Του Παύλου Αρναούτη,
προέδρου του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Ιατρικών Βιοτεχνολογικών Προϊόντων (ΣΕΙΒ) και μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής της MedTech Europe
… Θα πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι η εσπευσμένη έναρξη της νέας διαδικασίας χορήγησης των παροχών, ο σχεδιασμός και οι αλλαγές του σχεδιασμού στην πορεία του έργου δημιούργησαν συγχύσεις και ερωτήματα που αποτυπώνονται τώρα στις υφιστάμενες υποβολές. Επίσης, αποτυπώθηκαν τα πρώτα προβλήματα που τα περισσότερα συνδέονται με το παρελθόν και τον πρόχειρο λογιστικό έλεγχο…»
Η δήλωση αυτή δεν ανήκει σε κάποιον πάροχο του ΕΟΠΥΥ αλλά στον ίδιο τον Οργανισμό, όπου στην ανακοίνωση 394/07.07.2017 της Συνεδρίασης του Δ.Σ. χαρακτηρίζει την πορεία της εκκαθάρισης των υποβληθέντων δικαιολογητικών όχι ενθαρυντική αλλά… ούτε και αποθαρρυντική.
Πράγματι το τελευταίο διάστημα υπάρχει ένας οργασμός στην Αριστοτέλους, στον ΕΟΠΥΥ, αλλά και στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έκδοσης Νομοθετημάτων, κυρίως για θέματα που αφορούν τη διαδικασία διακίνησης και παροχής προς τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ των Ιατροτεχνολογικών Υλικών (Αναλώσιμου Υγειονομικού, Διαγνωστικά Ελέγχου Διαβήτη κ.λπ.) αλλά και της εξόφλησης των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τους παρόχους, μερικές εκ των οποίων χρονολογούνται από το 2012 και πίσω.
Αυτό το έργο τρόμου για τους προμηθευτές και παρόχους, αλλά κυρίως για τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς τα απαραίτητα Αγαθά Υγείας, λόγω των ελλείψεων που μοιραία θα επέλθουν αν ο ΕΟΠΥΥ δεν πληρώσει κάποια στιγμή τις υποχρεώσεις του και σταματήσει «απλώς να υπόσχεται» έχει ξεκινήσει από πέρσι. Προκαλεί δε θυμηδία σε κάθε άλλο Ευρωπαίο πολίτη πλην της Ελλάδος ο ορισμός της «ληξιπρόθεσμης οφειλής» εκ μέρους του υπουργείου Οικονομικών «ως ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις φορέων της Κεντρικής Διοίκησης ορίζονται οι απλήρωτες υποχρεώσεις προς τρίτους φορείς εκτός Γενικής Κυβέρνησης, που αφορούν σε μη χρηματοοικονομικές συναλλαγές, μετά την πάροδο ενενήντα (90) ημερών από την ημερομηνία υποχρέωσης» όταν ο νόμος 4152 για την καταπολέμηση της καθυστέρησης των οφειλών ορίζει ότι το Δημόσιο πρέπει να εξοφλεί τις υποχρεώσεις του εντός τριάντα (30) ημερών, ενώ τα Νομικά Πρόσωπα του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα που παρέχουν Υγειονομική Μέριμνα όπως ο ΕΟΠΥΥ, έχουν 30 επιπλέον ημέρες. Πρέπει δηλαδή να εξοφλούν τις υπηρεσίες και τα αγαθά που έλαβαν εντός 60 ημερών. Επομένως το ΓΛΚ θεωρεί ληξιπρόθεσμη μόνο μια οφειλή άνω των 150 ημερών (5 μηνών δηλαδή) όταν το ίδιο το Δημόσιο, όχι μόνο θα έχει στείλει τον Δικαστικό Επιμελητή, αλλά θα έχει ήδη προβεί στη συντηρητική κατάσχεση κάθε περιουσίας οποιοδήποτε κακομοίρη που δεν θα έχει πληρώσει τους φόρους του εντός 30 ημερών.
Τους τελευταίους μήνες οι αιφνιδιασμοί είναι αλλεπάλληλοι και τα ΦΕΚ εκδίδονται με καταιγιστικούς ρυθμούς. Από τον φετινό Μάρτιο μέχρι που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουν εκδοθεί 5 ΦΕΚ που αναφέρονται σε θέματα προμήθειας ιατροτεχνολογικών προϊόντων, για τον ΕΟΠΥΥ και αιτιολογημένα κάθε καλόπιστος παρατηρητής θα αναρωτηθεί: Μήπως εκεί κάπου στο Μαρούσι «απόψε αυτοσχεδιάζουμε»; Πώς να εξηγηθεί διαφορετικά η έκδοση όλων αυτών των αποφάσεων, πολλές δε με τη μορφή νόμου, πολύ συχνά αντικρουόμενων μεταξύ τους. Η αρχή έγινε με τη νομοθετική απαίτηση να δηλώνονται από τον «εισαγωγέα-κατασκευαστή-αντιπρόσωπο με την μορφή Υπεύθυνης Δήλωσης οι τρεις χαμηλότερες τιμές αγοράς του συγκεκριμένου είδους, με τις οποίες αυτό κοστολογείται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η τιμή του προϊόντος προκύπτει από το μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών αγοράς σε χώρες της Ε.Ε.». Αυτό ήταν εντελώς ανέφικτο και οι προμηθευτές, ακόμη και αν ήθελαν, αδυνατούσαν να έχουν αξιόπιστη πρόσβαση σε τέτοια πληροφορία. Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του ΥΥ οι ενδεικτικές τιμές των ΜΗΣΥΦΑ καθορίζονται «από τον μέσο όρο των τριών χαμηλότερων τιμών των κρατών-μελών της ΕΕ όπου βρέθηκε τιμή». Δεν μπορούσε και για τα Ιατροτεχνολογικά Προϊόντα να ακολουθηθεί μια παρόμοια πιο «light» απαίτηση; Όχι, επέμεναν οι ιθύνοντες στη νομοθέτηση της υποχρεωτικής υποβολής από την εισαγωγέα των 3 Χαμηλότερων Τιμών της ΕΕ, με την μορφή δε Υπεύθυνης Δήλωσης, με ό,τι ποινικές συνέπειες συνεπάγεται αυτή σε περίπτωση που βρεθεί μια χαμηλότερη τιμή.
