Από την έντυπη έκδοση
Της Σοφίας Εμμανουήλ
[email protected]
Η επαγγελματική εμπειρία σε διαφορετικά τμήματα της επιχειρηματικής λειτουργίας μετράει όσο ένα ΜΒΑ από τα πέντε κορυφαία στον κόσμο και αποτελεί διαβατήριο για τη θέση του CEO, όπως αποκαλύπτει έρευνα σε 459.000 στελέχη από το κοινωνικό δίκτυο LinkedIn, που βασίστηκε σε ένα μοντέλο λογιστικής παλινδρόμησης προκειμένου να μετρήσει την επίδραση των διαφόρων επιλογών καριέρας στην πιθανότητα «επιτυχίας».
Η ποιοτική ανάλυση των στοιχείων έδειξε τι πρέπει να κάνει ένας φιλόδοξος νέος που ξεκινά την καριέρα του για να αναρριχηθεί σε υψηλόβαθμες θέσεις.
Το συμπέρασμα είναι ότι για να γίνει «αφεντικό» σίγουρα βοηθά η σκληρή δουλειά, το μυαλό, οι ηγετικές ικανότητες και η τύχη αλλά στον 21ο αιώνα ένα ακόμη στοιχείο δείχνει ιδιαιτέρως σημαντικό: η εμπειρία από όσο περισσότερες επιχειρηματικές λειτουργίες γίνεται.
Ένας επαγγελματίας που έχει περάσει χρόνια στο οικονομικό τμήμα ασχολούμενος με δάνεια, πηγές χρηματοδότησης και άλλα συναφή θέματα, θα έχει λιγότερες ευκαιρίες να «χτυπήσει» μια θέση κορυφαίου στελέχους από έναν ειδικό εταιρικής χρηματοδότησης που έχει περάσει όμως κάποιο χρόνο, για παράδειγμα στο τμήμα marketing ή στο τμήμα μηχανολόγων ή και στα δύο αυτά τμήματα και πιθανόν και σε κάποια άλλα.
Αυτή η τάση διαπιστώνεται σε ένα ευρύ φάσμα της βιομηχανίας, όπου υπάρχει ωστόσο και μια αρνητική συσχέτιση της επαγγελματικής επιτυχίας και της σημασίας που έχει η οικοδόμηση σχέσεων και εμπειρίας μέσα σε έναν συγκεκριμένο κλάδο.
Η έρευνα σε στελέχη από το κοινωνικό δίκτυο LinkedIn, που ήταν σύμβουλοι management, έδειξε ότι η εμπειρία σε έναν επιπλέον λειτουργικό χώρο βελτιώνει τις πιθανότητες ανέλιξης ενός στελέχους στην ιεραρχία όσο τρία επιπλέον χρόνια εμπειρίας στην ίδια θέση.
Οι εργαζόμενοι σε τέσσερις διαφορετικούς λειτουργικούς τομείς είχαν σχεδόν τον ίδιο αντίκτυπο στην εξέλιξη της καριέρας τους από αυτήν που θα είχαν εάν είχαν παρακολουθήσει ένα ΜΒΑ από τα κορυφαία πέντε.
Ποιοτικά στοιχεία
Η παγκόσμια έρευνα στα δεδομένα του LinkedIn εστίασε σε στελέχη που εργάζονταν σε κορυφαίες εταιρείες συμβούλων μεταξύ του 1990 και του 2010 και έγιναν αντιπρόεδροι, διευθύνοντες ή εταίροι σε κάποια εταιρεία με τουλάχιστον 200 εργαζόμενους.
Περίπου 64.000 στελέχη κάλυπταν τα κριτήρια. Στη συνέχεια παρατηρήθηκαν τα χαρακτηριστικά τους από το προφίλ τους στο LinkedIn – όπως το μορφωτικό επίπεδο, το φύλο, η εργασιακή εμπειρία και οι μεταβάσεις σταδιοδρομίας.
