Ο ηθοποιός Μηνάς Χατζησάββας άφησε την τελευταία του πνοή, το βράδυ της Δευτέρας, σε ηλικία 67 ετών, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός», όπου νοσηλευόταν έπειτα από εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ο γνωστός ηθοποιός είχε αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο την περασμένη εβδομάδα, και οι γιατροί του νοσοκομείου είχαν κρίνει την κατάσταση του κρίσιμη. Σύμφωνα με πληροφορίες, είχε μεταφερθεί εκεί σε κωματώδη κατάσταση και νοσηλεύονταν σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Να σημειωθεί ότι στο παρελθόν είχε προβλήματα με την καρδιά του, τα οποία είχαν επιβαρύνει σημαντικά την υγεία του.
Η πολιτική του κηδεία θα γίνει την Τετάρτη από το Α΄Νεκροταφείο, στις 12 το μεσημέρι.
Ο Μηνάς Χατζησάββας γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα. Τελείωσε τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1969 και, κατόπιν, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Στην πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση ως απόφοιτος της σχολής, υποδύθηκε τον Πάρη στο «Ρήσο» του Ευριπίδη, στο Αρχαίο Θέατρο της Δωδώνης (παραγωγή Εθνικού Θεάτρου). Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ελεύθερου θεάτρου ενώ από το 1978 ως το 1983 συνεργαζόταν σταθερά με το Εθνικό Θέατρο και από το 1984 ως το 1998 με το «Ανοιχτό Θέατρο» του Γιώργου Μιχαηλίδη (1984 -1998). Ως βασικός πρωταγωνιστής του θιάσου, διακρίθηκε για τις ερμηνείες του μέσα από σημαντικούς ρόλους: Παθιασμένος Τζοβάνι («Κρίμα που είναι πόρνη»), περήφανος Βενέδικτος («Πολύ κακό για το τίποτα»), κουρέας Φίγκαρο («Ο γάμος του Φίγκαρο» και «Ο Κουρέας της Σεβίλλης»), αντισυνταγματάρχης Βερσίνιν («Τρεις αδελφές»), Αγαμέμνων («Ορέστεια»), Θησέας και Όμπερον («Όνειρο καλοκαιρινής νυχτας»), δικαστής Αζντάκ («Ο κύκλος με την κιμωλία») κ.ά..
Είχε εκδώσει τρεις συλλογές διηγημάτων με τους τίτλους «Σπέρμα», «Η Χαμένη», «Δύο Σταγόνες Βροχή», χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Πρόδρομος Σαββίδης, ενώ – με το ίδιο ψευδώνυμο – το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την ταινία «Η Ζωή Ενάμισυ χιλιάρικο» της Φωτεινής Σισκοπούλου. Στο θέατρο είχε στο ενεργητικό του πολλούς και σημαντικούς ρόλους από το διεθνές αλλά και το εγχώριο ρεπερτόριο, ενώ έπαιξε στην Επίδαυρο αρκετές φορές, αποσπώντας πολύ καλές κριτικές για τις ερμηνείες του. Είχε υποδυθεί, μεταξύ άλλων, τον Ιππόλυτο στο ομώνυμο έργο του Ευριπίδη (1989), τον Βλέπυρο στις Εκκλησιάζουσες (1992), τον Ιεροκλή στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, τον Διόνυσο στις «Βάκχες» σε σκηνοθεσία Μ. Λάνγκχοφ (1997), τον Αγαμέμνονα στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Άντζελας Μπρούσκου (2008), τον Δαρείο στους «Πέρσες» σε σκηνοθεσία Ντίμιτερ Γκότσεφ (2009) – ενώ είχε συμμετάσχει στις παραστάσεις «Ηρακλής μαινόμενος» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού (2011), «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» (2012) και «Αγαμέμνων» του Αισχύλου (2013).
Εκτός από την μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, ο Μηνάς Χατζησάββας είχε παίξει σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές οι οποίες τον είχαν κάνει αγαπητό στο ευρύ κοινό ενώ δεκάδες ήταν και οι ερμηνείες του στον κινηματογράφο. Κανένας δε θα ξεχάσει την τεράστια επιτυχία στην «Αναστασία» που προβλήθηκε την περίοδο 1993 -1994 αλλά και τους πρωταγωνιστικούς του ρόλους στη σειρά «Ανατομία ενός εγκλήματος». Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά με την ταινία «Οι όμορφες μέρες», σε σκηνοθεσία Κώστα Ασημακόπουλου (1969).
