυτές τις μέρες η ποιητική συλλογή του Αλέκου Αλαβάνου «Πύλαι Aρρήτων Eπών».

Η εισαγωγή της έκδοσης

“Ο υπότιτλος «Σημειώσεις» οφείλεται στο ότι το κείμενο αυτό στηρίζεται σε σημειώσεις με μολύβι που κρατούσα τα τελευταία χρόνια της δεκαετίας των μνημονίων και τα πρώτα χρόνια της απομόνωσης λόγω πανδημίας. Κομμένες σελίδες παλιών τετραδίων, κάρτες άχρηστες πια, γερασμένα μπλοκάκια με πέντε δέκα λέξεις από καθημερινά πρωτόγνωρα βιώματα αλλά και επώδυνες μνήμες από το παρελθόν, που αιφνίδια ξυπνούσαν. Επίσης μικρά αποσπάσματα από κείμενα που διάβαζα αυτή την περίοδο – κατά κύριο λόγο των προσωκρατικών, των τραγικών, της αρχαιοελληνικής, της βυζαντινής και της ευρωπαϊκής ποίησης. Στις αρχές του 2020, σαν από μόνα τους, άρχισαν να συντίθενται σε ευρύτερες ενότητες και να γεννούν νέες έννοιες, έχοντας ξεκινήσει από τα μουτζουρωμένα και δυσανάγνωστα χαρτάκια που είχαν σωρευθεί σ’ ένα μεγάλο φάκελο. Μια βραδιά του Ιούνη του 2021, έχοντας ολοκληρώσει τον διπλό εμβολιασμό, μαζευτήκαμε μια παρέα αγαπημένων φίλων.

Ήταν σε μια αυλή πλημμυρισμένη από τον κισσό, πού και πού ψιχάλιζε, ήταν όμορφα. Ήμασταν ο ζωγράφος Κυριάκος Κατζουράκης, η ηθοποιός Κάτια Γέρου, η (και) ποιήτρια Νάντια Βαλαβάνη, η συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη, η ψυχίατρος Κάτια Χαραλαμπάκη, ο σκηνοθέτης Παντελής Βούλγαρης κι εγώ. Το τόλμησα. Τους διάβασα μερικά αποσπάσματα. Με ενθάρρυναν επίμονα να το δημοσιεύσω. Αυτό μάλλον οφειλόταν στη φιλία τους, στην ευγένεια και στο γεγονός ότι όλοι είχαμε πιει αρκετό ρωμαίικο, κόκκινο χανιώτικο κρασί παρά στην ποιότητα της γραφής. Αναζητούσα όμως ένα πρόσχημα για να ξεπεράσω τους δισταγμούς μου για την έκδοσή του, και μου το χάρισαν. Το γραφτό αυτό είναι αεικίνητο, συνεχώς αλλάζει, και προβλέπω ότι θα συνεχίσει να τροποποιείται και μετά την έκδοσή του – ευχαριστώ πολύ τις εκδόσεις Καστανιώτη για τη στήριξή τους. Τέλος, αξιοποιώντας το λεξιλόγιο από αρχαίες πηγές, το κείμενο αυτό έχει επηρεασθεί βαθιά από την παράδοσή τους: δεν προσφέρεται τόσο για μοναχικό διάβασμα, όσο, όπως τότε στα συμπόσια, για ανάγνωση αποσπασμάτων του σε μικρή ή μεγαλύτερη παρέα, με κάποιες θαλασσινές νοστιμιές κι ένα ποτήρι γεμάτο συνεχώς κρασί για την καθεμία και τον καθένα”.