Συμπερασματικά, οι πιθανότητες να γίνουν κορυφαία στελέχη ήταν 14%. Όμως ορισμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά των υποψηφίων μπορούν να αυξήσουν ή να μειώσουν αυτό το ποσοστό.
1. Διαπιστώνεται ότι η μετάβαση σε διαφορετικά τμήματα μέσα στον ίδιο κλάδο είναι εποικοδομητική, αλλά όχι και η μετάβαση από τον έναν κλάδο στον άλλον. Δηλαδή, η εργασιακή εμπειρία στο marketing ή στη χρηματοδότηση παρέχει ώθηση σε ένα στέλεχος προκειμένου να φθάσει στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας. Κάθε θητεία σε μια πρόσθετη λειτουργία της επιχείρησης παρέχει μια ώθηση που είναι, κατά μέσο όρο, ίση με τρία χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας. Αλλά η μεταγωγή σε άλλες εταιρείες που ανήκουν σε διαφορετικούς κλάδους -ίσως λόγω της καμπύλης εκμάθησης ή των σχέσεων που χάνονται- έχει μια μικρή αρνητική επίδραση στην «αναρρίχηση».
2. Τα MBAs αξίζουν ως επένδυση και για έναν μέσο πρώην σύμβουλο, ένα MBA από τα πέντε κορυφαία προγράμματα στον κόσμο παρέχει μια ώθηση που είναι ισοδύναμη με 13 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας. Αντίθετα ένα MBA, όχι από τα κορυφαία, παρέχει μια ώθηση μόλις πέντε χρόνων. Κι ενώ άλλοι τίτλοι (PhD, Doctor ή Μεταπτυχιακά) παίζουν ρόλο στην ανέλιξη των συμβούλων, δεν παρέχουν την ίδια ώθηση, όπως ένα MBA. Σχεδόν το 80% των μη κατόχων MBA είναι συνήθως επικεφαλής σε τμήματα οικονομικών, λογιστηρίου και πληροφορικής.
3. Επίσης διαπιστώνεται ότι η περιοχή στην οποία δραστηριοποιείται κανείς έχει σημασία. Για παράδειγμα στις ΗΠΑ, το να εργάζεσαι στην πόλη της Νέας Υόρκης αυξάνει τις πιθανότητες να γίνεις ένα υψηλόβαθμο στέλεχος περισσότερο απ’ ό,τι αν δουλεύεις στο Χιούστον ή στην Ουάσιγκτον. Διεθνώς, η Βομβάη και η Σιγκαπούρη δίνουν τη μεγαλύτερη ώθηση, ενώ το Σάο Πάολο και η Μαδρίτη έχουν μάλλον αρνητικές επιπτώσεις στην καριέρα.
4. Οι άνδρες επίσης έχουν ένα μικρό πλεονέκτημα έναντι των γυναικών. Όλοι οι παράγοντες έχουν την ίδια επίδραση στην επαγγελματική σταδιοδρομία των δύο φύλων, ανδρών και γυναικών. Αλλά μια γυναίκα που έχει το ίδιο προφίλ με έναν άνδρα χρειάζεται κατά μέσο όρο 3,5 χρόνια επιπλέον επαγγελματικής εμπειρίας για να φτάσει την ίδια πιθανότητα να γίνει υψηλόβαθμο στέλεχος.
Ο ευκολότερος τρόπος για να ερμηνεύσει κανείς τα αποτελέσματα της έρευνας που προβλέπει την πιθανότητα να γίνει κάποιος υψηλόβαθμο στέλεχος είναι μέσα από μια σύγκριση τριών διαφορετικών προφίλ πρώην συμβούλων, οι οποίοι έχουν 15 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας.
* Πρόσωπο Α: Είναι άνδρας, έχει ένα πτυχίο, έχει εργαστεί σε έναν επιχειρηματικό τομέα για τρεις εταιρείες σε τρεις κλάδους. Η πιθανότητά του να γίνει κορυφαίο στέλεχος είναι 6%.
