Βουλευτής Πειραιώς από σήμερα ο Θοδωρής Δρίτσας, καθώς ορκίστηκε το πρωί με πολιτικό όρκο, καταλαμβάνοντας την έδρα του παραιτηθέντος Αλέξη Τσίπρα, ως πρώτος επιλαχών στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο 78χρονος Θοδωρής Δρίτσας πρωτοεξελέγη βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ το 2007 και διετέλεσε υπουργός Ναυτιλίας στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, αλλά έχει προσχωρήσει πλέον στη Νέα Αριστερά.
«Η Ιστορία, κατά τη γνώμη μου, μας καλεί σε πολύ-πολύ γενναίες υπερβάσεις. Υπερβάσεις όμως προς τα αριστερά. Για να υπηρετήσουμε τις τόσο μεγάλες και πιεστικές λαϊκές ανάγκες. Και την αδικία», λέει ο κ. Δρίτσας, μιλώντας στη Ναυτεμπορική, αμέσως μετά την ανάληψη των βουλευτικών του καθηκόντων.
«Το πρώτο που σημαίνει η επιστροφή του στα κοινοβουλευτικά έδρανα, «είναι ευθύνη», τονίζει ο κ. Δρίτσας και προσθέτει: « Υπερβολή ίσως, αλλά αισθάνομαι ως πρωτάρης. Η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα που, έτσι κι αλλιώς, ανοίγει νέους δρόμους για την πολιτική πραγματικότητα, αποκαθιστά ένα πολύ σημαντικό έλλειμα, την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των αναγκών και των προσδοκιών των πολιτών του Πειραιά και των νησιών, από την πλευρά των ιδεών και των προγραμματικών θέσεων της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ ώστε να ανταποκριθώ και να καλύψω, έστω και με καθυστέρηση αυτό το υπαρκτό και διαπιστωμένο από όλους κενό».
Ζήτημα πολιτικής ηθικής;
Το πρώτο ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι το γεγονός ότι ενώ ήταν υποψήφιος με τον ΣΥΡΙΖΑ, τώρα θα είναι βουλευτής της Νέας Αριστεράς. Μήπως υπάρχει κυριε ένα ζήτημα πολιτικής ηθικής ;
Κύριε Ψύλο, ήμουν ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Φοβάμαι ότι στον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ζήτημα αν υπάρχουν εν ενεργεία τρία-τέσσερα στελέχη ιδρυτικά. Όπως όλοι ξέρουμε, όλα έχουν ανατραπεί με δραματικό τρόπο. Αμφιβάλω εάν τον τίτλο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς τον υπερασπίζονται μετά λόγου γνώσεως τα σημερινά μέλη του. Ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ παραιτήθηκε και δεν είναι πλέον μέλος του. Από το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. των βουλευτικών εκλογών του 2023 μόνο ένας υποψήφιος παραμένει στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Δυσάρεστα πράγματα αυτά, πολύ σοβαρά και πολύ διδακτικά. Μας υποχρεώνουν όλες και όλους να σκεφτούμε ξανά και ξανά τις ευθύνες μας και για το παρελθόν και για το μέλλον. Αλλά ζήτημα πολιτικής ηθικής, σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει.
Άλλωστε στην προσωπική πολιτική μου διαδρομή, ποτέ δεν έκρυψα ότι επιλογή μου είναι να υπηρετώ σταθερά τις αρχές και τις αξίες της Ανανεωτικής και κυρίως της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και για τα πειραιώτικά και για τα νησιώτικα ζητήματα. Με αυτή την καθαρή πολιτική ταυτότητα με τίμησαν κατ’ επανάληψη οι πολίτες του Πειραιά και των Νησιών. Το ίδιο νομίζω τους/ις τιμώ και εγώ.
«Στην εποχή των τεράτων»
Ένα δεύτερο ερώτημα είναι φυσικά, αν ο κ. Δρίτσας βλέπει αν υπάρχει περιθώριο σύγκλισης και επανένωσης ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς.
Δυστυχώς, έχουμε μπει πλέον στην εποχή των τεράτων, στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Η φτώχια, η νέα φτώχια, οι ακραίες ανισότητες, η υπαρκτή απειλή ενός νέου παγκόσμιου πολέμου, η φασιστική απειλή και μαζί η κλιματική κρίση μάς καλούν για πολύ-πολύ νέες και γενναίες υπερβάσεις κοινωνικές και πολιτικές. Προφανώς οι πολλαπλές και οι πολυεπίπεδες συνεργασίες και κυρίως οι κοινές δράσεις στον χώρο των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς είναι απολύτως αναγκαίες. Όχι όμως ως κινήσεις τακτικής ή μόνο εκλογικής επιβίωσης. Απαιτούνται υπερβάσεις ιστορικής ευθύνης. Το καθεστώς Μητσοτάκη πρέπει σύντομα να γίνει παρελθόν, αλλά… για να «γυρίσει» ο ήλιος. Κι αυτό θέλει δουλειά πολύ!
