Σημείο αναφοράς για το Βόλο αποτελεί το Μουσείο Πόλης, το μοναδικό σύγχρονο Μουσείο στην Ελλάδα, το οποίο άνοιξε πριν μερικές μέρες τις πύλες του στο κοινό, στην οδό Φερών 17, παρουσιάζοντας την έκθεση με τίτλο «Βόλος – Ν. Ιωνία: τόσο κοντά – τόσο μακριά».
Στο Μουσείο, που κατασκευάστηκε από τον πολιτικό μηχανικό Θεόφιλο Βασιλειάδη, στα τρία επίπεδά του, μέσα από 765 τ.μ. εκθετικής επιφάνειας, 120 αντικείμενα και 900 λεπτά ηχητικών μαρτυρίων και οπτικοακουστικού υλικού, αποτυπώνεται η σύγχρονη ιστορία της πόλης.
Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από την ίδρυση του προσφυγικού συνοικισμού της Νέας Ιωνίας στις 28 Δεκεμβρίου του 1924 και κεντρικό της θέμα είναι οι διαδρομές των διαφορετικών ανθρώπων που συναντήθηκαν και συμβίωσαν σε έναν κοινό τόπο. Φιλοξενείται στους δυο ορόφους του Μουσείου και ξεκινά να ξετυλίγεται από τον «Αστικό χώρο», τον οποίο αντίκρισαν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες όταν έφτασαν, το 1922, στην πόλη του Βόλου, και τον αστικό χώρο που οι ίδιοι δημιούργησαν μετά από χρόνια εργασίας στη νέα πατρίδα.
Στις ενότητες, οι οποίες απαρτίζουν τα βήματα της εκθεσιακής αφήγησης, η «Εργασία» αναδεικνύει την ανθρώπινη προσπάθεια όχι μόνον της επιβίωσης αλλά και της δημιουργίας μέσω της εργασίας. Η «Κατοικία» εξετάζει τους χώρους που στέγαζαν την ιδιωτική ζωή των κατοίκων, αλλά και τις γειτονιές όπου συμβίωναν με τους συμπολίτες τους, ενώ η «Ενδυμασία» χρησιμοποιείται ως κλειδί για την ανάγνωση της κοινωνικής, οικονομικής και επαγγελματικής διαφοροποίησης των ανθρώπων της πόλης.
Η πόλη δεν υπάρχει χωρίς τους κατοίκους της: οι «Άνθρωποι» του Βόλου και της Νέας Ιωνίας, μέσα από τις ιστορίες της ζωής τους που οι ίδιοι εμπιστεύτηκαν στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου, αποτελούν κομβικό σημείο της έκθεσης. Μετά την εργασία, η σχόλη: η «Διασκέδαση», η διαχείριση του ελεύθερου χρόνου, προσφέρει έναν διαφορετικό τρόπο κατανόησης της ζωής της πόλης και των ανθρώπων της. Το «Ποδόσφαιρο», αγαπημένη ψυχαγωγία μικρών και μεγάλων, αναδεικνύει τις διαφορές προσφύγων και ντόπιων, όπως αυτές επιβιώνουν στην παραδοσιακή αντιπαλότητα των δυο μεγάλων τοπικών ομάδων, της Νίκης και του Ολυμπιακού.
Εάν, στις πρώτες δεκαετίες της συγκατοίκησης, κυριαρχούν οι διακρίσεις ανάμεσα σε «πρόσφυγες» και «ντόπιους», ανάμεσα στους «πάνω» και τους «κάτω» από το ποτάμι, στο πέρασμα του χρόνου τα στερεότυπα αυτά αμβλύνονται. Σε αυτό συνέβαλαν σημαντικά οι «Περίοδοι κρίσης» που βίωσε η πόλη: η κοινή τύχη των κατοίκων στη γερμανο-ιταλική Κατοχή (1941-1944), στους σεισμούς και τις πλημμύρες των ετών 1955-57, αλλά και αργότερα στην περίοδο της αποβιομηχάνισης από τα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το ίδιο και οι κοινωνικές και οικονομικές ανακατατάξεις που ακολούθησαν στις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα.
Παράλληλα, στο ισόγειο του Μουσείου, η περιοδική έκθεση «Το λιθογραφείο Ματσάγγου» παρουσιάζει αφίσες, μακέτες πακέτων και σχέδια χαρτιού περιτυλίγματος τσιγάρων της «Καπνοβιομηχανίας Αδερφών Ματσάγγου». Πρόκειται για μια σπάνια συλλογή με πολλά ανεκτέλεστα σχέδια ή πακέτα που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ και είναι η πρώτη συλλογή που απέκτησε για το Μουσείο της Πόλης το Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας (ΔΗ.Κ.Ι.), από τον Κώστα Αβτζή, το 1994.
Πληροφορίες
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Κυριακή 10.30-13.30, Τετάρτη και Παρασκευή 18.00 – 21.00. Τηλέφωνα για προγραμματισμό οργανωμένων επισκέψεων: 2421039644, 2421029878.
naftemporiki.gr