* Πρόσωπο Β: Είναι άνδρας, έχει ένα πτυχίο από ένα κορυφαίο διεθνές πανεπιστήμιο και έναν τίτλο εκτός από ΜBA Master, έχει εργαστεί σε δύο διαφορετικούς τομείς για δύο εταιρείες σε δύο κλάδους. Η πιθανότητα να γίνει υψηλόβαθμο στέλεχος είναι 15%.
* Πρόσωπο C: Είναι γυναίκα, έχει ένα πτυχίο από κορυφαίο πανεπιστήμιο και MBA από ένα κορυφαίο πρόγραμμα μεταξύ των 5 καλύτερων στις ΗΠΑ, έχει εργαστεί σε τέσσερις διαφορετικές λειτουργίες για τέσσερις εταιρείες σε έναν ενιαίο κλάδο. Η πιθανότητά της να γίνει υψηλόβαθμο στέλεχος είναι 63%.
Εξετάζοντας τώρα το ενδεχόμενο το πρόσωπο Β να έκανε διαφορετικές επιλογές προκύπτει:
* Αν εργαζόταν σε έναν κλάδο αντί για δύο, η πιθανότητά του να γίνει υψηλόβαθμο στέλεχος θα αυξανόταν κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
* Αν είχε πτυχίο από ένα εκ των 10 κορυφαίων προγραμμάτων των ΗΠΑ η παραπάνω πιθανότητα θα αυξανόταν άλλες τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
* Αν εργαζόταν για τέσσερις εταιρείες αντί για δύο, η πιθανότητα θα αυξανόταν κατά τέσσερις ποσοστιαίες μονάδες.
* Αν εργαζόταν σε τέσσερις τομείς αντί για δύο, η πιθανότητά του θα αυξανόταν κατά οκτώ ποσοστιαίες μονάδες.
* Αν εργαζόταν για 10 χρόνια, η πιθανότητά του θα αυξανόταν κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες.
* Αν έπαιρνε ένα MBA από τα 5 καλύτερα προγράμματα των ΗΠΑ η πιθανότητά του θα αυξανόταν 21 ποσοστιαίες μονάδες.
Εάν δηλαδή το πρόσωπο Β έκανε όλες τις παραπάνω επιλογές η πιθανότητά του να γίνει υψηλόβαθμο στέλεχος θα είχε εκτοξευτεί από 15% σε 81%!
Και η ανάλυση των παραπάνω δείχνει ότι με δεδομένο ότι η απόκτηση ενός MBA από τα Top 5 δεν είναι μια εφικτή επιλογή για τον καθένα η εμπειρία σε όσο το δυνατόν περισσότερες επιχειρηματικές λειτουργίες γίνεται αποτελεί έναν σίγουρο δρόμο για την κορυφή.
ΜΒΑ και αποδοχές
Ας σημειωθεί ότι πρόσφατη έρευνα του παγκόσμιου οργανισμού QS σε 3.952 εταιρείες από 88 χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, έδειξε μια αυξανόμενη ζήτηση για κατόχους MBA (Master of Business Administration), με τον ρυθμό να διαμορφώνεται σε 14% παγκοσμίως το 2015. Οι ΗΠΑ και η Ινδία είναι leaders της αγοράς εμφανίζοντας τις περισσότερες θέσεις.
Σε επίπεδο μισθών, πάντως, οι ΗΠΑ υποβαθμίζονται στην τέταρτη θέση της κατάταξης φέτος, με μέσο όρο στα 126.000 ευρώ (βασικός μισθός+bonus), ενώ η Ινδία είναι εκτός της πρώτης δεκάδας των χωρών με τις καλύτερες αμοιβές. Κορυφαίες θέσεις στην κατάταξη έχουν η Νέα Ζηλανδία, με μέσο όρο συνολικών αποδοχών 155.000 ευρώ, η Ελβετία με 152.500 ευρώ και η Αυστραλία με περίπου 152.000 ευρώ. Η Ελλάδα, πάντως, αν και βρίσκεται στις χαμηλές θέσεις της κατάταξης (με μέσο όρο 43.600 ευρώ) εμφανίζει ανοδικές τάσεις.