Όχι στον στείρο ανταγωνισμό
Ερωτηθείς πώς σχολιάζει τις πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση του Σωκράτη Φάμελλου, ο κ. Δρίτσας σημείωσε:
Ο Σωκράτης Φάμελλος έχει επωμιστεί ευθύνες που στην πραγματικότητα ανήκαν σε άλλους. Αυτό τον τιμά. Προφανώς, ως Νέα Αριστερά, παρακολουθούμε τις πρωτοβουλίες του με ενδιαφέρον. Δεν έχει κανένα νόημα ο στείρος ανταγωνισμός μεταξύ μας, πολύ περισσότερο αν αυτός ο ανταγωνισμός στέκεται στο παρελθόν και δεν αφορά το παρόν και το μέλλον. Όμως, όπως τόνισα και στην προηγούμενη απάντηση, η Ιστορία, κατά τη γνώμη μου, μας καλεί σε πολύ-πολύ γενναίες υπερβάσεις. Υπερβάσεις όμως προς τα αριστερά. Για να υπηρετήσουμε τις τόσο μεγάλες και πιεστικές λαϊκές ανάγκες. Και την αδικία!!!
Για το «κόμμα Τσίπρα»
Στην επικαιρότητα φυσικά κυριαρχεί, η παραίτηση ως βουλευτή, του ιστορικού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο άλλωστε,διαδέχθηκε ο κ. Δρίτσας. Το ενδεχόμενο δημιουργίας ενός νέου κόμματος, δημιουργεί πρόβλημα σε ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά;
Κύριε Ψύλο, στα τέλη Ιουλίου έγραψα ένα μικρό σημείωμα που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Η Εποχή». Σε αυτό έλεγα ότι εάν ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί και θέλει να ανατρέψει το καθεστώς Μητσοτάκη οφείλει και να το επιχειρήσει. Βραχυπρόθεσμα ή ίσως και μεσοπρόθεσμα, αυτό θα ήταν μια πολύ θετική εξέλιξη. Θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Μεσομακροπρόθεσμα όμως οι μέχρι στιγμής εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα «με τη γοητεία» του κεντρώου προσανατολισμού δεν εγγυώνται μια πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδο από τα σημερινά αδιέξοδα. Γι’ αυτό και η Ανανεωτική και Ριζοσπαστική Αριστερά οφείλει να μην αυτοκτονήσει…
Κύριε Δρίτσα, υπάρχουν οι συνθήκες μίας συνολικής ανασύνθεσης του πολιτικού σκηνικού, από αριστερά, αλλά και δεξιά, με ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά;
Για τη συνολική ανασύνθεση από αριστερά αναφέρθηκα πιο πάνω. Για «μία συνολική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, από δεξιά, με ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά», προφανώς και υπάρχουν συνθήκες με ή χωρίς το Σαμαρά, ακριβώς λόγω της πρωτοφανούς ρευστότητας στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Απέναντι σε αυτό το αρνητικό ενδεχόμενο, μία νομίζω είναι η απάντηση, Δημοκρατία-Αλληλεγγύη-Δικαιοσύνη. Εδώ είναι και η ευθύνη της Αριστεράς και κάθε προοδευτικής δύναμης να εμπνεύσει τη λαϊκή συμμετοχή.
Η μείωση των ποσοστών της Αριστεράς και το πιθανό «κόμμα» Καρυστιανού
Βετεράνος της Αριστεράς ο κ. Δρίτσας και με πολλά «χιλιόμετρα» στις δραστηριότητες της παράταξης των παρατάξεων, ήταν φυσικό να ερωτηθεί για τη συνεχή μείωση των ποσοστών της Αριστεράς, στο σύνολό της.
«Τα πιο πολλά από τα δεδομένα της περιόδου δείχνουν σαν να μην είναι η ώρα της Αριστεράς. Άλλωστε υποχρέωσή μας είναι να ακούμε τους πολίτες και όταν μας ψηφίζουν και όταν δεν μας ψηφίζουν. Όταν οι κοινωνίες, εξ αιτίας της κρίσης, της ανασφάλειας, της φτώχιας και της απειλής του πόλεμου μετατρέπονται σε άθροισμα ατόμων, πράγματι η Αριστερά δυσκολεύεται να αναδείξει τους «κοινούς τόπους». Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες, οι νέοι, οι άνθρωποι της παραγωγής που στηρίζουν πραγματικά την ελπίδα, είναι καταδικασμένοι εσαεί να αναζητούν τις λύσεις προσωπικής σωτηρίας και μόνο. Η Αριστερά οφείλει να στείλει δυνατό και ενωτικό μήνυμα ότι «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» είναι καταστροφή για όλους και όχι λύση. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Γι’ αυτό ακριβώς η Αριστερά πρέπει να ξαναθυμηθεί ότι η Ιστορία ποτέ δεν την κάλεσε για τα εύκολα και τα συμβατικά», σημειώνει ο βουλευτής της Νέας Αριστεράς
Και αν τελικά δημιουργηθεί ένα άλλο κόμμα με τη συμμετοχή της Μαρίας Καρυστιανού, τι θα σήμαινε αυτό για το πολιτικό σύστημα;
Κύριε Ψύλο, θαυμάζω και τιμώ την κυρία Καρυστιανού και όλο το κίνημα των συγγενών και των φίλων των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, κίνημα που πλέον είναι παλλαϊκό και πρέπει να δικαιωθεί και να νικήσει. Για το ενδεχόμενο δημιουργίας κόμματος δεν γνωρίζω. Προσωπικά πιστεύω πάντως ότι δεν είναι η πρώτη φορά που σε κρίσιμες καμπές της Ιστορίας ένα αυθεντικό κοινωνικό κίνημα είναι πολύ πιο χρήσιμο και αποτελεσματικό από ότι ένα κόμμα. Και προσοχή, απαιτείται δημοκρατική εγρήγορση απέναντι στην καλλιεργούμενη από πολλά αντιδραστικά κέντρα απαξίωση των κομμάτων».