Δυστυχώς στην απόγνωσή τους πολλοί προμηθευτές και προκειμένου να εισπράξουν τα χρήματά τους για τα υλικά που έχουν ήδη παραδώσει και να μην κλείσουν τις επιχειρήσεις τους, αφήνοντας τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ χωρίς αγαθά και οδηγώντας στην ανεργία το προσωπικό τους, «εκών-άκων» υπέβαλαν ό,τι τιμές βρήκαν, με την ελπίδα να μη βρεθούν περισσότερο εκτεθειμένοι.
Το Μάιο δόθηκαν στην δημοσιότητα τα επιτρεπόμενα όρια δαπανών του ΕΟΠΥΥ για τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας από συμβεβλημένους ιδιώτες παρόχους και για παροχή ιατροτεχνολογικών προϊόντων και συμπληρωμάτων ειδικής διατροφής από συμβεβλημένους με τον Οργανισμό κατασκευαστές, εισαγωγείς, διανομείς/προμηθευτές για τη φετινή χρονιά.
Μάταια ο ΣΕΙΒ, με επίσημες επιστολές στη Διοίκηση του ΕΟΠΥΥ ζητά να ενημερωθούν οι προμηθευτές για τις δαπάνες που έχει καταγράψει ο Οργανισμός στο διάστημα του Α’ 5μηνου του 2017, για τις κατηγορίες και τις υποκατηγορίες που αναφέρονται στο ΦΕΚ, ώστε να γνωρίζουν σε ποιο επίπεδο αυτές έχουν ήδη φτάσει. Επίσης μάταια ζητά να πληροφορηθεί εγγράφως για τα προϊόντα που εντάσσονται στις διάφορες υποκατηγορίες π.χ. Υλικά Σακχαρώδους Διαβήτη, Υγειονομικού Υλικού κ.ά.
Το τελευταίο ΦΕΚ που αφορά τις τιμές αποζημίωσης του Αναλώσιμου Υγειονομικού Υλικού Σακχαρώδους Διαβήτη, δημοσιεύθηκε στις 27 Ιουνίου 2017. Η δραστική μείωση αποζημίωσης των υλικών αυτών προκάλεσε την ανησυχία ακόμη και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων-Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣ ΔΙΑ) που με Δελτίο Τύπου εξέφρασε την ανησυχία της για τα ποιοτικά προϊόντα που δεν θα μπορούν να κυκλοφορούν πλέον στην ελληνική αγορά.
Θα πρέπει επιτέλους για το καλό όλων των εμπλεκόμενων μερών και κυρίως των ασθενών, να πάψει η πολιτική ηγεσία του ΥΥ να νομοθετεί και οι εξουσιοδοτημένοι από αυτήν Οργανισμοί, να εκδίδουν αποφάσεις οι οποίες δεν έχουν μελετηθεί, σε όλη τους την έκταση ή οι υπηρεσίες τους είναι ανέτοιμες να εφαρμόσουν. Αυτό οδηγεί σε συνεχείς παρατάσεις της προθεσμίες εφαρμογής αυτών των αποφάσεων -πολλές φορές σιωπηρώς- ή με νεότερες αποφάσεις και βεβαίως αβεβαιότητα και αναστάτωση σε ολόκληρη την αγορά.
Τέλος, θα συντελούσε πολύ στην εξομάλυνση της παροχής των Ιατροτεχνολογικών Προϊόντων στους ασφαλισμένους του ο ΕΟΠΥΥ και στην οικοδόμηση σχέσεων αμοιβαίας εμπιστοσύνης, αν η ηγεσία του Οργανισμού έμπαινε στον κόπο κάποια στιγμή, να απαντήσει εγγράφως στα αλλεπάλληλα ερωτήματα των επίσημων φορέων των Προμηθευτών Ι/Π και να μην αρκείται στη σιωπή ή στις καλύτερες των περιπτώσεων, σε προφορικές απαντήσεις ακόμη και μεμονωμένων προμηθευτών.
Αξιέπαινη επομένως η αναγνώριση εκ μέρους της ηγεσίας του ΕΟΠΥΥ των προβλημάτων που δημιουργήθηκαν από την εσπευσμένη έναρξη των νέων διαδικασιών, αλλά αυτό δεν αρκεί για την επίλυση των τεράστιων προβλημάτων που δημιουργήθηκαν.
