Skip to main content

Θόδωρος Σκυλακάκης: Προς την είσοδο σε έναν νέο μέγα-κύκλο ανάπτυξης

Τoυ Θόδωρου Σκυλακάκη, αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, υποψήφιου βουλευτή Επικρατείας με τη Νέα Δημοκρατία

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ της ελληνικής οικονομίας εξαρτάται από το αποτέλεσμα των επικείμενων εκλογών. Όσο για το παρόν της, είναι σίγουρα πολύ καλύτερο από το πρόσφατο, «ασθενικό» παρελθόν της, αφού κατάφερε να «τρέχει» με ρυθμό ανάπτυξης κοντά στο 6%, παρά τις δυσκολίες που προκάλεσαν οι διαδοχικές κρίσεις (πανδημία, ενεργειακή-πληθωριστική κρίση).

ΤΟ 2019 η οικονομία που παραλάβαμε είχε λιγότερες επενδύσεις από εκείνες που απαιτούνταν για τη διατήρηση του φυσικού της κεφαλαίου. Παράλληλα, η ακραία φορολόγηση επί των ημερών της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, είχε οδηγήσει στο λεγόμενο brain drain, τη μετανάστευση, δηλαδή, κυρίως νέων επιστημόνων. Η χώρα είχε φτάσει στο σημείο κάθε έτος να έχει μικρότερο παραγωγικό ιστό από το προηγούμενο. Αυτό ήταν το «θανάσιμο αμάρτημα» της πολιτικής που παραλάβαμε.

ΚΑΙ ΣΥΝΕΒΗ, ακριβώς επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν τότε στη διακυβέρνηση της χώρας, δεν αντιλαμβανόταν πώς ακριβώς λειτουργεί η οικονομία, και πρωτίστως ότι δεν είναι ένα πεδίο εκτόνωσης ιδεολογικών ανησυχιών και καταστροφικών ιδεοληψιών. Και ενώ θα ήλπιζε κανείς πως το πάθημα θα γινόταν, τουλάχιστον, μάθημα, τα στελέχη του, ακόμη και σήμερα, αδυνατούν να συλλάβουν την οικονομία ως ένα δυναμικό σύστημα, όπου -κατά βάση- η πορεία του καθορίζεται από τα κίνητρα που έχουν οι άνθρωποι για δουλειά και δημιουργία.

ΚΑΤΙ που σημαίνει ότι όταν «σκοτώνει» κάποιος τα κίνητρα, στην ουσία πλήττει θανάσιμα την ίδια την οικονομία. Αυτό συνέβη στα χρόνια διακυβέρνησης της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν και εφαρμόστηκε η χειρότερη οικονομική πολιτική, με κύρια χαρακτηριστικά την υπέρογκη φορολογία στην εργασία και στο κεφάλαιο.

ΕΜΕΙΣ, από την πλευρά μας, εφαρμόζουμε πολιτικές και ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που έχουν ως αποτέλεσμα τέσσερα χρόνια μετά το 2019 μεγαλύτερο ΑΕΠ, κατά 25 δισ. ευρώ περίπου (από 183 δισ. ευρώ το 2019 στα 208 δισ. ευρώ το 2022). Μάλιστα, στο τέλος της φετινής χρονιάς υπολογίζουμε πως θα αυξηθεί περαιτέρω, κατά 38 δισ. ευρώ, σε σχέση με το 2019.

ΑΚΟΜΗ, αυξήσαμε τις νέες θέσεις εργασίας, κατά 300.000 περίπου. Έχουμε πετύχει σημαντική μείωση της ανεργίας, που αποτελεί το χειρότερο είδος κοινωνικής ανισότητας – τόσο από πλευράς παραγωγικότητας της οικονομίας όσο και εισοδημάτων.

ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ αναμένουμε ρεκόρ τουρισμού, έχουμε ρεκόρ εξαγωγών αγαθών (ακόμα και χωρίς τα καύσιμα), ενώ και δημοσιονομικά, είναι επιτυχημένη η εκτέλεση των προϋπολογισμών, παρά τις αντιξοότητες. Εξαιρετικά σημαντικό είναι το γεγονός ότι η μείωση του δημοσίου χρέους -κοντά στις 10 μονάδες, από αυτό το οποίο παραλάβαμε- ήρθε μετά από μία περίοδο κατά την οποία κάναμε τις μεγαλύτερες δαπάνες από καταβολής του ελληνικού κράτους. Και ορθώς πράξαμε, καθώς αυτές οι δαπάνες έπιασαν τόπο, αποδεδειγμένα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της επιστρεπτέας προκαταβολής, ένα μέτρο με βασικό προσανατολισμό τους συνεπείς.

ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ έρχεται να προστεθεί ένα πιο υγιές εγχώριο τραπεζικό σύστημα, το οποίο φαίνεται πως αντέχει την αύξηση των επιτοκίων που κλονίζει άλλα διεθνή τραπεζικά συστήματα. Αξίζει να επισημανθεί πως τα κόκκινα δάνεια αντιστοιχούν σε ποσοστό κάτω του 10% (από 47% που τα παραλάβαμε), ενώ παράλληλα έχει αρχίσει να αυξάνεται η δανειοδότηση των επιχειρήσεων.

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, σε σχέση με το 2019 έχουμε σημαντική αύξηση των επενδύσεων σε πραγματικούς όρους. Και έχουμε δει μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι η Ελλάδα είναι ήδη από τα πρώτα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στην υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (στα τρία πρώτα που έχουν καταθέσει τρίτο αίτημα πληρωμής).

ΚΑΙ ΤΟ αξιοσημείωτο είναι πως το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του πολύτιμου χρηματοδοτικού εργαλείου (75%-80%) θα μπει στην οικονομία μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Για να συμβεί αυτό, όμως, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς πρόκειται για ένα χρηματοδοτικό εργαλείο που δεν… χωράει ερασιτεχνισμούς, ιδεοληψίες, επαναδιαπραγματεύσεις και μεγαλοϊδεατισμούς. Αυτό που απαιτεί είναι σκληρή δουλειά, ελέγχους, πειθαρχία, ανάληψη ευθύνης από κάθε υπουργό και κάθε κρατικό λειτουργό και σύστημα κινήτρων.

Η ΔΕ ανάκτηση της επενδυτικής βαθμίδας, η οποία θα έρθει με την ολοκλήρωση των εκλογών και την ανανέωση της κυβερνητικής θητείας για τη Νέα Δημοκρατία, θα οδηγήσει την οικονομία μας κυριολεκτικά σε «αλλαγή πίστας». Η Ελλάδα θα εξελιχθεί σε βασικό επενδυτικό προορισμό, κάτι
που έχει να συμβεί στη χώρα μας από τη δεκαετία του ’60. Η είσοδος της χώρας σε έναν νέο μέγα-κύκλο ανάπτυξης, που προβλέπει η Barclays, τον τρίτο από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, είναι στο χέρι μας. Εξαρτάται όμως καθοριστικά από την ψήφο της Κυριακής.