Και δίνει την αίσθηση ότι η πόλη… αιωρείται.
Υπάρχουν προορισμοί και μέρη που είναι όμορφα, παραμυθένια και γραφικά και κάποια άλλα που είναι αληθινά συγκλονιστικά, που μοιάζουν σαν να έχουν βγει από τη σουρεαλιστική φαντασία του Max Ernst και του Salvador Dalí και που δεν θυμίζουν άλλη παρόμοια εμπειρία. Ένα τέτοιο είναι και η Ρόντα, μια πόλη χτισμένη πάνω σε ένα κάθετο φαράγγι στην Ανδαλουσία που στέκεται κυριολεκτικά στην κόψη του γκρεμού, συνδυάζοντας φυσικό μεγαλείο, σκοτεινούς μύθους και πολιτισμό αιώνων. Όποιος αντικρίσει για πρώτη φορά τη γέφυρα Puente Nuevo που ενώνει τις δύο πλευρές της πόλης, νιώθει πως βρίσκεται σε σκηνικό βγαλμένο από ταινία φαντασίας, ωστόσο, πίσω από τη φωτογραφία-κάρτ ποστάλ, η Ρόντα κρύβει ιστορίες γεμάτες αίμα, μυστήριο και πολιτισμικές αντιθέσεις που αξίζει να ανακαλύψετε. Υπάρχουν μάλιστα αναφορές πως κάποιοι επισκέπτες έπαθαν το λεγόμενο Σύνδρομο Στάνταλ: μια ψυχοσωματική αντίδραση υπερδιέγερσης μπροστά σε υπερβολικά όμορφα τοπία, με συμπτώματα όπως ζάλη, ταχυπαλμία και σύγχυση -καθόλου δύσκολο να καταλάβει κανείς το γιατί.
Η πόλη που «σχίστηκε» στα δύο
Η Ρόντα, σε υψόμετρο 750 μέτρων, είναι χτισμένη πάνω σε έναν δραματικό γεωλογικό σχηματισμό, το φαράγγι El Tajo, βάθους περίπου 120 μέτρων. Σαν να μην ήταν αυτό αρκετό, ο ποταμός Guadalevín χωρίζει την πόλη σε δύο διαφορετικούς κόσμους: την παλιά μουσουλμανική συνοικία (La Ciudad) και τη νεότερη ισπανική πλευρά. Το αποτέλεσμα όλης αυτής της εξίσωσης είναι η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια πόλη που στέκεται στην κόψη του γκρεμού, η οποία είναι μοναδική, αλλά -ας μη γελιόμαστε- και τρομακτική ταυτόχρονα. Διαβάστε περισσότερα.
