Από την έντυπη έκδοση
Της Σοφίας Εμμανουήλ
[email protected]
Με ζητούμενο την ανάπτυξη ηγετικής νοοτροπίας χωρίς αυταπάτες, ομιλητές διεθνούς φήμης και κορυφαίοι Έλληνες επιχειρηματικοί ηγέτες μοιράστηκαν τις γνώσεις και την εμπειρία τους με τους πάνω από 500 συνέδρους που συμμετείχαν στο 27ο συνέδριο ηγεσίας της ΕΑΣΕ (Εταιρεία Ανωτάτων Στελεχών Επιχειρήσεων), με τίτλο «LEADERCHIP! Ηγετική νοοτροπία χωρίς αυταπάτες», οι εργασίες του οποίου άρχισαν χθες και ολοκληρώνονται σήμερα, στο Grand Resort Lagonissi, με την υποστήριξη της Ναυτεμπορικής και του naftemporiki.gr.
Οι ηγέτες μπορούν εύκολα να δημιουργήσουν αυταπάτες και πρέπει να είναι σε θέση να αλλάζουν τρόπο σκέψης -τόσο οι ίδιοι όσο και η διευθυντική ομάδα- ώστε να αντιληφθούν την πραγματικότητα χωρίς ψευδαισθήσεις και να διαχειριστούν αποτελεσματικά κρίσιμες καταστάσεις.
Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν τεχνικές και παραδείγματα ιδιαίτερα χρήσιμα για τους επιχειρηματικούς ηγέτες στη χώρα μας, λόγω και των προκλήσεων στο οικονομικό περιβάλλον.
Εξάλλου, ο Νικήτας Κωνσταντέλλος, πρόεδρος δ.σ. ΕΑΣΕ, στον χαιρετισμό του έκανε εκτενή αναφορά στις δύσκολες συνθήκες στις οποίες καλούνται να αποδώσουν οι Έλληνες CEOs, αναλύοντας μια σειρά από δεδομένα που έχουν να κάνουν με τις μεταρρυθμίσεις (φορολογικές, ασφαλιστικές κ.ά.), οι οποίες προσθέτουν σημαντικά βάρη στα στελέχη.
Ο κ. Κωνσταντέλλος καυτηρίασε αυτές τις πολιτικές εξελίξεις, υπενθυμίζοντας βασικές θέσεις της ΕΑΣΕ, ενώ τόνισε τη σημασία του συνεδρίου ηγεσίας σε μια τέτοια συγκυρία, όπου οι επιχειρήσεις αναζητούν νέο προσανατολισμό με στόχο την ανάπτυξη.
Για να το επιτύχουν αυτό χρειάζονται ηγέτες με ικανότητες να φέρουν την αλλαγή, όπως συμπλήρωσε ο Χαρίδημος Κ. Τσούκας, καθηγητής Πανεπιστημίων Κύπρου & Warwick και επιστημονικός σύμβουλος ΕΑΣΕ, ενώ «η κουλτούρα που οδηγεί στην ανάπτυξη εξαρτάται από το κάθε άτομο αλλά και από τη συνοχή της ομάδας».
Αυτό δήλωσε η Νάγια Καλογεράκη, γενική διευθύντρια Ελλάδας & Κύπρου της Coca Cola Τρία Έψιλον, που μετέφερε την εμπειρία της εταιρείας της για να τη συνδέσει με την παρουσίαση του James Ferrell, Co-Founder & Managing Partner, Arbinger Institute, κεντρικού ομιλητή στο συνέδριο.
Το παράδειγμα της Ford
Ο James Ferrell, συνιδρυτής του Arbinger Institute, εταιρείας συμβούλων και συγγραφέας του διεθνούς bestseller «Leadership and Self-Deception: getting out of the box», που έχει μεταφραστεί σε πάνω από 30 γλώσσες, εξήγησε στην ομιλία του πως οι ηγέτες έλκονται από ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, με συνέπειες για τις επιχειρήσεις.
Ο ίδιος πρότεινε τρόπους απαλλαγής των ηγετών και των επιχειρήσεων από το «κουτί» της αυταπάτης, περιέγραψε ως τυφλότητα την κατάσταση στην οποία περιέρχεται η ηγεσία με αυταπάτες και παρουσίασε την πρόκληση να βγει από αυτή.
Η ιστορία της Ford, όπως περιγράφεται στο βιβλίο «American Icon», βοήθησε αυτό το σκοπό.
