Δεν ήταν μια συνηθισμένη φωτιά. Ήταν κολοσσιαία και ιστορική, και αυτό έγινε σαφές προτού ακόμα σβήσει – αργότερα από την ιστοριογραφία ονομάστηκε «Η μεγάλη φωτιά». Μετέτρεψε σε στάχτη την πλουσιότερη και πλέον κοσμοπολίτικη πόλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, τη Σμύρνη. Και επιπλέον σηματοδότησε το τελευταίο βίαιο επεισόδιο σε ένα δεκαετές ολοκαύτωμα που στοίχισε τη ζωή σε 3 και πλέον εκατομμύρια χριστιανούς, Αρμένιους, Έλληνες και Ασσύριους.
Πέντε μέρες έκανε να σβήσει η φωτιά (από τις 9 Σεπτεμβρίου 1922), με τον πληθυσμό να προσπαθεί να σωθεί – όχι μόνο από τις φλόγες, αλλά και από τη μανία των Τούρκων. Γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι στην προκυμαία της πόλης έψαχναν απεγνωσμένα μέσα διαφυγής· όσοι ενήλικοι άνδρες είχαν συλληφθεί εκείνες τις μέρες είχαν σταλεί στη σκλαβιά των ταγμάτων εργασίας.
