Τoυ Χρήστου Σταϊκούρα, καθηγητή ΟΠΑ, βουλευτή Φθιώτιδας Ν.Δ.
ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ του Κρατικού Προϋπολογισμού για το 2026 δεν είναι μία στεγνή παράθεση αριθμών, εκτιμήσεων και προβλέψεων, αλλά ένα σχέδιο συνέχειας, συνέπειας και σταθερότητας για τη χώρα.
ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ απλώς την επόμενη χρονιά, αλλά συμπυκνώνει μια πορεία 7 ετών, μια συνεχή εθνική προσπάθεια που ξεκίνησε το 2019 και είχε στόχο μια οικονομία σταθερή, αξιόπιστη και αναπτυξιακή.
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα, μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον, καταφέρνει να διατηρεί τη δημοσιονομική της αξιοπιστία, να ενισχύει την αναπτυξιακή της προοπτική και να προχωρά στον δρόμο της οικονομικής ωρίμανσης και της ευρωπαϊκής σύγκλισης.
ΑΥΤΗ Η ΕΠΤΑΕΤΗΣ πορεία δεν ήταν ούτε εύκολη ούτε αυτονόητη. Είναι αποτέλεσμα πολιτικής βούλησης, συνεκτικής οικονομικής στρατηγικής, ρεαλιστικού σχεδίου, συλλογικής προσπάθειας και σκληρής δουλειάς.
Βασικοί πυλώνες:
1. Η δημοσιονομική σταθερότητα, από τους ακρογωνιαίους λίθους της προόδου. Από το 2019, η κυβέρνηση ακολουθεί, σταθερά, μια πολιτική δημοσιονομικής υπευθυνότητας. Ακόμη και μέσα στις αλλεπάλληλες κρίσεις, η κυβέρνηση κατάφερε να στηρίξει την κοινωνία και, ταυτόχρονα, να παραμείνει εντός οικονομικών στόχων.
Συνεπώς, δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα βρίσκεται ανάμεσα στις χώρες με τις καλύτερες δημοσιονομικές επιδόσεις της Ευρωζώνης, καταγράφοντας σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα. Πλεονάσματα, τα οποία πρωτίστως προέρχονται από την αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας και από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής τα τελευταία χρόνια.
Αυτή είναι πολιτική ευθύνης και σταθερότητας. Σταθερότητα όχι ως αυτοσκοπός, αλλά ως προϋπόθεση ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής και εθνικής ασφάλειας.
2. Η φορολογική πολιτική, όχι απλώς ως εργαλείο είσπραξης εσόδων, αλλά ως μοχλός ανάπτυξης, δικαιοσύνης και εμπιστοσύνης.
Από το 2019, η κυβέρνηση ακολουθεί μια συνεπή στρατηγική φορολογικών μειώσεων για νοικοκυριά και επιχειρήσεις, 83 τον αριθμό, με κοινωνικό και αναπτυξιακό πρόσημο.
Όχι αποσπασματικά, αλλά με σχέδιο και διαρκή στόχο τη στήριξη του διαθέσιμου εισοδήματος, την ενίσχυση της παραγωγής και τη δημιουργία ευνοϊκού επενδυτικού κλίματος.
Ενδεικτικά σημειώνεται ότι 6 μόλις φόροι από αυτούς που μειώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, και συγκεκριμένα η μείωση του φορολογικού συντελεστή στις επιχειρήσεις από το 28% στο 22%, η μείωση του ΕΝΦΙΑ μεσοσταθμικά κατά 35%, η κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, η αύξηση του αφορολόγητου ορίου για κάθε τέκνο και η μείωση του ΦΠΑ σε συγκεκριμένα αγαθά και υπηρεσίες, ήταν ύψους 4,2 δισ. ευρώ.
Και σήμερα, με το Προσχέδιο, προστίθενται μειώσεις στη φορολογία εισοδήματος, ύψους 1,6 δισ. ευρώ.
Όλες αυτές είναι σημαντικές μόνιμες μειώσεις φόρων για φυσικά και νομικά πρόσωπα, ενισχύοντας το διαθέσιμο εισόδημά τους.
3. Η μείωση του δημοσίου χρέους, ως υποχρέωση προς τις επόμενες γενιές. Από το 2019, η Ελλάδα αυτό το επιτυγχάνει, αδιάλειπτα.
Το χρέος της Γενικής Κυβέρνησης, ως ποσοστό του ΑΕΠ, αναμένεται να παρουσιάσει, για έκτο συνεχόμενο έτος, τη μεγαλύτερη αποκλιμάκωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, και να διαμορφωθεί στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2010.
Οι δαπάνες για τόκους, μετά το 2021, διαμορφώνονται κοντά στο 3% του ΑΕΠ και η χώρα προχωρά, σταθερά τα τελευταία χρόνια, σε πρόωρες αποπληρωμές χρέους του θεσμικού τομέα και διμερών δανείων με τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης.
Η μείωση του δημοσίου χρέους δεν είναι συγκυριακή, είναι διαρθρωτική. Και είναι ευθύνη μας να συνεχίσουμε έτσι.
