Το Ισραήλ συγκλονίζεται από μια νέα «ημέρα αγώνα», με χιλιάδες διαδηλωτές να βγαίνουν στους δρόμους σε όλη τη χώρα, αποκλείοντας λεωφόρους στο Τελ Αβίβ και άλλες πόλεις.
Το αίτημά τους: μια συμφωνία εκεχειρίας που θα οδηγήσει στην απελευθέρωση των περίπου 50 ομήρων που παραμένουν στη Γάζα, εκ των οποίων οι 20 θεωρείται ότι είναι εν ζωή.
Παλαιστίνιοι θρηνούν τους νεκρούς δημοσιογράφους στη Γάζα/ REUTERS/Stringer
Το «διπλό χτύπημα» στο νοσοκομείο
Την ίδια ώρα, διεθνής κατακραυγή έχει ξεσπάσει μετά τον βομβαρδισμό του νοσοκομείου Νάσερ στη Χαν Γιούνις. Δύο διαδοχικά πλήγματα – το λεγόμενο «double tap»– σκότωσαν 20 ανθρώπους, ανάμεσά τους πέντε δημοσιογράφους που κάλυπταν τα γεγονότα και ιατρικό προσωπικό που έσπευσε για βοήθεια.
Οι σκηνές χάους καταγράφηκαν σε βίντεο και επιβεβαιώθηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου μίλησε για «τραγικό ατύχημα» γεγονός που ενέτεινε τις αντιδράσεις και την πίεση στον Ισραηλινό πρωθυπουργό.
Οι νεκροί δημοσιογράφοι
Μεταξύ των θυμάτων ήταν ο Χουσάμ αλ-Μάσρι, εικονολήπτης του Reuters, η Μάριam Ντάγκα, συνεργάτιδα του Associated Press, ο Μοχάμεντ Σαλάμα (Al Jazeera, Middle East Eye), ο Άχμεντ Αμπού Αζίζ (Middle East Eye) και ο Μοάζ Αμπού Τάχα, που συνεργαζόταν με διεθνή μέσα.
Οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου μιλούν για «συστηματική στοχοποίηση» δημοσιογράφων, υπενθυμίζοντας ότι πάνω από 190 έχουν σκοτωθεί στη Γάζα σε 22 μήνες πολέμου.
Ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες κατήγγειλε «ειδεχθείς δολοφονίες» και ζήτησε ανεξάρτητη έρευνα. Ο Εμανουέλ Μακρόν χαρακτήρισε τις επιθέσεις «απαράδεκτες», ενώ το Λονδίνο και το Βερολίνο εξέφρασαν «σοκ». Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ περιορίστηκε να δηλώσει πως «δεν είναι ευχαριστημένος» με όσα συνέβησαν.
Πολιτικό αδιέξοδο
Το απόγευμα συνεδριάζει το ισραηλινό Συμβούλιο Ασφαλείας, με την επίθεση στη Γάζα και την πιθανή εισβολή στην πόλη να βρίσκονται στο επίκεντρο. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν θα συζητηθεί η πρόταση εκεχειρίας 60 ημερών που έχει ήδη αποδεχθεί η Χαμάς, αλλά ο Νετανιάχου απορρίπτει.
Το Ισραήλ βρίσκεται έτσι αντιμέτωπο με μια τριπλή κρίση: την οργή των πολιτών για τους ομήρους, την πίεση της διεθνούς κοινότητας για τα πλήγματα σε αμάχους και δημοσιογράφους και την επιμονή του πρωθυπουργού να συνεχίσει τον πόλεμο μέχρι την «ολοκληρωτική νίκη».
