Ο πρωτογενής τομέας βιώνει ταυτοχρόνως δύο άνευ προηγουμένου κρίσεις. Το σκάνδαλο των παράνομων επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ, που αποκαλύπτει βαθιά ρωγμή στην αξιοπιστία των θεσμών, και την ευλογιά των αιγοπροβάτων, που εξοντώνει τους κτηνοτρόφους, φέρνοντας στην επιφάνεια την αδυναμία του κρατικού μηχανισμού να επέμβει άμεσα και αποτελεσματικά.
Πρόκειται για δύο… θανατηφόρα χτυπήματα στην αγροτική οικονομία. Το ένα ηθικό – πολιτικό και το δεύτερο πανδημικό, που οδηγούν σε απόλυτη απόγνωση τους αγρότες. Τους πραγματικούς αγρότες, αυτούς που μοχθούν καθημερινά στα χωράφια και τις κτηνοτροφικές μονάδες. Τους νοικοκυραίους, με τους καθαρούς λογαριασμούς. Τους υπεύθυνους αγρότες, που δηλώνουν τα κρούσματα ευλογιάς (ας μην ξεχνάμε και την πανώλη) και θανατώνουν τα ζωντανά τους.
Αυτούς τους αγρότες οφείλει να προστατεύσει η κυβέρνηση. Τους επαγγελματίες του κλάδου, που θα κρατήσουν ζωντανό τον πρωτογενή τομέα στη χώρα μετά την αποδρομή των δύο κρίσεων.
Ο κρατικός μηχανισμός δύναται να καθαρίσει το πεδίο από τους κατ’ επίφαση γεωργούς και κτηνοτρόφους και, παράλληλα, να στηρίξει όσους παράγουν με υπευθυνότητα, όπως και τους κτηνοτρόφους που έμειναν δίχως ζωικό κεφάλαιο, εφαρμόζοντας την ίδια στιγμή μέτρα υγειονομικής ασφάλειας που θα φέρουν άμεσα αποτελέσματα.
Αν η κυβέρνηση δεν κινηθεί γρήγορα, έξυπνα, δίκαια, οι πραγματικοί δικαιούχοι ενισχύσεων θα αποθαρρυνθούν, αγροτικές επενδύσεις θα αναβληθούν, η δυναμική της κτηνοτροφίας θα περιοριστεί, τα κόστη βασικών αγαθών κυριολεκτικά θα ξεφύγουν κάθε λογικής, η εθνική πρωτογενής παραγωγή θα υποβαθμιστεί, οι εισαγωγές αγαθών θα αυξηθούν, η εξαγωγική δραστηριότητα θα υποχωρήσει και οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη και το ΑΕΠ θα καταστούν εμφανείς.
Η αντοχή του αγροτικού τομέα έχει όρια. Καλό είναι η κυβέρνηση να διαχωρίσει τώρα την ήρα από το στάρι, για να μη θερίσει ό,τι έσπειρε η ίδια…
