Αποδίδεται στον Μ. Καραγάτση. Ο κ. Δημήτρης Τάρλοου θα μπορούσε να μας πει αν είναι εντάξει.
Κάποτε, λοιπόν, ένας γνωστός του Καραγάτση, τον ρωτούσε πώς στο καλό σκαρφίζεται αυτά που γράφει. «Αν μπορούσα κι εγώ να σκεφτώ μια πρωτότυπη ιστορία, θα γινόμουν εξίσου καλός συγγραφέας».
«Θα σου πω εγώ μία» του αποκρίνεται ο συγγραφέας. «Μια νέα γυναίκα έπληττε στον πλούσιο γάμο της. Κάποτε ερωτεύτηκε παράφορα, εγκατέλειψε σύζυγο και οικογένεια και τον ακολούθησε. Ο νεαρός, όμως, έπειτα από λίγο, την παράτησε και η γυναίκα γύρισε συντετριμμένη στον άνδρα της. Του ζήτησε να τη συγχωρέσει, αλλά εκείνος την έδιωξε και της απαγόρευσε να βλέπει το παιδί της. Κι εκείνη, απελπισμένη, αυτοκτόνησε».
«Σιγά την ιστορία! Ένα μελό του κερατά είναι αυτό» είπε ο φίλος. Και ο Καραγάτσης του απάντησε: «Μόλις σου διηγήθηκα την Άννα Καρένινα. Γιατί σημασία δεν έχει τι γράφεις, αλλά πώς το γράφεις».
Θα σας πω κι εγώ μία. «Τρία αδέρφια απ’ τα Σεπόλια», τα χαμόγελά τους βόλια.
Σιγά την ιστορία; Ένα μελό του κερατά; Την ιστορία τους μπορούν να διηγηθούν κι άλλοι αστέρες του ΝΒΑ, οι Αντετοκούνμπο τη γράφουν γραμμικά, σχεδόν παιδικά, με προσγειωμένα μυαλά.
«Έγραψε» κι έκλαψε ο Γιάννης και το φως ξαναβγήκε σεργιάνι.
Σπάνιο πράγμα η φωτεινότητα, αυτό το σύμπλεγμα φυσικής προίκας, ήθους και ακαμψίας της θέλησης. Αυτά τα τρία τα βρίσκει κανείς χωριστά σε ικανό αριθμό ανθρώπων, όμως και τα τρία μαζί φωτίζουν αλλιώς ένα «success story».
Υπάρχουν ασφαλώς τα διαγράμματα που ερμηνεύουν τις επιδόσεις, υπάρχουν τα αθροίσματα που ερμηνεύσουν τη συμπεριφορά: εδώ η δεμένη οικογένεια -το φιλί της μάνας στο μέτωπο είναι στιγμιότυπο αξεπέραστο-, εκεί οι έμφυτες αρετές, πιο πέρα η συγκυρία παρέα με την ευκαιρία. Δεν αρκούν, όμως, για να ερμηνεύσουν την υπέρβαση.
Γιατί έκλαψε ο Γιάννης, που έχει κατακτήσει ακόμη κι όσα δεν ονειρεύτηκε, αλλά θεωρεί μεγαλύτερο επίτευγμά του το χάλκινο με την Εθνική; Το είπε ξεκάθαρα, με μάτια υγρά. Σαν είσαι καθαρή πηγή, δεν ξεχνάς και τιμάς.
Ευχαριστούμε, ξανά. Το «καλόσημο» ψηλά.