Η εταιρεία ήθελε 17 δισ. δολ. το 2006 για να επιβιώσει, όπως τόνισε ο κ. Ferrell, ενώ χρειαζόταν ένα άτομο για να αλλάξει τα πράγματα.
Σημειώνεται ότι στο τέλος του 2008 η Ford Motor Company απείχε μόνο λίγους μήνες από την κατάρρευση λόγω έλλειψης ρευστότητας.
Τότε το αμερικανικό Κογκρέσο πρόσφερε στις αυτοκινητοβιομηχανίες του Ντιτρόιτ ένα σχέδιο διάσωσης.
Η General Motors και η Chrysler άρπαξαν τη σανίδα σωτηρίας, αλλά η Ford αποφάσισε να το παλέψει μόνη της, υπό την ηγεσία του χαρισματικού CEO Alan Mulally, προερχόμενου από την Boeing, ο οποίος έθεσε σε εφαρμογή ένα τολμηρό σχέδιο κι έκανε το θαύμα.
Ο κ. Ferrell εξήγησε με το παράδειγμα του Mulally πόσο σημαντικό είναι το business plan review – η προώθηση αλλαγών στις συμπεριφορές.
Ο Mulally που είχε καθιερώσει μια εβδομαδιαία συνάντηση με τα διοικητικά στελέχη της εταιρείας, στην αρχή συνάντησε μεγάλες δυσκολίες που οφείλονταν εν πολλοίς στο γεγονός ότι δεν γνώριζαν το μοντέλο για συμπεριφορά αλλαγής.
«Η αλλαγή του τρόπου σκέψης μπορεί να οδηγήσει τον οργανισμό σε μετασχηματισμό, ξεκινώντας από τα διοικητικά στελέχη και προχωρώντας πιο χαμηλά» σύμφωνα με τον κ. Ferrell, που παρουσίασε επίσης ένα ακόμη παράδειγμα από το ποδόσφαιρο.
Πρόκειται για μια σκηνή με τον Ronaldo, σε μια φάση όπου προσπαθεί να πάει στην εστία αλλά υπάρχει παρέμβαση από συμπαίκτη του, εντελώς αψυχολόγητη καθώς ο ποδοσφαιριστής πάει να σκοράρει – μόνο και μόνο για να αναδείξει το εγώ του.
Εξήγησε τη σημασία της ομαδικότητας στο ποδόσφαιρο που είναι αντίστοιχη με αυτήν στον οργανισμό.
Τόνισε ότι «δεν μπορείς να καινοτομήσεις σε αυτό το επίπεδο και δεν μπορείς να αντιγράψεις την τεχνική των ποδοσφαιριστών μιας κορυφαίας ομάδας, αλλά τον τρόπο σκέψης των ποδοσφαιριστών. Ακριβώς αυτό κάνεις και με τους οργανισμούς. Κι αυτό κάνει τη διαφορά… Έχω την ευθύνη μου, τη δουλειά μου και πρέπει να λειτουργώ με έναν τρόπο που να διευκολύνει και τους άλλους να κάνουν τη δουλειά τους… Συνηθίζουμε να κολλάμε στο εγώ μας και το ίδιο ισχύει με τους οργανισμούς. Οι μεγάλες ομάδες όμως ψάχνουν παίκτες που σκέφτονται πάνω και πέρα από τον εαυτό τους…».
Ο κ. Ferrell ανέλυσε τις αυταπάτες των ηγετών μέσα από τέσσερις εκδοχές: να υπολογίζουν τους άλλους όσο τον εαυτό τους, να θεωρούν ότι όλοι οι άλλοι είναι κατώτεροι, να θεωρούν ότι είναι οι ίδιοι κατώτεροι από τους άλλους και η τέταρτη αυταπάτη έχει να κάνει με την εικόνα που δίνουν στους άλλους.
«Όταν αρχίζει ο διαχωρισμός εγώ, εσείς, οι άλλοι, τότε αρχίζουν η αδράνεια και τα προβλήματα» τόνισε και μεταξύ άλλων εξήγησε ότι όταν κοιτάμε τους άλλους προς τα κάτω συνήθως έχουμε ανυπομονησία και απαιτήσεις, θεωρούμε ότι οι άλλοι πρέπει να τρέξουν γα να μας φτάσουν και γινόμαστε αδιάφοροι ή θεωρούμε ότι χάνουμε τον χρόνο μας με τους άλλους, τους βλέπουμε υποτιμητικά και θεωρούμε ότι αξίζουμε καλύτερο μισθό, γραφείο… και τότε τυφλωνόμαστε.