4. Η ανάπτυξη, η άλλη όψη της σταθερότητας και της υπευθυνότητας. Παρά το ασταθές διεθνές περιβάλλον, η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας είναι διαρκής και ποιοτικά αναβαθμισμένη.
Η οικονομία προβλέπεται να συνεχίσει, για έκτο συναπτό έτος, να καταγράφει υψηλότερο ρυθμό πραγματικής ανάπτυξης σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, σταθερά άνω του 2% για έκτο διαδοχικό έτος.
Αυτή η ανάπτυξη, πέρα από την κατανάλωση, στηρίζεται στις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Επενδύσεις οι οποίες έχουν αυξηθεί σχεδόν κατά 60% από το 2019, επίδοση η οποία είναι η καλύτερη ανάμεσα στις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μειώνοντας έτσι σημαντικά το επενδυτικό κενό της χώρας, ενώ οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών κινούνται πάνω από το 40% του ΑΕΠ. Ταυτόχρονα, η ανεργία μειώνεται στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2008.
Αυτά τα στοιχεία δείχνουν μια ποιοτικά διαφορετική οικονομία, που παράγει αξία, δημιουργεί θέσεις εργασίας, μειώνει την εξάρτηση από τον εξωτερικό δανεισμό.
5. H σταδιακή σύγκλιση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως αποτύπωμα της προόδου. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας, σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, από το 63% του ευρωπαϊκού μέσου όρου το 2019 έχει ανέλθει στο 72% το 2024, και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 75% το 2026.
Τούτο αποκαλύπτει άνοδο των εισοδημάτων. Η Ελλάδα συγκλίνει με την Ευρώπη, τόσο στους αριθμούς όσο και στις προσδοκίες και τις ευκαιρίες που δημιουργεί.
Η πορεία αυτή πρέπει να έχει συνέχεια και να εδράζεται στην υπευθυνότητα.
ΩΣΤΟΣΟ, παρά αυτές τις συλλογικές οικονομικές επιτυχίες, δεν μπορούμε να αγνοούμε τις δυσκολίες, γιατί οι προκλήσεις δεν έχουν εκλείψει.
Ο πληθωρισμός πιέζει τα νοικοκυριά, κάτι που είναι αισθητό στην καθημερινότητα, και η εύρεση προσιτής στέγης, ιδίως για τα νέα ζευγάρια, έχει δυσκολέψει.
Η παραγωγικότητα εξακολουθεί να υστερεί σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, όπως και το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα, ενώ το δημογραφικό πρόβλημα αποτελεί μείζον εθνικό πρόβλημα.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για ζητήματα που απαιτούν σοβαρό, μακροπρόθεσμο σχεδιασμό. Η πολιτεία οφείλει να επιμείνει σε στοχευμένες λύσεις, κίνητρα και ενεργητικές πολιτικές στήριξης της κοινωνίας, με σεβασμό στους δημοσιονομικούς στόχους και κανόνες.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ, υπευθυνότητα σημαίνει ευσταθής ισορροπία ανάμεσα στην κοινωνική ευαισθησία και στη δημοσιονομική σύνεση.
Από το 2019 μέχρι σήμερα, η Ελλάδα ακολουθεί μια σταθερή, συνεπή και υπεύθυνη οικονομική πολιτική. Μια πολιτική που μείωσε φόρους, περιόρισε το χρέος, επέφερε δημοσιονομική σταθερότητα, πέτυχε βιώσιμη ανάπτυξη
και επανέφερε την αξιοπιστία της χώρας.
Η ελληνική οικονομία έχει κάνει βήματα προόδου και η Ελλάδα κερδίζει έδαφος σε αξιοπιστία, σε αυτοπεποίθηση, σε δυναμισμό, σε συνολική ισχύ.
ΌΜΩΣ, Η ΠΡΟΟΔΟΣ που έχει επιτευχθεί δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη, καθώς η ιστορία έχει δείξει ότι η στασιμότητα ισοδυναμεί με οπισθοδρόμηση.
Αν δεν ενισχύσουμε σταθερά την προοπτική και τις προσδοκίες της κοινωνίας, με δίκαιη κατανομή των ευκαιριών και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, κινδυνεύουμε να ανακόψουμε τη θετική πορεία της χώρας.
ΤΟ ΠΡΟΣΧΕΔΙΟ του Κρατικού Προϋπολογισμού μάς δίνει την ευκαιρία να δούμε την επόμενη μέρα όχι με εφησυχασμό, αλλά με ρεαλισμό και ευθύνη.
Απαιτείται προσωπική υπευθυνότητα, συλλογική συνείδηση και αλληλεγγύη. Με ενσυναίσθηση, συνεργασία και σεβασμό στην κοινωνική δικαιοσύνη, μπορούμε όλοι μαζί να χτίσουμε μια Ελλάδα πιο ανθεκτική, ανταγωνιστική και δίκαιη – μια Ελλάδα ολόπλευρα πιο ισχυρή.
