Της Σοφίας Βούλτεψη, βουλευτή Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών Ν.Δ., πρώην υφυπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφου
ΑΚΟΥΩ τον τελευταίο καιρό μια ανούσια και αδιέξοδη -αλλά δυστυχώς όχι ανέξοδη- συζήτηση γύρω από το αν προηγείται από πλευράς δράσης (και όχι μόνο νομοθετικής) η παράνομη ή
η νόμιμη μετανάστευση.
Η εμπειρία, όμως, έχει δείξει ότι αυτά τα δύο πάνε μαζί. Όχι μόνο η διεθνής εμπειρία, αλλά και η ελληνική, δεδομένου ότι η Ελλάδα, ως χώρα πρώτης υποδοχής, έζησε και ζει στο πετσί της την προσφυγική/μεταναστευτική κρίση, με αποτέλεσμα να μετατραπεί σε ένα είδος «εργαστηρίου», για τις καλές πρακτικές του οποίου ενδιαφέρθηκε όλη η Ευρώπη, αλλά και ο ΟΗΕ.
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ζουν και εργάζονται νόμιμα 750.000 μετανάστες – οι οποίοι πριν γίνουν νόμιμοι ήταν παράνομοι.
Σ’ αυτούς μέχρι πρόσφατα προστίθεντο άλλοι 8.000 που συμπλήρωναν το απαιτούμενο διάστημα παραμονής στη χώρα, εργαζόμενοι παράνομα και χωρίς καταβολή ασφαλιστικών εισφορών. Εφόσον εργάζονταν στις ελληνικές επιχειρήσεις ήταν κατάλληλοι και χρήσιμοι για την ελληνική οικονομία, που αναζητούν απεγνωσμένα εργαζόμενους για εργασίες τις οποίες
δεν προτιμούν οι Έλληνες. Δεν πρόκειται για ελληνικό, αλλά για παγκόσμιο φαινόμενο.
ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ 5078/2023 νομιμοποιήθηκαν άλλοι 30.000. Με πιστοποιητικά λευκού ποινικού μητρώου και συμβόλαια εργοδοτών. Στο μεταξύ, χιλιάδες νόμιμοι μετανάστες έφυγαν για χώρες, όπως η Ισπανία και η Ιταλία, και εργάζονται στον αγροτικό, τον κατασκευαστικό, τον τουριστικό και τον μεταποιητικό τομέα των χωρών αυτών, αυξάνοντας την παραγωγή και το ΑΕΠ τους.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ άλλωστε τυχαίο ότι μόλις τον περασμένο Ιούλιο, η κυβέρνηση Μελόνι, γνωστή για τη σκληρή μεταναστευτική πολιτική της, εξέδωσε νέο διάταγμα για την είσοδο στη χώρα
497.000 αλλοδαπών εργαζομένων για την τριετία 2026-2028, προοριζόμενων για τον αγροτικό και τον τουριστικό τομέα.
Το αμέσως προηγούμενο διάταγμα, που προέβλεπε 452.000 αλλοδαπούς εργαζομένους δεν είχε λειτουργήσει, αφού το 2023 είχαν δοθεί μόλις 9.000 άδειες εισόδου, δηλαδή μόνο το 7,5% από τους 136.000 που προβλέπονταν για εκείνη τη χρονιά.
ΑΥΤΌ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ επειδή για την είσοδο σε μια χώρα λειτουργούν και άλλοι παράγοντες, άλλα υπουργεία και υπηρεσίες, τα προξενεία, που φοβούνται μήπως κάποιοι από τους προσερχόμενους είναι «τρομοκράτες σε ύπνωση» (άρα με λευκό ποινικό μητρώο), που θα ενεργοποιηθούν μόλις φτάσουν στην Ευρώπη.
ΌΧΙ ΠΩΣ ΔΕΝ μπορεί να συμβεί αυτό και με τους παράνομα εισερχόμενους. Αλλά όσο βρίσκονται στα camp και αν εκεί ξεκινά η διαδικασίας ένταξης, υπάρχει (πρέπει να υπάρχει) ένα σύστημα παρακολούθησης, κυρίως από ψυχολόγους και νομικούς ειδικευμένους στον εντοπισμό αυτών των περιστατικών. Γι’ αυτό είχαμε σχεδιάσει τα Γραφεία Ένταξης μέσα στις
δομές, με χρήματα από το Ελβετικό Πρόγραμμα, καθώς και για να αποφεύγεται η εμπορία ανθρώπων.
ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, όλοι οι ριζοσπαστικοποιημένοι που ενεπλάκησαν σε τρομοκρατικές ενέργειες ήταν προηγουμένως νόμιμοι και συχνά με ιθαγένεια.
Καθυστερήσεις εναντίον βραβείων
ΈΝΑ ΆΛΛΟ σημαντικό θέμα είναι οι ασυνόδευτοι ανήλικοι που μπορούν να ενταχθούν ευκολότερα, να πάνε στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, σε τεχνικές σχολές, να προσανατολιστούν σε τομείς της ελληνικής οικονομίας με ανάγκες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ που αναπτύξαμε για την προστασία και τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό Εθνικός Μηχανισμός Επείγουσας Ανταπόκρισης, ασφαλείς ζώνες, πρόγραμμα Helios junior, για εκπαίδευση και -για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα- στέγαση μετά την ενηλικίωσή τους, επισκέψεις με τους αστυνομικούς ψυχολόγους του Τμήματος Παιδικής Προστασίας), πήραμε το Πανευρωπαϊκό Βραβείο Πρόληψης Εγκληματικότητας.
Και δεν έχει σημασία η ακριβής ηλικία. Στο νομικό μας σύστημα εξάλλου υπάρχουν και τα ελαφρυντικά της μετεφηβικής ηλικίας. Γιατί οι νέοι, ανεξαρτήτως ενηλικότητας, βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο του οργανωμένου εγκλήματος και της ριζοσπαστικοποίησης.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά ομόφωνα (δηλαδή και με τις ψήφους χωρών που δεν έχουν ψηφίσει ποτέ μαζί) ο ΟΗΕ συνέστησε στα κράτη-μέλη του να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ελλάδας.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της συμβολής της Συνομοσπονδίας της Ελβετίας σε επιλεγμένα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ελληνική Δημοκρατία λαμβάνει από το 2022 χρηματική συνεισφορά ύψους 40 εκατ. ελβετικών φράγκων προκειμένου να υποστηριχθούν και να υλοποιηθούν δράσεις που αφορούν την αντιμετώπιση όλων των παραπάνω προβλημάτων.
ΜΑΛΙΣΤΑ, τον Μάρτιο του 2024 ξεκίνησαν διερευνητικές επαφές με το υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου για την επέκταση του προγράμματος και αύξηση της επιχορήγησης.
Δυστυχώς, από τον Ιούλιο του 2024 το πρόγραμμα καρκινοβατεί και κινδυνεύει να πάει στα βράχια (μαζί με τα λεφτά που δίνουν θέσεις εργασίας σε Έλληνες), λόγω αδικαιολόγητων και προσχηματικών καθυστερήσεων της «αρμόδιας» Γενικής Γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής και της Διεύθυνσης Κ Κοινωνικής Ένταξης. Δηλαδή μας χαρίζουν λεφτά και δεν τα παίρνουμε – πιθανόν για να βγουν άχρηστοι οι προηγούμενοι.
ΚΑΤΑΛΗΓΩ όπως άρχισα: Η νόμιμη μετανάστευση, που εξυπηρετεί την ελληνική οικονομία, συνδέεται άμεσα και με το προσφυγικό/μεταναστευτικό. Όταν χρησιμοποιούμε γλώσσα του μίσους και σπέρνουμε την ξενοφοβία, αποτρέπουμε και τη νόμιμη μετανάστευση.
ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ, όπου η κεντροδεξιά υπέκυψε στα συνθήματα της ακροδεξιάς, έρευνα έδειξε πως πλέον δεν πηγαίνουν εξειδικευμένοι νόμιμοι μετανάστες, διότι η γλώσσα του μίσους έχει μετατρέψει σε ανεπιθύμητους όλους τους αλλοδαπούς.
Λογικό, αφού σκέπτονται πως «αν μας μετράνε με βάση το χρώμα του δέρματός μας, πώς θα αποδείξουμε ότι είμαστε νόμιμοι στους πολίτες που κοιτούν τους πάντες με καχυποψία;».
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Με τη μετανάστευση δεν θα γίνει «αντικατάσταση πληθυσμού», όπως λένε τα πιασάρικα συνθήματα. Θα αυξηθεί το ΑΕΠ της χώρας και θα επιστρέψουν οι Έλληνες που έφυγαν μαζί με τα παιδιά τους.
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, οι επιχειρηματίες θα περιμένουν μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία!