Έμπνευση από τη νέα γενιά
Ο Patrick Blethon, President, Otis Europe, Middle East & Africa, βρίσκεται στο τιμόνι της μεγαλύτερης διεθνώς εταιρείας ανελκυστήρων Otis και έχοντας μοναδική εμπειρία στη διοίκηση μιας πολυεθνικής επιχείρησης που λειτουργεί σε όλο τον πλανήτη μίλησε για τις ουσιαστικές αλλαγές, χωρίς τις οποίες ο όμιλος που διοικεί δεν θα κατείχε την περίοπτη θέση που σήμερα κατέχει.
Ο κ. Blethon είναι Γάλλος, έχει δουλέψει σε όλο τον κόσμο και σήμερα ζει στις Βρυξέλλες απ’ όπου διοικεί έναν όμιλο 200.000 εργαζομένων.
O κ. Blethon μίλησε για μια σειρά από πρακτικές που υιοθέτησε η ηγεσία στην εταιρεία του, με ενδεικτική τη δημιουργία σκιώδους επιτροπής managers από νέους ανθρώπους, που σε δεδομένη συγκυρία βοήθησαν την ηγεσία να δει και να αντιληφθεί ρεαλιστικά πράγματα που δεν φανταζόταν.
Σχολίασε ότι η νέα γενιά δίνει μια μεγάλη έμπνευση στον οργανισμό και στην ηγεσία για το πώς μπορεί να διοικήσει αποτελεσματικά.
Αναφέρθηκε επίσης στην ανάγκη εισόδου περισσότερων γυναικών στο επιχειρείν και μετέφερε πολύτιμη εμπειρία στους συνέδρους από τα προβλήματα που κλήθηκε να διαχειριστεί στα διάφορα σημεία του κόσμου όπου εργάστηκε. Εξάλλου, η πρώτη του εμπειρία ως ηγέτη ήταν στη Ρωσία.
Εκεί η εταιρεία έχανε χρήματα και ήταν αδιανόητο για αμερικανική εταιρεία να χάνει χρήματα στη συγκεκριμένη αγορά. Μίλησε για την ανάγκη να κατανοήσει την πολυπλοκότητα του οργανισμού.
«Πώς θα κόψουμε την πίτα και πώς θα προωθήσουμε αλλαγές στην ηγεσία ήταν το ζητούμενο… Έπρεπε να αναδιοργανώσω τον οργανισμό, κάτι που έπρεπε να γίνει βήμα-βήμα, ενώ πρόκληση ήταν και το πώς θα προωθήσω αλλαγές στη διοίκηση. Με την ομάδα μου κάναμε έρευνα και είδαμε πόσο χρόνο ξοδεύαμε στο coaching και την ανάπτυξη των εργαζομένων…».
Σε έναν άλλο σταθμό της καριέρας του, στην Ινδία, διδάχθηκε την αξία τού να μοιράζεσαι τους στόχους, να ενδυναμώσεις τους ανθρώπους προκειμένου να δουλέψουν με έναν συνεργατικό τρόπο.
«Η δική σας η δουλειά είναι να κάνετε coaching, mentoring… είναι πολύ σημαντικό» είπε απευθυνόμενος στους συνέδρους, εξηγώντας ότι οι ηγέτες των εταιρειών δεν σκέφτονται έξω από το κουτί. Έτσι όμως οι στόχοι δεν φτάνουν μέχρι τον τελευταίο εργαζόμενο του οργανισμού…
Υπάρχουν ευκαιρίες στην Ελλάδα
Σχολιάζοντας το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα, ο πρόεδρος της Otis Europe, Middle East & Africa Patrick Blethon, εμφανίστηκε αισιόδοξος και σημείωσε ότι «…τα πράγματα δουλεύουν, παρά τις φερόμενες εξελίξεις… Έχετε πολλά στοιχεία που μπορούν να σας πάνε μπροστά… Ξέρω την Ελλάδα 30 χρόνια. Έχετε ισχυρό εκπαιδευτικό σύστημα, ταλέντα… Υπάρχουν ευκαιρίες. Εξάλλου είστε χώρα χαμηλού εργατικού κόστους. Ίσως πρέπει να επενδύσετε σ’ αυτό…».