Έπαιξε σημαντικούς ρόλους σε περισσότερες από 30 ταινίες, ανάμεσά τους: «Τα παιδιά του Κρόνου» του Γιώργου Κόρρα (1985), «Κλειστή στροφή» του Νίκου Γραμματικού (1991), «Ονειρεύομαι τους φίλους μου» του Νίκου Παναγιωτόπουλου (1993), «Οι ακροβάτες του κήπου» του Χρήστου Δήμα (2001), «Lilly΄s story» (2002), «Όμηρος» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (2004), «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη» (2008), «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του ΣωτήρηΓκορίτσα (2011), «Άδικος κόσμος» του Φίλιππου Τσίτου (2011), «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη (2011), «Miss violence» του Αλέξανδρου Αβρανά (2011). Μια από τις τελευταίες του δουλειές στον κινηματογράφο ήταν ο ρόλος του στην ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, «Ένας άλλος κόσμος», όπου ερμήνευσε έναν ακροδεξιό, που μισεί τους πρόσφυγες.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του στη «Ν», ο ηθοποιός μιλώντας για τη δύσκολη πραγματικότητά μας, την είχε χαρακτηρίσει αδιανόητη, ανεξήγητη, μπερδεμένη, απόλυτα θλιβερή, και είχε προσθέσει πως οι αλλαγές σε όλη αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία που βιώνουμε πρέπει να ξεκινήσουν με αλλαγές στους εαυτούς μας. Τέλος, σε σχετική ερώτηση για το αν βλέπει αχτίδα φωτός, είχε καταθέσει την πίστη του ότι αυτή την αχτίδα θα την δουν οι νεότεροι.
Δήλωση του υπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού
«Ο Μηνάς Χατζησάββας, εκ των σπουδαίων καλλιτεχνών του τόπου μας, υπήρξε πρωτοπόρος, ακάματος εργάτης της τέχνης του και ταυτόχρονα ιδιαιτέρως αγαπητός από το σύνολο της καλλιτεχνικής κοινότητας αλλά και τον κόσμο που τον παρακολουθούσε κατά την πολύχρονη πορεία του στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Η απουσία του θα είναι αισθητή στον χώρο των τεχνών που υπηρέτησε, αλλά το ήθος και η γενναιοδωρία του θα αποτελέσουν παρακαταθήκη για τις νεότερες γενιές καλλιτεχνών, που τόσο αγαπούσε και υπερασπιζόταν.
Εκφράζω, λοιπόν, τα θερμά συλλυπητήρια μου για την απώλεια του Μηνά Χατζησάββα. Συμμερίζομαι τον πόνο των οικείων του και τους μεταφέρω τις ευχαριστίες όλων μας για την προσφορά του στην πολιτιστική δραστηριότητα του τόπου μας».
ΚΘΒΕ
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) εκφράζει τη βαθιά του θλίψη για την απώλεια του Μηνά Χατζησάββα, ενός σπουδαίου ηθοποιού που υπηρέτησε με συνέπεια και ήθος το ελληνικό θέατρο, ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους.
Μοναδική αλλά εμβληματική συνεργασία του Μηνά Χατζησάββα με το ΚΘΒΕ ήταν ο πρωταγωνιστικός ρόλος του Διόνυσου στο έργο του Ευριπίδη «Βάκχες», μια πολυσυζητημένη παράσταση που παρουσιάστηκε, σε σκηνοθεσία Ματίας Λάνγκχοφ το καλοκαίρι του 1997.
Εθνικό Θέατρο
O πρόεδρος, το διοικητικό συμβούλιο και ο καλλιτεχνικός διευθυντής εκφράζουν την οδύνη τους για την απώλεια του Μηνά Χατζησάββα.
Ο Μηνάς Χατζησάββας, υπήρξε ξεχωριστός πρωταγωνιστής και γοητευτικός άνθρωπος, ένας πρωτοπόρος, τολμηρός και ουσιαστικός καλλιτέχνης που υπηρέτησε με συνέπεια και πάθος, το Αρχαίο Δράμα, το κλασσικό και το σύγχρονο ρεπερτόριο.
Στο θέατρο που από σήμερα είναι φτωχότερο αφήνει κληρονομιά τους εκατοντάδες ρόλους και ερμηνείες του στο σανίδι, το κινηματογραφικό πανί και τη μικρή οθόνη.
Το Εθνικό Θέατρο αφιερώνει την επερχόμενη παράσταση «Ο βίος του Γαλιλαίου» στη μνήμη του Μηνά Χατζησάββα, ο οποίος υπήρξε ο πρωταγωνιστής του συγκεκριμένου έργου το 1998.
naftemporiki.gr
